Het stuk maakt gebruik van keltische mytholgie en poetische taal die o.a. door W.B. Yeats is geinspireerd. Hunter speelt de veeleisende rol van Hester Swane, die op wraak uit is nadat de man van haar leven, Carthage, haar inruilt voor een rijkeluis dochter.
Net als Medea eindigt het stuk met de moord van Hester op het kind van haar en Carthage (hier reageerden sommigen in het publiek geschokt op), waarna ze zelfmoord pleegt. De motivatie van de kindermoord is in dit stuk echter heel anders dan in Medea.
Het stuk was mooi, heftig en maakt gebruik van prachtig lyrisch taalgebruik. Ook zat er veel humor in de karakterrollen van o.a. Brid Brennan als de dorpshelderziende en Barbara Brennan als de ordinaire schoonmoeder van Hester. Gordon MacDonald maakte indruk als Carthage, een egocentrisch en slap moederskindje. Maar het is vooral de kinderactrice Kate Costello die schittert als de dochter van Hester. Haar sterfscene, waarin ze door haar moeder vermoord wordt, is niet makkelijk en ze speelt het heel overtuigend.
Hunter heeft het zichzelf niet makkelijk gemaakt met haar West End debuut. Het is een rol van klassieke proporties, waarin ze heel diep moet gaan en zich een Iers accent eigen moet maken. Hunter kan deze uitdaging echter meer dan aan.
In het begin van het stuk had ze wat moeite met het accent, maar dat was gauw voorbij.
Het eerste beeld van het stuk is dat van haar, die een dooie zwarte zwaan over het podium heen sleept. Op een of andere mystieke manier is haar lot met deze zwaan verbonden. Gedurende het stuk is haar lichaamstaal ook als die van een trotse zwaan.
Na dit eerste beeld verschijnt een spook die haar de dood in komt begeleiden. Hij blijkt echter te vroeg te zijn (Hester leeft nog), verontschuldigd zich en zegt dat hij later die avond weer terug zal komen. Deze donkere humor zet de toon voor de show en zorgt ervoor dat het noodlot in elke scene als subtekst aanwezig is.
Medea is altijd een uitdaging geweest voor grote actrices en zij die de rol goed weten te interpreteren zijn verzekerd van onsterfelijkheid. Dame Judith Anderson, Zoe Caldwell en Dame Diana Rigg behoren tot deze actrices en wonnen alle drie Tony awards. Enkele jaren geleden schreef Michael John LaChiusa een musical versie van Medea, Marie Christine genaamd, gesitueerd in New Orleans en Chicago. Deze zware rol werd indrukwekkend vertolkt door Audra McDonald, die voor de Tony award werd genomineerd (op haar 30ste heeft ze al 4 Tony Awards gewonnen). Hunter haar naam kan wat mij betreft aan deze lijst worden toegevoegd. Het was een groot voorrecht om haar live haar vak te kunnen zien uitoefenen.