Nog maar net bekomen van de uitgebreide rondvaart van Titanic en vlak voor zijn terugkeer naar de Parijse barricaden van enkele eeuwen geleden maakt René van Kooten een paar maanden tijd vrij voor zijn eigen feest. Vijfentwintig jaar geleden debuteerde hij in het ensemble van Miss Saigon en tot de dag van vandaag behoort hij tot de frontlinie van de BV Nederland Musicalland. Het toeval wil dat René eind dit jaar ook vijftig jaar wordt. Twee mooie aanleidingen voor een jubileumtournee met de naam Op zoek naar René.
Met die naam raken we onmiddellijk het zwakste punt van de show: de opening is een videomontage vol musicalcoryfeeën als Chantal Janzen, Alex Klaasen en Pia Douwes die zich zogenaamd kandidaat stellen voor de hoofdrol in een musical rond de jubilaris. À la de veelbesproken televisiezoektochten naar de Nederlandse Evita en Zorro. Los van de vergezochtheid is de video ook veel te lang. Na de zoveelste grap over Renés (beruchte) gebrek aan danstalent of zijn geroemde breedsprakigheid weten we het wel na twee, drie minuten. Als onder anderen ook nog Paul de Leeuw zijn grollen op ons loslaat, dan schreeuwen we bijna om de opkomst van het feestvarken.
Als de ster van de avond eindelijk verschijnt, vergeven we hem de opening onmiddellijk. De setlist is een bonte verzameling van musicalsongs en nummers die om een of andere reden een belangrijke gebeurtenis in zijn leven vertegenwoordigen. René opent met een classic uit de musical Hair (in 2005 samen met zijn Aida-tegenspeelster Chaira Borderslee), maar onmiddellijk daarna verrast hij ons met een onverwachte, regelrechte sixtiesmijlpaal: A whiter shade of pale. Het valt ons onmiddellijk op dat de bijna-vijftiger op dezelfde toonhoogte zingt als Gary Brooker het origineel bracht op zijn 22ste. De volledige resterende twee uur van de show zingt hij zijn songs weliswaar met meer levenservaring maar met dezelfde toonhoogte en kracht. Breng hem thuis uit Les Misérables doet ons verlangen naar die ene keer in de week dat René straks weer in Les Misérables staat. Maar ook een minder bekend Without your love van Roger Daltrey uit de bankrooffilm McVicar dwingt bewondering af.
Onlosmakelijk aan René van Kooten is ook zijn humor en zelfspot. Het aanhoudende sterrendom en zijn nimmer krimpende fanschare hebben hem zo te zien nooit over het paard getild. We zien geen moment een artiest die vindt dat hij recht heeft op zijn succes, maar dankbaar is voor de kansen. Daarbij heeft hij Alex Klaasen niet nodig om zichzelf al gierend naar beneden te halen, dat doet hij zelf misschien wel beter. Die humor kan misschien ook wel opgevat worden als een muur: er is nauwelijks tijd voor de dieptepunten in zijn leven. Een herinnering aan het fiasco Zodiac is nergens te bekennen. Gebeurtenissen in zijn privéleven, zoals de te vroege geboorte van zijn dochter en het overlijden van zijn ouders, komen weliswaar aan bod, maar zijn zo bondig neergezet dat ze meer lijken op een inzet naar een mooi toepasselijk lied.
Gezelligheid daar gaat het om in Op zoek naar René. En dat wordt de avond dan ook. Met daarbij geweldige songs van een artiest die gelukkig nog midden in zijn carrière staat.
