Musicalreport

Mack & Mabel: glorieuze opleving van legendarische flop

Alles wat regisseur John Doyle aanraakt schijnt tegenwoordig in goud te veranderen. Zijn minimalistische enscenering, terug naar de basis aanpak en gebruik van multidisciplinaire acteurs weet zowel critici, publiek als producenten te bekoren. Doyle heeft zelfs van deze legendarische Broadway-flop een juweeltje weten te maken. De show heeft ook profijt van twee lumineuze centrale rollen van David Soul en Janie Dee.

Mack & Mabel
De musical speelt zich af tijdens de pioniersdagen van Hollywood. Een van de grootste pioniers was filmmaker Mack Sennett, ook wel de ‘king of comedy’ genoemd. Zijn karakteristieke komedies waren puur vermaak en gevuld met slapstick-highlights. Sennett had een oog voor talent en stond aan de wieg van carrieres als die van Charlie Chaplin, Gloria Swanson, Bing Crosby en W.C. Fields. In 1937 won hij een Oscar voor zijn bijdrage aan de filmindustrie.

Een van de grootste sterren uit de Sennett-stal was Mabel Normand. Haar talent voor fysieke komedie m.n. vallen maakte haar de lieveling van het publiek. Ook Sennett kon haar charmes niet weerstaan en de twee begonnen een gedoemde liefdesrelatie.
In de musical draait het om deze tragische affaire. De tragiek ligt hem vooral in het feit dat werk Sennett zijn leven beheerste en hij niet in staat was om zijn liefde te uiten. Volgens de musical ging Mabel hier uiteindelijk aan ten onder.

image

De geschiedenis van een flop
Mack & Mabel ging op 6 oktober 1974 op Broadway in premiere met Robert Preston en Bernadette Peters in de titelrollen. De notoire David Merrick was de producent en Gower Champion (42nd Street) verzorgde zowel de regie als choreografie. De show sloeg geheel niet aan bij het publiek. Dit had volgens kenners vele redenen. De voornaamste waren dat het script niet werkte en dat de slapstick van de films niet op het toneel te evenaren was.

De show moest het al na 66 voorstellingen voor gezien houden en verloor de gehele investering van $800000,-. Ondanks dat Mack & Mabel werd genomineerd voor 8 Tony Awards werd geeneen verzilverd. Tot een ieders verbazing werd de score van Jerry Herman niet eens voorgedragen voor een Tony, terwijl dit toch het beste onderdeel van de show was. Het is de reden dat de musical cultstatus heeft bereikt. Toen kunstschaatsers Torvil en Dean in 1984 Olympisch goud wonnen op de ouverture van de show werd dit alleen maar versterkt.

image

Eindelijk een hit!
Diverse keren heeft men, m.n. vanwege de populaire score, getracht om �Mack & Mabel� succesvol te reviven. Een ieder faalde hierin totdat John Doyle op het toneel verscheen. Hij creeerde een gereconstrueerde versie in het intieme Watermill Theatre (Newbury, Engeland). Dit was ook de geboorteplaats van zijn gevierde Sweeney Todd.

Doyle heeft het hart van de musical weten te vinden door geheel te focussen op het centrale liefdesverhaal. Hij en schrijfster Francine Pascal kregen carte blanche om het libretto van Michael Stewart geheel naar hun eigen hand te zetten. Zo zijn nummers verplaatst, scenes herschreven en is de geliefde ouverture nu de entre-acte na de pauze. Net als in vele musicals van Doyle fungeert de cast ook als orkest. De sublieme arrangementen van Sarah Travis, die geanimeerd door de cast worden gespeeld, doen je een groot orkest totaal niet missen.

Het musicalpubliek lijkt eindelijk een beetje moe te worden van spektakel. De minimalistische aanpak van Doyle is een verademing. Zo bestaat het decor van Mack & Mabel slechts uit een brug, hek en een stuk doek. Meer hebben cast, crew en publiek niet nodig. Het Criterion Theatre versterkt alleen maar de sfeer van intimiteit. De productie geeft je het gevoel alsof je echt een vitaal onderdeel van het geheel bent en dat er speciaal voor jou gespeeld wordt.

image

Reguliere voorstelling
Londen
Criterion Theatre