Het verhaal gaat over Warren (Jake Gyllenhaal) die $15.000,- van zijn vader jat en hiermee naar zijn nietsnut vriend Dennis (Hayden Christensen) vlucht. Deze komt op het ‘briljante’ idee om er goedkope drugs mee te kopen en deze weer met een vette winst door te verkopen. Als Jessica (Anna Paquin), waar Warren verliefd op is, opdaagt wordt de situatie alleen nog maar benarder.
Structuur is niet Lonnergan’s sterkste punt. De eerste helft is hoofdzakelijk komisch, waarna het abrupt sterk dramatisch wordt na de pauze. Ook is het hem niet gelukt om een bevredigend eind te schrijven. Toch is er heel wat te genieten: originele personages, sterke dialogen en een energieke, unieke stem.
De regisseur, Lawrence Boswell, heeft voor deze productie een top cast weten samen te stellen, bestaande uit bijzonder getalenteerde filmacteurs. Christensen, een lange slungel die de eerste helft grotendeels in een ouderwetse pyama rondloopt, is sensationeel als de grote rijke etter Dennis. Deze Canadese acteur creerde indrukwekkende rollen in de films Life as a House (Golden Globe nominatie), Shattered Glass en staat wereldwijd bekend als Anakin Skywalker in de nieuwe Star Wars-trilogie.
Paquin is erg innemend als Jessica, alhoewel haar rol niet zo uitdagend is. Ook zij is van oorsprong Canadees en won al op zeer jonge leeftijd de Oscar voor The Piano. Wereldwijd staat ze bekend als Rogue in de X-Men films.
Gyllenhaal, bekend van de rampenfilm The Day After Tomorrow en de culthit Donnie Darko, steelt echter de show als Warren. Hij heeft een enorme uitstraling en won het hele publiek feilloos voor zich.
Youth is in Nederland door Rick Engelkes geproduceerd onder de titel Onze Jeugd met in de cast soap-acteurs Johnny de Mol, Teun Kuilboer en Katja Schuurman. Deze productie heb ik niet gezien, want ik kon me niet voorstellen dat het deze Londenproductie kon evenaren, laat staan overtreffen.
Youth heeft enige tijd gelopen in Londen met een steeds wisselend trio van jonge, getalenteerde Hollywood acteurs, waaronder Matt Damon en Frieddie Prinze, Jr. Zodra je de theaterzaal inliep wist je dat dit geen staandaard West End show zou worden, want de geur van joints kwam je tegemoet. Een van de verdiensten van dit stuk is dat het een hip, urban en gemeleerd publiek het theater in wist te halen. “If you will build it, they will come.” (Field of Dreams)
