Enkele bevindingen van de avond:
- De opening was genant. In alle opzichten.
- Het valt me op dat vrijwel niemand kan zingen, het stukje van Soldaat van Oranje was tenenkrommend slecht en vals gezongen. Genant. Evenals het stukje uit de Tweeling. Tenenkrommend vals. Als je verdorie de taal van zingen niet verstaat, wat doe je er dan? Er zijn zat acteurs en actrices die wel toon kunnen houden of iets geloofwaardig brengen met zang. Deze 2 optredens leken iets uit een groep 8 musical, niets professioneels. Een geloofwaardige performance bereik je door overtuigingskracht. Niet door zo lamlendig mogelijk zingen en suf in de verte kijken. Daardoor is het acteren per definitie ook niet geloofwaardig.
- Carolina Dijkhuizen was een totale aanfluiting. Romy Monteiro was goed, maar moet aan haar Engelse uitspraak werken.
- Het stukje van Simone en Chantal was leuk en na het tenenkrommende Soldaat van Oranje en de Tweeling leek Chantal zowaar redelijk goed zingen in vergelijking. Die medley had van mij wel een paar tonen hoger gemogen, het was nu wel erg laag allemaal.
- Het geluid, de techniek en de voorbereidingen waren slecht.
- De gehele avond was een parodie op musical. Ik denk dat het erg veel bezoekers bij musicals zal wegjagen.
- Lone van Roosendaal is een ordinair wijf.
- Tony Neef is inconsistent in zijn Franse accent.
- Grappige verwijzing naar Marco Borsato en ik had wel een stukje van “Sky” willen zien/horen, maar als dat ook weer op zo’n manier gedaan wordt, zoals SVO en de Tweeling, met zo’n semi nonchalant Amsterdams fietspompenlullen meisje, waarbij de “flow” lekker relaxed is en vooral je mond niet teveel bewegen en vooral geen toon kunnen houden en stoer in de verte kijken, dan laat ik het liever aan me voorbij gaan.
- Die 2 knapen die de award voor Rent in ontvangst namen reageerden alsof ze de musical geschreven, bedacht, ontwikkeld, gecomponeerd en gearrangeerd hadden. Zijn dat niet gewoon 2 studentjes die een kant en klaar product kopieren en produceren voor een prikkie in het Mlab?
Die vent van SVO vind ik ook altijd vrij wereldvreemd/onzeker/onderdanig/hielenlikkerig overkomen, als een gepest jongetje/buitenbeentje dat voor het eerst vriendjes krijgt op school en niet weet wat hem overkomt, maar die heeft tenminste nog iets meer recht van spreken wat het succes van de productie betreft.
- Jolige nonnen zijn geen succes en niet grappig. Verspilling van het talent van de dames.