Laatst zat ik bij Mary Poppin,s en het viel me op dat tijdens de avondvoorstellingen steeds minder geapplaudisseerd wordt. Op het moment dat Noortje door de lucht vliegt werd er niet eens geklapt. Misschien dat dit te maken heeft met het publiek dat op deze avondvoorstellingen afkomt, maar ik vond het wel opmerkelijk. Steeds vaker kom ik die “pijnlijke” stiltes tegen en eigenlijk vind ik het jammer dat de zalen soms zo stil zijn. Een voorstelling is veel leuker met wat meer sfeer.

Gisterenavond tijdens de voorstelling van Mary Poppins waren er weer veel ouderen aanwezig. Ik had mezelf voorgenomen om na elk nummer keihard te gaan klappen, hopend dat de zaal mee zou werken, en het lukte. Zelfs aan het einde toen Noortje de lucht in vloog, volgde er weer een stilte, waar gelukkig met keihard klappen een eind aan werd gemaakt. De hele zaal volgde, en dat gaf wel een kik.

Nu vroeg ik mij af of jullie dit ook wel eens als “minder leuk” ervaren. En hebben jullie ook wel eens met meerderen afgesproken om te klappen, hopend dat de rest volgt? Of is dit raar gedacht van mij en is het juist netter om de zaal stil te houden?

Toen ik bij tarzan was begon het publiek iedere keer te klappen als er weer eens iemand aan een touw hing, dat werd erg irritant. Maar ik vind wel dat er na ieder nummer even geaplaudisseerd moet worden, wel zo netjes.

Ik vind het zeker leuk als er enthousiast geklapt wordt, maar er moet ook niet teveel geklapt worden. Afgelopen donderdag bij Love me Tender werd er na bijna elk ‘grappig stukje’ geklapt en dat is onwijs irritant.

Ja dat vindt ik ook, heb mary bij de try-out gezien, was een geweldig publiek, en ben keer in juni geweest op zondag middag, vondt ik het veel minder, zelfs bij het nummer Super….. vondt ik dat ze niet echt goed reageerd, is een spetterend nummer.

Wat ik me af vroeg, als Miss Bank na de pauze blijft in de Bank, want ze laat zich niet weg sturen, werd er hard geklapt, is dat vaker?? dat was toen in juni, want toen ik bij de try-out was was dat niet.

Het grootste applaus wat ik heb mee gemaakt, was bij de laaste show van Tarzan, vondt ik zo leuk, en verder en voor heen, heb ik dat bij musicals niet echt mee gemaakt, ook niet bij ander laaste musicals.

Ik vindt dat ze in belgie het minste doen.

Ik was gissteren bij Joseph avond, en bij het applaus zag ik dat de mensen op balkon geen eens ging staan.

Ik vind het juist leuk als de voorstelling zo is gemaakt dat er geen ruimte is om te klappen tussendoor. Dan bouwt de spanning zich beter op, anders heb je steeds van die onderbrekingen.

Dat het publiek niet klapt bij bepaalde effecten wil niet zeggen dat ze het niet mooi vinden. Ze kunnen ook zo geconcentreerd kijken dat ze vergeten te klappen. Bij emotionele voorstellen heb je vaak ook een paar seconden stilte op het eind voor het publiek begint te klappen omdat ze dan nog zo in het verhaal zitten.

ik klap zelf niet vaak tijdens een voorstelling, echt alleen een paar keer als de hele zaal aan het klappen.. je merkt soms dat het de spelers uit hun spel haalt. Ik laat bij het eindapplaus mijn waardering wel blijken..

Ik vind dat applaudisseren niet perse hoeft tijdens een voorstelling. Soms klappen mensen niet na een nummer, omdat ze zo onder de indruk zijn dat ze het vergeten. Zelf klapte ik ook niet tijdens het vliegstuk van Mary Poppins, omdat ik heel erg onder de indruk was van het moment. Ik raakte er zelfs een beetje van ontroerd en dan vergeet ik simpelweg te klappen.
Wat ik eigenlijk erger vind is wanneer een voorstelling is ingesteld op het geklap van het publiek. Bijvoorbeeld wanneer het na een grapje even stil blijft, zodat mensen zich verplicht voelen om te lachen of te klappen.

Ja dat dat vindt ik soms ook, zeker bij die scene van jane uit Tarzan, als ze in het Web zit en er uit komt.
Daar lachte ook niet echt iedereen.

Bij sommige musical nummer vindt ik het wel mogen.

in Belgie klappen ze alleen maar als ze het mooi vinden.

En in Engeland Gaat niet iedereen staan bij het eind applaus.

Ik heb het niet zo op applaus tijdens een show tenzij het er voor gemaakt is (zoals de opkomst van Donna in Mamma Mia of het slotapplaus 😉).

Als er geen applaus is betekent dat twee dingen (voor mij althans). Eén: de show is het gewoon niet waard om tussendoor voor te klappen.  Of twee: De spanningsboog van die avond is zà³ goed dat het publiek niet de behoefte voelt omdat het zà³ in het verhaal zit. Die laatste heeft mijn voorkeur, maar is helaas een zeldzaamheid.

Applaus haalt mij er juist altijd uit.

Tim - 10 July 2010 04:23 PM

  Of twee: De spanningsboog van die avond is zà³ goed dat het publiek niet de behoefte voelt omdat het zà³ in het verhaal zit. Die laatste heeft mijn voorkeur, maar is helaas een zeldzaamheid.

Zoals die gehele eerste akte bij Daens zonder applaus 😊 Dat was geweldig.

Soms is applaus niet nodig. Bij Into the Woods heb je in de tweede akte het duet tussen de Bakker en de Mysterieuze Man. Applaus na dat nummer is irritant en absoluut overbodig. Destijds bij de voorstellingen in Amersfoort is er maar één voorstellin geweest waarbij er niet geapplaudiseerd werd. Dat was haast een magisch moment.

Genant wordt het pas inderdaad als het moment in de voorstelling bedoeld is voor applaus. Maar ik vind Mary’s finale door de zaal en Bert’s ondersteboven tapdans daar wel bij horen. Bij de eerste voorstelling die ik zag werd er bij beiden niet geapplaudiseerd. Maar dat lag niet aan dat de spanning in de zaal niet goed was. Meer aan de hele slome zaal van die avond.

Het hangt er heel erg van af. Waardering geven voor een nummer is leuk, maar het hoeft niet elk nummer te zijn.

Ik ben 2x naar joseph geweest en zat 2x (op bijna dezelfde plek) laatste balkon, op de laatste rij. Twee keer koste het, het balkon nog heel veel moeite om 30 seconden te klappen (meer hebben sommige echt niet gedaan). Niemand ging bijvoorbeeld staan bij de megamix, klapte niet mee, klapte niet na een nummer etc. Vond wel jammer dat ik 2x daar zat, want je krijgt eigenlijk niets mee van wat er beneden je gebeurt in de zaal (er bleek tijdens de show lang zal hij leven gezongen te worden door Freek, helemaal niets van gemerkt).

Ik ben alleen tegen applaus na een sterfscène. Hoe mooi die ook was: het is gewoon ongepast.

Even uit nieuwsgierigheid: hoe zit het met applaus na de dood van de Bad Guy? Ik heb op Broadway bij Disney’s Beauty and the Beast een keer applaus gehoord terwijl Gaston van de West Wing valt.

Was op zich een goede voorstelling waarbij de concentratie (wonder boven wonder met een zaal voor 3/4 gevuld met kinderen) goed was. Maar het voelde wel raar.

Ik blijf het ongepast vinden. Als je je wilt uiten over het karakter ga je maar Boe roepen bij het applaus 😛

S7rin - 10 July 2010 08:00 PM

Ik ben alleen tegen applaus na een sterfscène. Hoe mooi die ook was: het is gewoon ongepast.

Helemaal mee eens! Ook bij de “bad-guy”!

S7rin - 10 July 2010 10:00 PM

Ik blijf het ongepast vinden. Als je je wilt uiten over het karakter ga je maar Boe roepen bij het applaus 😛

Het slotapplaus is voor de acteurs, om je waardering voor hun werk in de show te laten merken. Dat applaus is er niet om “partij te kiezen” voor de personages in het stuk.

Boe roepen bij het applaus gebeurt vooral bij de Engelse Christmas Pantomimes. Daar zit de hele zaal vol opgefokte kinderen die het personage van de Bad Guy niet losmaken van de acteur die de rol speelt, maar omdat het traditie is snapt iedereen dat de acteur in kwestie niet wordt uitgejoeld.

Die traditie hebben wij hier niet, en al helemaal niet bij ‘reguliere’ shows. Dus als je hier boe roept bij het applaus, kan dat echt heel verkeerd overkomen!