Puss - 24 October 2010 02:23 PM

Mee klappen inderdaad… Vreselijk… Daarentegen vond ik het ook jammer als mensen tijdens de Megamix bij Joseph als dood op hun stoel bleven hangen… Beetje klappen kon er daar wel vanaf vond ik…

Ik vind het irritant dat je bij dat soort stukken zowat gedwongen wordt om gezellig mee te doen. Soms heb ik helemaal niet de behoefte om gezellig en leuk mee te doen, omdat ik de anderhalf uur daarvoor ook geen ruk aan vond.

Dat er voor een hoofdrolspeler geapplaudiseerd wordt als hij/zij opkomt, vind ik nog niet eens zo erg. Maar dat er de hele tijd geapplaudiseerd wordt als een bepaald iemand uit het ensemble iets doet, dát vind ik dus wel echt heel irritant. Dat leidt gewoon de aandacht af van de personen die op dat moment een scene spelen.

Annick87 - 25 October 2010 09:48 AM

Dat er voor een hoofdrolspeler geapplaudisseerd wordt als hij/zij opkomt, vind ik nog niet eens zo erg. Maar dat er de hele tijd geapplaudisseerd wordt als een bepaald iemand uit het ensemble iets doet, dát vind ik dus wel echt heel irritant. Dat leidt gewoon de aandacht af van de personen die op dat moment een scene spelen.

Hier kan ik me helemaal niks bij voorstellen. Gebeurt dit echt zoals je nu beschrijft? Ik kan me ook niet voorstellen hoe dat dan tot uiting komt.

Joriss - 25 October 2010 09:49 AM

Annick87 - 25 October 2010 09:48 AM

Dat er voor een hoofdrolspeler geapplaudisseerd wordt als hij/zij opkomt, vind ik nog niet eens zo erg. Maar dat er de hele tijd geapplaudisseerd wordt als een bepaald iemand uit het ensemble iets doet, dát vind ik dus wel echt heel irritant. Dat leidt gewoon de aandacht af van de personen die op dat moment een scene spelen.

Hier kan ik me helemaal niks bij voorstellen. Gebeurt dit echt zoals je nu beschrijft? Ik kan me ook niet voorstellen hoe dat dan tot uiting komt.

helaas gebeurd dat inderdaad echt. Moet zeggen dat ik dat ook erg irritant vindt

Voorbeeld: Pia die uit de “lift” omhoog komt bij WWRY. Echt 9 van de 10 keer gaan mensen klappen…
Zelf denk ik dan ook: doe normaal 😉

Ach ja, zelf klap ik ook alleen voor een goede prestatie. Ik snap al niet dat er voor een dirigent wordt geklapt voordat hij wat doet. In hoeverre na een liedje geklapt wordt is vaak wel te merken aan het tempo van de daaropvolgende actie. Soms wordt er zo gespeeld dat er geen ruimte voor is, en ik moet toegeven dat ik dat wel de meest fijne opzet vind. Dat je helemaal achteraf via applaus laat weten wat je er van vond (en dat betekent ook dat je niet klapt als je het niets vond). Maar als er pauzes na liedjes zitten snap ik dat die bedoeld zijn om “tussentijds te evalueren/een deelprestatie te beoordelen”, en klap ik mee als ik het de moeite waard vond. Dus lang niet bij elk nummer.

MoNieky - 25 October 2010 10:09 AM

Voorbeeld: Pia die uit de “lift” omhoog komt bij WWRY. Echt 9 van de 10 keer gaan mensen klappen…
Zelf denk ik dan ook: doe normaal 😉

Ik vind dat dit bij hoge uitzonderingen wel kan, en in Nederland zijn er dat twee: Pia Douwes en Simone Kleinsma. Dit zijn twee dames die al zoveel gepresteerd hebben in de Nederlandse Musicalwereld (en in het geval van Pia ook ver daarbuiten) dat ze er inmiddels - anno 2010 - wel aan toe zijn om met applaus beloond te worden als ze opkomen, ook al hoort dat niet bij de show, maar in feite klappen mensen omdat ze haar “nu eens eindelijk live zien” of simpelweg is het lof voor al die andere mooie rollen die ze gespeelt heeft.

Ik weet het, dat heeft niks met het verhaal of de musical op zich te maken, maar is wel terecht vind ik. En hoe je het ook went of keert, om het maar even over Pia te hebben: zij is echt wel een van de publiekstrekkers van We Will Rock You, of je haar nu geweldig vind of helemaal niet.

Overigens nog heel even off-topic: toen ik voor het eerst beelden zag van We Will Rock You in Londen, en zag dat bij het nummer “Killer Queen” ze uit die lift omhoog komt, dacht ik gelijk: dit vind ik echt een applaus momentje. En toen hoorde dat Pia dat ging spelen, wist ik helemaal zeker dat het 8/10 keer een applaus momentje zou worden.

But that’s my opinion 😉

Dorian - 24 October 2010 10:48 PM

g.devries - 24 October 2010 09:57 PM

Bij SYTYCD deed Junes aan het eind van zijn Dance for your Live een tapdancestuk. Heel leuk, maar na een paar seconden hoorde ik er al niets meer van doordat het publiek heel hard begon te klappen en joelen. En daar was het dus absoluut het moment niet voor. Daar heb ik me wel even aan geërgerd.

Het geklap bij dit soort tv programma’s wordt vaak gestart door een publieksopwarmer en wordt dus eigenlijk gewoon geregiseerd. Daar is het publiek dus inderdaad gewoon echt klapvee. Bij musicals is dat niet het geval.

Maar dat is na optredens of bij aankondigen neem ik aan.
Er wordt zo bij SYTYCD ook wel eens vaker tijdens een optreden geklapt, maar dat is vaak op momenten dat er iets indrukwekkends gedaan wordt, maar het optreden zelf nog niet zo indrukwekkend is dat mensen er stil van worden (zoals bij Natasha en Eldrick vorige week wel het geval was). Hier werd waarschijnlijk geklapt omdat mensen het verassend/ origineel/ leuk vonden dat hij ging tappen, maar het neemt wel meteen de hele essentie van het tappen weg omdat er nauwelijks iets meer van te horen was. Ze hadden best even kunnen wachten tot de halve minuut van de Dance For Your Life was afgelopen.

Dorian - 24 October 2010 10:48 PM

Het geklap bij dit soort tv programma’s wordt vaak gestart door een publieksopwarmer en wordt dus eigenlijk gewoon geregiseerd. Daar is het publiek dus inderdaad gewoon echt klapvee. Bij musicals is dat niet het geval.

De klap-momenten worden bij musicals ook geregisseerd. Als het licht langer aanblijft/de acteur blijft staan/het ensemble in de eindpose blijft staan enz, is er een klapmoment. Als het verhaal ineens doorgaat of de laatste noot overloopt in een scene is er meestal geen ruimte om te klappen en gebeurt dit ook niet. Bijv: in Sunset Boulevard was het zo geregiseerd dat het eerste klapmoment na het eerste lied van Norma was. Daarvoor werd al wel wat gezongen, maar dat was zo geregiseerd dat er geen klapmoment was. Het kan dus wel 😉
Het musicalpubliek is ook klapvee.

g.devries - 25 October 2010 03:04 PM

Dorian - 24 October 2010 10:48 PM

g.devries - 24 October 2010 09:57 PM

Bij SYTYCD deed Junes aan het eind van zijn Dance for your Live een tapdancestuk. Heel leuk, maar na een paar seconden hoorde ik er al niets meer van doordat het publiek heel hard begon te klappen en joelen. En daar was het dus absoluut het moment niet voor. Daar heb ik me wel even aan geërgerd.

Het geklap bij dit soort tv programma’s wordt vaak gestart door een publieksopwarmer en wordt dus eigenlijk gewoon geregiseerd. Daar is het publiek dus inderdaad gewoon echt klapvee. Bij musicals is dat niet het geval.

Maar dat is na optredens of bij aankondigen neem ik aan.
quote]

Ben je wel een bij een tv programma geweest? Bij dit soort programma’s staat er ook tijdens de optredens een man te zwaaien met zn draaiboek wanneer er geklapt dient te worden door het publiek.

gordijntje - 25 October 2010 03:17 PM

Dorian - 24 October 2010 10:48 PM

Het geklap bij dit soort tv programma’s wordt vaak gestart door een publieksopwarmer en wordt dus eigenlijk gewoon geregiseerd. Daar is het publiek dus inderdaad gewoon echt klapvee. Bij musicals is dat niet het geval.

De klap-momenten worden bij musicals ook geregisseerd. Als het licht langer aanblijft/de acteur blijft staan/het ensemble in de eindpose blijft staan enz, is er een klapmoment. Als het verhaal ineens doorgaat of de laatste noot overloopt in een scene is er meestal geen ruimte om te klappen en gebeurt dit ook niet. Bijv: in Sunset Boulevard was het zo geregiseerd dat het eerste klapmoment na het eerste lied van Norma was. Daarvoor werd al wel wat gezongen, maar dat was zo geregiseerd dat er geen klapmoment was. Het kan dus wel 😉
Het musicalpubliek is ook klapvee.

In Nederland kon er inderdaad pas geklapt worden na “Met één blik”, na “Geef Je Over” bleef het stil, dat hebben ze goed opgelost. Echter, ik heb al veel verschillende video’s gezien van (Broadway/Londen versies van) Sunset Boulevard waarbij er al geklapt werd als Norma voor het eerst de trap af komt, nog voor “Geef Je Over”/“Surrender”...Dus als het publiek echt wil klappen, zeker in de US, dan gebeurt dat toch “vrees” ik…

Quin - 25 October 2010 09:34 PM

In Nederland kon er inderdaad pas geklapt worden na “Met één blik”, na “Geef Je Over” bleef het stil, dat hebben ze goed opgelost. Echter, ik heb al veel verschillende video’s gezien van (Broadway/Londen versies van) Sunset Boulevard waarbij er al geklapt werd als Norma voor het eerst de trap af komt, nog voor “Geef Je Over”/“Surrender”...Dus als het publiek echt wil klappen, zeker in de US, dan gebeurt dat toch “vrees” ik…

Ja daar heb je helemaal gelijk in. Het publiek kan klappen wanneer ze willen. Maar de regisseur heeft ook een aardige vinger in de pap, dat bedoelde ik meer. Als hij/zij echt niet wil dat er geklapt wordt, is dat zeker te regisseren.

In het Soldaat van Oranje topic gaat het over het niet-klappen na een voor Nederlanders pijnlijk nummer als ik het zo goed samenvat.

Deze discussie gaan we ook weer krijgen als The Producers komt.

Ik krijg een beetje de indruk dat de volgende “ongeschreven regels” gelden:
- good guys blijven leven - klappen
- good guys gaan dood - niet klappen
- bad guys blijven leven - niet klappen
- bad guys gaan dood - klappen

Klappen kan je om twee redenen doen:
1.  om instemming te betonen
2.  om een goede prestatie te belonen.

In een theater gaat het gelukkig om fictie, niet om de werkelijkheid.
Ik denk dat velen wel snappen, dat als het publiek in het theater applaudiseert, dat dat in het algemeen niet is om instemming te betonen met de verhaallijn maar om een goede prestatie te belonen.

Vrij obvious maar wel kloppend denk ik zo 😊.

Vind het zelf ook super irritant als mensen meegaan klappen met de muziek omdat er toevallig ruimte voor is, ik zit altijd helemaal in het verhaal en dan denk ik, huh vanwaar deze überklapsessie ineens neem nou gewoon de muziek in je op want zo gaat de boel verloren.

Ik weet nog wel dat toen ik naar Joseph ging bij het opkomen van Freek iedereen ging juichen, maar dat had dan ook te maken natuurlijk met die hele zoektocht eromheen… Verder heb ik dat eigenlijk nog nooit gehad zoals hier een stukje boven beschreven wordt.
Wát zou kunnen komen door de oer-nuchterheid van westfries publiek (waar ik deel van uitmaak),, dat is overigens ook altijd wel vaag: dan bij stukjes waarin het de bedà³eling is dat het publiek betrokken wordt bij het liedje en de acteurs daar ook hints toe geven, dat dan heel westfriesland stoïcijns op die stoel blijft zitten naar het podium te staren…:D

Ik heb vanmiddag Petticoat in Eindhoven gezien, en na opnieuw een hele mooie middag waarin er door het publiek heel leuk en actief gereageerd werd op wat er zich op het podium afspeelde, heb ik het applaus nog nooit zo koud meegemaakt.  Er was de “gebruikelijke” staande ovatie maar er onstond op een gegeven moment dat iedereen heel hard begon mee te klappen met de muziek. Het klonk als een marstempo   :ohw: .  Het gewone applaus begon pas toen Chantal applaus kwam halen. Ik miste heel erg het warme applaus dat zou moeten klinken wanneer het ensemble en de kleinere rollen naar voren kwamen.  Ze hadden dat, net als Chantal, allemaal verdiend   😄