ik was vorige week naar fela! geweest in de bios. het viel mij op dat daar veel mensen meeklapten tussendoor. En aan het eind was er een staande ovatie, in de bios alsof ze het kunnen horen in londen. Hihi 😉

Kiepkantel - 17 January 2011 12:28 AM

Er was de “gebruikelijke” staande ovatie maar er onstond op een gegeven moment dat iedereen heel hard begon mee te klappen met de muziek. Het klonk als een marstempo

Daar heb ik ook een hekel aan: dat domweg op de maat meeklappen terwijl er eigenlijk een echt applaus zou moeten zijn. Dan ben je pas echt klapvee!

(mee)klappen moet kunnen! Dan beloon je toch de acteur/actrice met zijn/haar prestatie op dat moment. Vaak vind ik zelfs dat er wel wat meer geklapt mag worden 😉 Bij Mary Poppins bijvoorbeeld, wil ik altijd klappen als Bert op zijn kop hangt/is geweest, gewoon omdat ik dat een fantastische prestatie vind. Ik snap dat het niet echt zo uitkomt, omdat het midden in een liedje is, maar toch…

En bij ‘Sta op en loop’, moet gewoon na het lied geklapt worden. Wat ook overal gebeurt, geloof ik. Dat is echt geweldig, heel erg leuk om zoiets mee te maken. Had nog nooit zoiets beleefd, haha.

Bij Petticoat’s Tante Sjaan vond ik het eerst irritant en nu heel erg begrijpelijk dat mensen klappen. Het is een (voor mij welkome) afwisseling, na de emotionele scene tussen Pattie en haar vader. Sommige mensen ergeren zich dood aan Tante Sjaan, maar ik zelf vind het wel wat hebben. Ben benieuwd wat andere mensen hier dan van vinden. Overigens vind ik het soms bij Petticoat ook wel jammer dat er niet geklapt van worden, want ik vind het (bijna) allemaal goede zangers en er zitten hilarische scenes in 😊

Bij Jesus Christ Superstar in 05/06 heb ik maar 2 keer applaus gehoord, aan de einde van de aktes. Andere voorstelling vragen ook vaak om applaus, soms gewoon overbodig.

Lotus18 - 28 January 2011 11:25 PM

(mee)klappen moet kunnen! Dan beloon je toch de acteur/actrice met zijn/haar prestatie op dat moment. Vaak vind ik zelfs dat er wel wat meer geklapt mag worden 😉 Bij Mary Poppins bijvoorbeeld, wil ik altijd klappen als Bert op zijn kop hangt/is geweest, gewoon omdat ik dat een fantastische prestatie vind. Ik snap dat het niet echt zo uitkomt, omdat het midden in een liedje is, maar toch…

En bij ‘Sta op en loop’, moet gewoon na het lied geklapt worden. Wat ook overal gebeurt, geloof ik. Dat is echt geweldig, heel erg leuk om zoiets mee te maken. Had nog nooit zoiets beleefd, haha.

Bij Petticoat’s Tante Sjaan vond ik het eerst irritant en nu heel erg begrijpelijk dat mensen klappen. Het is een (voor mij welkome) afwisseling, na de emotionele scene tussen Pattie en haar vader. Sommige mensen ergeren zich dood aan Tante Sjaan, maar ik zelf vind het wel wat hebben. Ben benieuwd wat andere mensen hier dan van vinden. Overigens vind ik het soms bij Petticoat ook wel jammer dat er niet geklapt van worden, want ik vind het (bijna) allemaal goede zangers en er zitten hilarische scenes in 😊

Dat lied van Annemarie Jung is geweldig, logisch dat je op zoiets meeklapt ! Ik heb een “hekel” aan carnaval maar het zou best een carnavalskraker kunnen worden !!

Mark-Ster - 29 January 2011 11:53 AM

Lotus18 - 28 January 2011 11:25 PM

(mee)klappen moet kunnen! Dan beloon je toch de acteur/actrice met zijn/haar prestatie op dat moment. Vaak vind ik zelfs dat er wel wat meer geklapt mag worden 😉 Bij Mary Poppins bijvoorbeeld, wil ik altijd klappen als Bert op zijn kop hangt/is geweest, gewoon omdat ik dat een fantastische prestatie vind. Ik snap dat het niet echt zo uitkomt, omdat het midden in een liedje is, maar toch…

En bij ‘Sta op en loop’, moet gewoon na het lied geklapt worden. Wat ook overal gebeurt, geloof ik. Dat is echt geweldig, heel erg leuk om zoiets mee te maken. Had nog nooit zoiets beleefd, haha.

Bij Petticoat’s Tante Sjaan vond ik het eerst irritant en nu heel erg begrijpelijk dat mensen klappen. Het is een (voor mij welkome) afwisseling, na de emotionele scene tussen Pattie en haar vader. Sommige mensen ergeren zich dood aan Tante Sjaan, maar ik zelf vind het wel wat hebben. Ben benieuwd wat andere mensen hier dan van vinden. Overigens vind ik het soms bij Petticoat ook wel jammer dat er niet geklapt van worden, want ik vind het (bijna) allemaal goede zangers en er zitten hilarische scenes in 😊

Dat lied van Annemarie Jung is geweldig, logisch dat je op zoiets meeklapt ! Ik heb een “hekel” aan carnaval maar het zou best een carnavalskraker kunnen worden !!

Ja precies! Ik vind het ook best wel wat hebben. En Annemarie Jung doet het ook fantastisch! 😊

Opmerkingen over tante sjaan lijken me hier wat off-topic…

Ik zelf heb er erg van genoten bij bijvoorbeeld The Last Five Years in het M-Lab (met Lotte Verhoeven en Rick Sessink). Hele voorstelling geen applaus, pas aan het einde. Ik vond dat erg fijn. Maar ik ben dan ook niet zo’n klapperd 😉

Ik irriteer me vooral eraan dat mensen denken te moeten klappen na elk liedje en vooral bij elke stilte… Volgens mij hoor je volgens “de regels” pas aan het einde te klappen.

Als de hele zaal mee begint te klappen met een liedje, vre-se-lijk, echt verschrikkelijk vind ik dat…

En aan het einde, nog voor de show is afgelopen staat iedereen al een staande ovatie te geven, zucht, mensen hebben totaal geen verstand ervan hoe het hoort en wat het nut van een staande ovatie is…

Truus uit Delft heeft nog heel wat te leren 😉

ik vind het altijd gek dat aan het begin van de voorstelling de dirigent applaus krijgt, hij is niet bekend en hij heeft nog niks laten horen :p

Tom… - 30 January 2011 07:32 PM

Ik irriteer me vooral eraan dat mensen denken te moeten klappen na elk liedje en vooral bij elke stilte… Volgens mij hoor je volgens “de regels” pas aan het einde te klappen.

Als de hele zaal mee begint te klappen met een liedje, vre-se-lijk, echt verschrikkelijk vind ik dat…

En aan het einde, nog voor de show is afgelopen staat iedereen al een staande ovatie te geven, zucht, mensen hebben totaal geen verstand ervan hoe het hoort en wat het nut van een staande ovatie is…

Truus uit Delft heeft nog heel wat te leren 😉

Ik heet dan wel geen Truus en kom niet uit Delft, maar waarom mag je niet klappen? Of een staande ovatie geven? Ik vind dat als de acteur/actrice een mooi liedje heeft gezongen of een leuke grap maakt er dan best geklapt mag worden! Dat is toch juist een blijk van waardering? Of zie ik dit nu helemaal verkeerd? En een staande ovatie geef ik niet alleen aan de hoofdrolspeler(s), maar juist ook aan het ensemble, daarom ga ik vaak in het begin al staan. Maar misschien kun jij me uitleggen waarom ik dit niet zou moeten doen, ben altijd bereid om te leren 😉 Dit is geen aanval op jou hoor, helemaal niet! Maar misschien kun je me uitleggen waarom je dit vindt…

Ik ben het in grote lijnen juist met tom eens. En draai de vraagstelling weer toe naar jou, lotus… Waarom altijd staan? In Nederland is de show vaak nog niet eens afgelopen of mensen gaan al staan. Maar volgens mij weet niemand waarom… Heb ooit geleerd dat acteurs het helemaal niet prettig zouden vinden dat iedereen standaard gaat staan bij het slotapplaus. Want was is dan de waardering? Je zou namelijk denken dat iedereen en alles dan enthousiast is terwijl dat vaak niet het geval is.

Ook al is het een vrij beroerde show, dan klap je uit respect voor het werk van de acteurs en de orkestleden. Staan doe je echter als een prestatie uitzonderlijk is. In Londen kan het dus gebeuren dat je plukjes mensen ziet staan. Maar standaard gebeurt dat niet.

Meeklappen, daar gruwel ik van. Maar soms ontkom je daar niet aan (zoals vandaag bij de titelsong uit WWRY).

Maar weet je wat ik nou vreselijk irritant vindt: een song is afgelopen, applaus en vervolgens volgt meteen al de reprise waarna weer applaus volgt… Pfff… Tanz der Vampire kent dat euvel bijvoorbeeld.

Ik las tijdens de laatste serie voorstellingen van Kuifje dat het publiek - dat standaard meeklapte met “Duizend bommen en granaten” - à³à³k meeklapte bij de reprise van dat nummer alsof het een vrolijk marsnummer was zo van: ‘Hiep Hoi holadieee! Jongens daar gaan we weer!’
Kapitein Haddock, die dat nummer zong, zat op dat moment echter in de cel en keek de dood in de ogen. Nà­ets vrolijk feestnummer, maar diep tragisch en bittere ernst!
Als je dan als publiek toch gezellig ‘Holadiee!’ vrolijk meeklapt, heb je er m.i. dus echt nà­ets van begrepen!

Soms is doodse stilte op z’n plaats. Een mooi voorbeeld is Ewigkeit uit Tanz der Vampire. In eerdere versies vielen de eerste tonen daaruit weg door applaus van het publiek (uit de scene ervoor). Nu is die mogelijkheid er niet meer (of je moet wel heel dom zijn). Gelukkig maar, want zo wordt dei scene nog duisterder.

Svenn - 30 January 2011 08:30 PM

Ik ben het in grote lijnen juist met tom eens. En draai de vraagstelling weer toe naar jou, lotus… Waarom altijd staan? In Nederland is de show vaak nog niet eens afgelopen of mensen gaan al staan. Maar volgens mij weet niemand waarom… Heb ooit geleerd dat acteurs het helemaal niet prettig zouden vinden dat iedereen standaard gaat staan bij het slotapplaus. Want was is dan de waardering? Je zou namelijk denken dat iedereen en alles dan enthousiast is terwijl dat vaak niet het geval is.

Ook al is het een vrij beroerde show, dan klap je uit respect voor het werk van de acteurs en de orkestleden. Staan doe je echter als een prestatie uitzonderlijk is. In Londen kan het dus gebeuren dat je plukjes mensen ziet staan. Maar standaard gebeurt dat niet.

Meeklappen, daar gruwel ik van. Maar soms ontkom je daar niet aan (zoals vandaag bij de titelsong uit WWRY).

Maar weet je wat ik nou vreselijk irritant vindt: een song is afgelopen, applaus en vervolgens volgt meteen al de reprise waarna weer applaus volgt… Pfff… Tanz der Vampire kent dat euvel bijvoorbeeld.

Nou oké, ik ben al vrij snel van iets onder de indruk, haha. Maar ik vind het gewoon knap hoe ze zo’n voorstelling maken en vind applaus (en opstaan) dan wel iets van erkenning geven. En ach, om nou als enige in een zaal te blijven zitten omdat ik de voorstelling wat minder vond… 😉
Ik snap je punt, van dat staan op het eind, maar ik sta zelf ook wel eens op het podium en als mensen bij het slotapplaus NIET gaan staan, dan heb ik zoiets van: “Huh? Vonden jullie het niet leuk dan?” Ligt ook vaak aan het publiek hoor, want ik speel twee keer per jaar en de ene dag is het applaus standaard vrij gematigd en de andere dag superenthousiast.
Meeklappen is ook zoiets. Soms vind ik het overbodig en denk ik: “Laat me nou even luisteren!” en soms heb ik zoiets van: “Ach, waarom ook niet? Het is een aanstekelijk nummer, niet te hoogdravende teksten, goede melodie… ik klap gewoon lekker mee!”
Maar ik snap nog niet waarom ik niet zou mogen klappen :( Lijkt me als acteur toch juist fijn? Zo van, ja de grap/het lied/de scene/de show is gelukt? Of zie ik dat ook weer verkeerd? 😉

Nou, ik heb niet gezegd dat je niet mag klappen haha. Dat doe ik zelf ook, maar dan wel als een song is afgelopen. En op het eind. Ik had het meer over meeklappen. Er zijn shows waar tijdens de voorstelling niet wordt geklapt. Recent is dat Je Anne, een aantal jaren terug was dat bij Passion. En dat is ook wel leuk.

Wel grappig dat je schrijft: ”...maar ik sta zelf ook wel eens op het podium en als mensen bij het slotapplaus NIET gaan staan, dan heb ik zoiets van: “Huh? Vonden jullie het niet leuk dan?”

Dat is dus blijkbaar de cultuur in NL geworden…. Door het niet staan denken acteurs nu dat men de voorstelling niet leuk vindt. Maar dat is dus niet waar (niet bij mij althans)