Oorspronkelijk is applaus bedoeld als waardering en een staande ovatie als éxtra waardering.
Maar blijkbaar is de cultuur in Nederland aan verandering onderhevig.

Overigens heb ik ook eens een acteur in een interview horen zeggen dat de cast feitelijk niets heeft aan een staande ovatie, want dat kun je vanaf het toneel door de felle belichting toch niet zien.
Hij had liever dat het publiek ging joelen.

Svenn - 30 January 2011 10:34 PM

Nou, ik heb niet gezegd dat je niet mag klappen haha. Dat doe ik zelf ook, maar dan wel als een song is afgelopen. En op het eind. Ik had het meer over meeklappen. Er zijn shows waar tijdens de voorstelling niet wordt geklapt. Recent is dat Je Anne, een aantal jaren terug was dat bij Passion. En dat is ook wel leuk.

Wel grappig dat je schrijft: ”...maar ik sta zelf ook wel eens op het podium en als mensen bij het slotapplaus NIET gaan staan, dan heb ik zoiets van: “Huh? Vonden jullie het niet leuk dan?”

Dat is dus blijkbaar de cultuur in NL geworden…. Door het niet staan denken acteurs nu dat men de voorstelling niet leuk vindt. Maar dat is dus niet waar (niet bij mij althans)

Ja, dat is ook zo 😛 Doe ik ook meestal gewoon, enkele uitzonderingen daargelaten. Er zijn nu eenmaal shows waar het wel en shows waar het niet kan. Wordt natuurlijk ook gewoon zo geregisseerd uiteraard.

Ik denk idd dat de cultuur wat dat betreft aan het veranderen is. Kan niet zeggen wanneer/waarom dat gebeurt. Ik denk dat er dus, mochten we dit tegen willen gaan, vanuit de kant van het toneel moeten veranderen. Bijv. door ervoor te zorgen dat het lied niet echt geschikt is om mee te klappen ofzo 😉 Ik zou het ook verder eigenlijk ook niet weten 😊

Lotus18 - 30 January 2011 10:54 PM

Ik denk dat er dus, mochten we dit tegen willen gaan, vanuit de kant van het toneel moeten veranderen. Bijv. door ervoor te zorgen dat het lied niet echt geschikt is om mee te klappen ofzo 😉

Ik zie je knipoog, maar ben ik erg als ik zeg dat ik dit de omgekeerde wereld vind?
Kunnen we niet gewoon weer beginnen met mensen opvoeden of zo?

Heidi - 30 January 2011 10:55 PM

Lotus18 - 30 January 2011 10:54 PM

Ik denk dat er dus, mochten we dit tegen willen gaan, vanuit de kant van het toneel moeten veranderen. Bijv. door ervoor te zorgen dat het lied niet echt geschikt is om mee te klappen ofzo 😉

Ik zie je knipoog, maar ben ik erg als ik zeg dat ik dit de omgekeerde wereld vind?
Kunnen we niet gewoon weer beginnen met mensen opvoeden of zo?

Ben het met je eens, hoor! Maar waar wil je in hemelsnaam beginnen? Er zijn mensen die alleen bij hoge uitzondering naar de musical gaan. Verbieden om te klappen dan maar? 😉 Ik bedoel het sarcastisch hoor, maar weet niet hoe je daar mee zou moeten beginnen… Ik zal zelf de volgende keer eens opletten wat er gebeurt in een zaal en bij de acteurs als er geklapt wordt 😊

Mensen die met hoge uitzondering naar musicals gaan, snappen over het algemeen niet waarom mensen klappen, maar klappen maar mee om niet op te vallen. Dus ik vermoed dat het toch grotendeels de musicalfans zijn, die hun waardering willen uitspreken en die kan je wel ” heropvoeden”  Of iig informeren over het feit dat een staande ovatie niet moet, maar alleen op z’n plek is als het de beste voorstelling is die je ooit hebt gezien. Dat meeklappen een totale no go is. En dat het applaus tussendoor eigenlijk ook vreemd is, maar indien ingeregisseerd aanvaardbaar.

Het stoort mij als ik teksten lees als: laatst stond niemand op en klapte er niemand mee… Dan is het geen stom publiek, maar was de voorstelling niet geweldig.

Ik sta gemiddeld 1 a 2 keer per jaar op na een voorstelling en klap zelden tussendoor. Je doorbreekt het verhaal, het wordt dan meer een concert. Dat is voor mij ook een van de redenen waarom ik momenteel steeds minder musicals zie en weer meer toneelvoorstellingen/dans. Daarbij is de applauscultuur nog heerlijk ouderwets en degelijk! Dus kan ik ongestoord mee gaan in een verhaal, zonder geklap en gehysterie!

Heidi - 30 January 2011 10:42 PM

Overigens heb ik ook eens een acteur in een interview horen zeggen dat de cast feitelijk niets heeft aan een staande ovatie, want dat kun je vanaf het toneel door de felle belichting toch niet zien.
Hij had liever dat het publiek ging joelen.

Dat lijkt me nou ook wel weer een tikje overdreven.

Joriss - 31 January 2011 03:14 PM

Heidi - 30 January 2011 10:42 PM

Overigens heb ik ook eens een acteur in een interview horen zeggen dat de cast feitelijk niets heeft aan een staande ovatie, want dat kun je vanaf het toneel door de felle belichting toch niet zien.
Hij had liever dat het publiek ging joelen.

Dat lijkt me nou ook wel weer een tikje overdreven.

De voorste rijen kunnen ze wel zien hoor.

Don’t shoot the messenger; ik citeer.

(weet alleen niet meer wie het was.. iemand hier nog wel?)

Ik heb al een aantal musicals gezien in binnen en buitenland
in duitsland ging men bv pas staan cq klappen bij de hoofdrol spelers (heb ik gemerkt) dit was bv bij tanz en wicked
in broadway ligt het mijninsziens aan de voorstelling ik heb daar 2 feelgood voorstellingen gezien en kan me niet echt meer herinneren of het publiek ging staan of niet
in londen was het bij priscilla een staande ovatie en deed het publiek op een gegeven moment gewoon mee in de show
bij de phantom was er tussendoor wel geklap maar dan wel op de momenten dat het kon en op het einde ook een staande ovatie volgens mij
bij love never dies heb ik het even moeten laten bezinken en was het even stil voor er geapplaudisseerd werd

Het is wel zo dat ik ook nog graag wat wil zien en dat ik dan wel moet gaan staan als de rest van het publiek gaat staan want anders zie ik dus echt geen moer meer
al zou ik willen blijven zitten je krijgt dan niets meer mee

Je kunt wwry bv ook totaal niet vergelijken met Soldaat van Oranje
heb beide een aantal keer gezien en bij WWRY wordt veel meer meegeklapt dan bij SvO bij SvO zou ik echt uit het verhaal gehaald worden als daar geklapt zou worden

Heidi - 31 January 2011 05:42 PM

Don’t shoot the messenger; ik citeer.

(weet alleen niet meer wie het was.. iemand hier nog wel?)

ik weet wel nog dat michael Diedrich (schrijf je dat zo) colums/weblogs schreef voor ons eigen musicalworld. En eentje ging over het feit dat Nederlands publiek altijd een staande ovatie gaf en dat hij dat niet begreep!

Bij deze nog een link naar de column:
http://www.musicalworld.nl/artikel/wilt_u_zitten_ik_kan_staan/

De andere columns van Michael Diederich zijn te vinden via zijn acteurspagina:
http://www.musicalworld.nl/acteur_docs/michael_diederich/

N.a.v. de eerste link: een fantastisch mooi stukje van Diederich. Ik onderstreep het helemaal!

Dit lijkt erg op het stukje wat ik bedoelde:

Wij (musical artiesten: hoofdrolspelers, bijrollen, orkest…) willen jullie danken voor je respect, maar om eerlijk te zijn, daar is applaus voor. Eén van de mooiste theaterkreten komt van Sondheim: “What is it that we’re living for? Applause, applause!” Dat is echt wat wij willen horen. Vergeet niet dat vaak aan het eind van de voorstelling het licht in onze ogen schijnt en we het publiek amper kunnen zien, maar we kunnen jullie wel horen.

De link naar het topic waarnaar Michael verwijst werkt bij mij helaas niet meer.

Heidi - 01 February 2011 07:27 PM

Dit lijkt erg op het stukje wat ik bedoelde:

Wij (musical artiesten: hoofdrolspelers, bijrollen, orkest…) willen jullie danken voor je respect, maar om eerlijk te zijn, daar is applaus voor. Eén van de mooiste theaterkreten komt van Sondheim: “What is it that we’re living for? Applause, applause!” Dat is echt wat wij willen horen. Vergeet niet dat vaak aan het eind van de voorstelling het licht in onze ogen schijnt en we het publiek amper kunnen zien, maar we kunnen jullie wel horen.

De link naar het topic waarnaar Michael verwijst werkt bij mij helaas niet meer.

Volgens mij ligt het niet aan jou, ik kan het topic ook niet vinden.

Hebben jullie gezien dat deze column alweer ruim 5 jaar oud is? Af en toe moet je ook een beetje het forum opruimen/vernieuwen 😉 Vandaar dus ook dat de link niet meer naar een juist bericht verwijst.