Ik heb het grote geluk dat mijn moeder of tante mij nog wel eens ergens mee naartoe neemt. Anders had ik bijna niets gezien, denk ik. Dankbaarheid dus!

Ik volg altijd wel wat er in het theater hier in de stad staat en in een goed bereikbare stad verderop. Daar boek ik aan het begin van het seizoen meestal wel een paar voorstellingen, maar dat is dan alles bij elkaar, dus misschien een musical, een cabaretvoorstelling en een toneelstuk of zo. En toneel en cabaret is gewoon meestal echt veel goedkoper. Voor 25 à  30 euro heb je een goede plek vooraan, ook bij echt bekende cabaretiers.

Voor wat ik zelf moet betalen, houd ik inderdaad alle kortingsacties goed in de gaten. Als ik ga, ga ik 1x, en alleen naar wat ik écht wil zien. Ik hoor nu bijvoorbeeld mooie verhalen over Droomvlucht, die qua prijs in vergelijking met andere shows nog meevalt, maar daar komen dan voor mij nog weer behoorlijk wat reiskosten naar de Efteling bij. Zonder flinke kortingsactie gaat dat ‘m dus niet worden.

Dit alles heeft natuurlijk wel als voordeel dat ik bijna automatisch ook echt enorm geniet, als ik dan ga 😊

Ook BN / De Stem een artikel over de flop van The Producers en het musicalklimaat. Volgens Roel Vente loopt bij hen de kaartverkoop juist beter, mbt Miss Saigon en Wicked… Terwijl bij mij op de keukentafel toch echt al brieven liggen met tweede-kaartje-gratis-aanbiedingen voor Wicked (en ik heb nog steeds niet gereserveerd 😉 )

Flop ‘De Producers’: theaterwereld nerveus

Auteur: door Annelies Vlaanderen en Marieke Smits |  dinsdag 01 november 2011 | 14:24 | Laatst bijgewerkt op: woensdag 02 november 2011 | 14:28

‘De Producers’ kreeg goede recensies maar desondanks liet het publiek het afweten.

‘De Producers’ stopt. De productie is geflopt. De ‘foute’musical over Hitler trok vanaf de eerste try-out op 18 oktober nog geen halfvolle zalen in het Bredase Chassé Theater. Directeur Cees Langeveld stelt een onderzoek in. ‘Wij willen weten waarom het publiek is weggebleven.’ Is het glorietijdperk van de musical voorbij?

Musicals hebben hun beste tijd gehad. Kijk maar naar De Producers. Die kreeg vanaf de eerste try-out op 18 oktober tot en met de voorstelling van afgelopen zondag de 1400 stoelen tellende grote zaal van het Chassé Theater nog niet eens halfvol. Vierhonderd, hooguit vijfhonderd plaatsen waren telkens bezet.

Musicals hebben helemaal hun beste tijd nog niet gehad! De Producers is een uitzondering. Kijk eens naar Soldaat van Oranje, die loopt als een tierelier.

Welke bewering klopt? Zelfs mensen die hoog in de theaterboom zitten, weten het niet. Of ze spreken elkaar tegen. De een zegt dit, de ander dat. De recente flop, een productie van Mark Vijn, heeft hen wel nerveus gemaakt. Het Chassé Theater in Breda, waar De Producers vorige week zondag in première ging, gaat zelfs onderzoek doen naar de beweegredenen. Daartoe heeft directeur Cees Langeveld, tevens hoogleraar economie van de podiumkunsten, besloten. “We weten niet waar het aan ligt. We zitten te dubben. We willen er graag achter komen waarom het publiek niet gekomen is.”

Aan de kwaliteit van de musical ligt het in elk geval niet, vindt hij. “Die is heel goed.” Zelf heeft hij de voorstelling in zijn eigen theater maar liefst zes keer gezien. “Zà³ leuk. Ook om de groei te zien, van try-out naar try-out. Elke avond werd het nog beter. Erg boeiend om mee te maken.”

Een paar uitzonderingen daargelaten, is De Producers ook uitstekend gerecenseerd. ‘Decors, kleding, muziek en belichting doen niet onder voor de extravagante spektakels waarmee Broadway jarenlang furore maakte’, schreef musicalrecensent Martin Hermens daags na de première in deze krant. De hoofdrolspelers kregen ook de nodige pluimen op de hoed: ‘Zo zegeviert Joey Schalker in de rol van de saaie, neurotische Leo Bloom.

Noortje Herlaar etaleert onverschrokken het oneindige sex-appeal van de hoogblonde Zweedse Ulla. Marcel Jonker tilt de schrijver van de foute musical naar grote hoogte met zijn fenomenale stem en fraaie acteerwerk. Dick van den Toorn maakt van Hitler overtuigend een aanstellerige nicht. En Johnny Kraaijkamp verdient lof voor zijn interpretatie van Bialystock.’

Een week later is hij nog stelliger, “Deze musical verdiende het om een grote tour te maken. Dat valt van sommige andere musicals, die wel heel lang lopen, niet te zeggen.”

Als het niet aan de kwaliteit ligt, waar dan aan? Langeveld oppert meerdere mogelijkheden. “Het theater maakt sowieso een moeilijke periode door, als gevolg van de bezuinigingen die de overheid oplegt. En ja, misschien ligt het ook wel aan de musical zelf. De Producers is een satirische musical, en satire ligt toch iets moeilijker bij het grote publiek.”

Hermens beaamt dat. “De titel mag dan in Amerika heel bekend zijn, hier is ze dat niet. Het was ook moeilijk uit te leggen waar de musical over ging. Mensen nemen dan liever het risico niet en gaan eerder naar iets vertrouwds.”

De Producers is zeker niet de eerste musical die flopte. Voorgangers in de afgelopen jaren waren onder andere Grace en Crazy Shopping. Vergeleken bij het aantal musicals dat jaarlijks hier te zien is, zo tussen de vijftien en twintig, zijn dat er weinig. Desalniettemin wil Martin Hermens de recente flop niet afdoen als weer een incident. “Er is meer aan de hand. De terugloop in musicals is al een paar jaar gaande. Dat wordt vooral geweten aan de crisis.

Niet vreemd, trouwens. Voor een kaartje ben je minstens 50 euro kwijt, en soms is dat 100 euro. Tja, dan ga je wel twee keer nadenken voordat je kaarten bestelt. De tijd dat dat spontaan gebeurde, is voorbij. Het zou mij verbazen als het dit jaar bij deze ene flop bleef.”

Een ander geluid komt van Roel Vente. “Wij merken juist een aantrekkende beweging.” Vente was tot voor kort directeur van V&V Entertainment (met Albert Verlinde) en is nu algemeen directeur van Stage Entertainment Nederland en Joop van den Ende Theaterproducties. “Miss Saigon loopt erg goed en de voorverkoop van Wicked, die zondag in première gaat, loopt ook boven verwachting. Wat wel klopt, denk ik, is dat de consument nu keuzes maakt en meer voor zekerheid gaat. De Producers is daarvanhet slachtoffer geworden.”

Maar de terugloop is een feit, weet Martin van Ginkel, directeur van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouw Directies (VSCD). “We komen deze week naar buiten met cijfers over 2010. We constateren dat er sprake is van een constante belangstelling voor theater, muziek en dans, terwijl die voor musicals terugloopt.”

Naast de invloed van de economische crisis zou ook de recente verhoging van het btw-tarief op theaterkaartjes een rol kunnen spelen, denkt hij. ,,Maar hoe groot het effect daarvan is, weten we nog niet.” Wie nog naar Miss Saigon wil, in het Beatrix Theater Utrecht, heeft daar geen last van. Joop van den Ende Theaterproducties neemt de verhoging voor haar rekening.

Tja, de kaartverkoop van Stage kan goed lopen, maar zoals Mark Vijn zegt…..tegen welke prijs zit men in het theater. Heb je een volle zaal die ook allen het volle pond betaald hebben of heb je een volle zaal met 2e kaart gratis of €20,- korting per kaart.

Beetje raar van Vente om te zeggen dat zij nergens last van hebben. Het is algemeen bekend dat WWRY volle zalen had via vakantieveilingen. Dan zet je voor €25 op de eerste rang ipv €65,-
Natuurlijk zullen ze niet zeggen dat ze middels kortingen de zaal vol krijgen, alles voor het perfecte plaatje naar buiten toe, maar het geeft zo wel een scheef beeld van hoe het eraan toe gaat in Musicalland op het moment…..

Het zijn lastige tijden voor de grote producenten. Het algemeen publiek (en dat zit niet hier, de musicalfans maken misschien 5% uit van het totaal aan verkochte kaarten) gaat liever drie keer naar een toneelstuk dan één keer naar een musical. In Londen is deze trend exact hetzelfde.

Het stoppen van The Producers is een drama, maar het is niet de eerste keer natuurlijk. The Buddy Holly Story moest halverwege de toer stoppen omdat producent Boersma failliet was, Peter Pan en Sinatra werden stilgelegd nadat IMM ten onder ging en Gaudi kwam niet eens de theaters in omdat MTB een oplichtersbende bleek. Dan hadden we nog het debacle van Grace en Mark Vijn die door Joop van den Ende gered moest worden.

Er zijn een paar redenen te noemen, waarom het nu minder gaat:

-Er is een enorm overaanbod. Drie open-end theaters in Nederland, grote tours en talloze kleine producties vechten om hetzelfde publiek. Zo’n 15 jaar geleden verzuchtte impresario Jacques Senf al dat hij teveel musicals in de aanbieding had. Dat waren er toen 5… Sindsdien is daar alleen maar bijgekomen.

-Shows zijn te duur. Je betaalt voor een kaartje standaard meer dan in Londen. En veel meer dan voor een cabaretvoorstelling, een toneelstuk of een concert. Dat is niet meer uit te leggen aan het publiek.

-Er zijn teveel kortingsacties. Daar wacht iedereen op, waardoor er niet genoeg mensen in de beginperiode komen en je mond-tot-mondreclame dus te laat op gang komt.

-Er heerst creatieve armoede. Show na show wordt gerecycled, vaak slecht bezet en na de première aan zijn lot overgelaten. De producent is dan immers alweer druk bezig zijn volgende show te verkopen. Hulde dus voor initiatieven als Soldaat van Oranje en Oorlogswinter die proberen iets nieuws te doen.

baud - 03 November 2011 01:36 PM

Er zijn een paar redenen te noemen, waarom het nu minder gaat:

-Er is een enorm overaanbod. Drie open-end theaters in Nederland, grote tours en talloze kleine producties vechten om hetzelfde publiek. Zo’n 15 jaar geleden verzuchtte impresario Jacques Senf al dat hij teveel musicals in de aanbieding had. Dat waren er toen 5… Sindsdien is daar alleen maar bijgekomen.

-Shows zijn te duur. Je betaalt voor een kaartje standaard meer dan in Londen. En veel meer dan voor een cabaretvoorstelling, een toneelstuk of een concert. Dat is niet meer uit te leggen aan het publiek.

-Er zijn teveel kortingsacties. Daar wacht iedereen op, waardoor er niet genoeg mensen in de beginperiode komen en je mond-tot-mondreclame dus te laat op gang komt.

-Er heerst creatieve armoede. Show na show wordt gerecycled, vaak slecht bezet en na de première aan zijn lot overgelaten. De producent is dan immers alweer druk bezig zijn volgende show te verkopen. Hulde dus voor initiatieven als Soldaat van Oranje en Oorlogswinter die proberen iets nieuws te doen.

Hier ben ik het helemaal mee eens!
Er zijn veel te veel musicals in Nederland. Als je 5 musicals hebt hoef je het publiek maar door 5 te delen en dat is nu door 15 of 20.
Het valt wel uit te leggen aan het grote publiek dat de kaarten van musicals duurder zijn, want aan een gemiddelde musical wordt véél meer geld uitgegeven dan aan een concert/theaterstuk/cabaretvoorstelling. Kijk naar het decor, alle kostuums en alle mensen die er voor én achter de schermen werken. De mensen hebben er gewoon geen geld meer voor. Als ze persé een musical willen zien wachten ze de kortingsacties af, want waarom zou je 40 euro meer betalen dan nodig? Ik doe het zelf ook niet.
Ik weet niet of het grote publiek het jammer vind dat de shows worden gerecycled. Ze gaan graag voor iets vertrouwds, iets waarvan ze het verhaal kennen en waarvan ze weten wat ze kunnen verwachten. Dus wat dat betreft snap ik de producenten wel. Aan de andere kant is het natuurlijk wel zo dat ze eerder naar een andere musical gaan, dan 2x naar Annie. Tenminste dat denk ik.

@ Baud: ik ben blij dat ik schijnbaar niet de enige ben die zich nog kan herinneren dat Buddy, The Buddy Holly Story al in Nederland te zien is geweest. De “heer” Verlinde sprak bij AVE presentatie zijn verbazing uit dat Buddy nog nooit in NL te zien was geweest. Was hij zeker vergeten dat hij de dag na de vroegtijdige sluiting (3/4 wkn eerder dan gepland) van de Buddy tournee in het voorjaar van 2001 hijgend klaar stond om op de radio zijn “welingelichte” mening te verkondigen.

Dat gezegd hebbende, ik ben van mening dat het Nederlandse theaterlandschap een beetje ziek is:

- er is teveel aanbod

- de gemiddelde kwaliteit van de producties is, in vergelijking met het buitenland, echt middelmaats. Als het publiek elke keer dat ze naar een musical gaan het beste van het beste te zien zouden krijgen dan zou men eerder bereid zijn de kaartprijs er voor te betalen.

- het publiek wordt voorgelogen door de producenten en theaters en dat zorgt voor teleurstellingen. Hoe vaak zien we niet een Nederlandse musical die als “de Broadway versie” wordt aangekondigd. Spamalot NL gebruikte volgens de producent en o.a. Theater Carré het decor van Broadway, zover ik weet komt Erik van de Palen regelmatig in NY maar was hij niet verantwoordelijk voor het ontwerp voor de Broadway productie.

- veel theaters komen qua marketing niet verder dan het plaatsen van een uitladder en driehoeksborden waardoor er in een stad of regio geen buzz wordt gecreëerd.

- het media landschap is de afgelopen 10 jaar veranderd. Onder andere plaatsen kranten bijna geen achtergrond artikelen meer over theater. Wel showbizz roddel maar geen artikelen, kortom de “Verlindeninisatie” van de media.

- veel theaterdirecties pretenderen verstand van theater te hebben maar dat valt in de praktijk vies tegen waardoor door hen wordt afgegaan op wat een handjevol tourneeboekers in hun oren fluistert.

- het publiek is wijs geworden en wacht op de kortingsacties, een vloek die de producenten over zich zelf hebben afgeroepen door kortingsacties massaal en openlijk uit te voeren. De eerste tien jaar van Phantom in London of NY was het altijd “uitverkocht”  maar Cameron en co deden heel slim kortingsacties die op kleine specifieke groepen gericht waren waardoor dit aan de buitenwereld niet bekend werd.

- producenten in Nederland weten niet hoe ze moeten samenwerken. Als af en toe krachten gebundeld zouden worden dan zouden twee of drie Mark Vijns DE must-see musical van het jaar kunnen uitbrengen die de strijd met SE aan zou kunnen gaan. Met gebundelde krachten sta je in dat geval sterker bij grote rechthebbenden die best open staan voor andere partijen dan SE (soms prefereren ze dat zelfs, niemand houdt van een monopolie).

- producenten zouden niet persé elk jaar een show moeten willen uitbrengen maar internationaler te werk moeten gaan (dmv grensoverschrijdende samenwerkingsverbanden). Nederland is te klein en er is teveel aanbod waardoor de verdienkansen hier niet aanwezig zijn.

- te weinig variëteit in casting. Hoe vaak komen we niet op feestjes waar men verzucht dat men wel zin heeft om naar musical X te gaan maar niet om (vul maar 1 van de namen in) weer te zien. Er is in Nederland best een grote poel getalenteerde acteurs/actrices, het is niet nodig om (vul maar 1 van de namen in) in elke show te casten.

Naar mijn mening zouden er harde maatregelen moeten worden genomen om de musical-scene gezond te maken:
- theaters commercieel maken en “four wall deals” afsluiten waardoor producenten zelf het volledige risico gaan lopen. Een producent bedenkt zich dan wel twee keer voordat hij een musical produceert, iets wat in principe ook de kwaliteit zal verhogen.

- stoppen met openlijke kortingsacties. Een half volle zaal voor volledige prijs is beter dan een volle zaal voor de halve prijs per kaartje.

- de pensioen gerechtigde leeftijd voor producenten en tourneeplanners verlagen naar 60 zodat een paar mensen kunnen gaan genieten van hun welverdiende rust….en er ruimte komt voor de nieuwe generatie. 😊

Beste analyse die ik in tijden gelezen heb, Speedbird!

Ik kan me volledig aansluiten bij bovenstaande argumenten:

Zulke kortingsacties zin ook niet eerlijk tegenover degene die de volle pot betaald hebben… om den duur ga je niet meer op voorhand boeken.  Anderzijds zijn de tickets gewoon te duur. Ik ga graag naar musical, maar ik heb al tal van voorstellingen links laten liggen omwille van de ticketprijs.

Inderdaad altijd dezelfde acteurs/actrices zijn een plaag en niet boeiend (los van hun talent). In België is dit hetzelfde probleem, waardoor je perfect op voorhand weet wie welke rol zal spelen… een casting director wordt hierbij een overbodige job binnen de producenten? Omdat er in Nederland nog altijd meer producties zin dan in Vlaanderen is de variatie van acteurs ietsje groter, alhoewel bij SE of AVE (albert verlinde) meestal dezelfde op de affiche prijken.

Een overaanbod is ook niet gezond en wat mij betreft ontbreekt het wat aan creativiteit. Als je na enkele jaren al terug met Annie komt, in een “nieuwe” versie, dan neem je als producent 0,0% risico. Droomvlucht wordt door de ene bejubbeld de andere vindt het niet zo bijzonder. Ik vond het persoonlijk een geweldige voorstelling.  Dat het een complete nieuwe voorstelling is maakt het nog unieker. Dit moet gewoon gestimuleerd worden. Alle respect voor de recyclage, maar kopiëren is een stuk eenvoudiger dan creeëren.  Stilaan hebben we in Vlaanderen en Nederland alle grote producties van Londen over de vloer gekregen… ik vraag me nu af wat er nog op ons kan afkomen…. wellicht een herneming van de herneming?  Hopelijk komen er nog wat nieuwe voorstellingen. Nieuwe titels verkopen minder goed dan bekende titels. In het amateurcircuit heb ik ook al eigen musicals gemaakt… en inderdaad er komt minder volk kijken omdat het niet bekend is, maar ik merk wel dat een groot deel van het publiek én creatives harder genieten van zo’n nieuw product.

We spreken nu over de flop van de producers, maar tijdens m’n bezoek aan Droomvlucht was ik bezorgd omtrent de beperkte zaalbezetting… loopt deze voorstelling volgens verwachting?

Voila, bij deze mijn eerste grote inbreng héhé.

Ik kan niet bij SE naar binnen kijken en zeggen wat hun verwachtingen zijn per productie. Maar voor Miss Saigon zijn er bijvoorbeeld al 100.000 kaarten verkocht binnen een maand. Dat blijft veel, los van het feit hoeveel mensen daarvoor betalen.
Bij een producent als SE zijn ze er inmiddels ook wel achter dat ze mét kortingsacties moeten werken. De financiele opbouw zal daar dan ook geheel op afgestemd zijn. In mijn ogen is dit pure marketing, waar ze slim mee omgaan. Kaartprijzen worden heel hoog in de markt gezet, Miss Saigon bv 70 euro, Wicked tot wel 85 euro. Vervolgens geven ze klanten €20 euro korting per kaart, de consument denkt daarbij echt ‘Yes, korting!, we gaan boeken’. Zo weten ze de consument te overtuigen om toch kaarten te boeken. Dat geldt ook met die brieven van See met 50% korting. SE overleeft met haar productie als de zaal voor 80% is gevuld en mensen 50% van de kaartprijs betalen, simpelweg omdat de investering daarop aangepast is. Anders hadden heel veel producties verliesgevend zijn geweest de afgelopen jaren, en zo gek is Joop vd Ende ook weer niet, het blijft ook een zakenman.
Voorbeeld: Joseph kostte als tour ongeveer €50 euro per kaart. In het Beatrix theater werd dit ineens €65. Vervolgens gaan er duizenden brieven de deur uit bij See. ‘U krijgt nu 50% korting per kaart!!’. Resultaat: mensen betalen alsnog 32,5 (ipv normaal 25) en de musical trekt ruim 600.000 bezoekers. Verliesgevend? Ben je mal, ik zeg: kassa!

Waarmee ik wil zeggen. Stage Entertainment heeft dit marketing-technisch goed op orde, ze zijn hier op ingespeeld. Andere producenten lopen hierbij achter. De consument wacht erop tot ze de schijnbare kortingen krijgen. Er zal bij SE ook wel een verliesgevende productie tussen zitten hoor, maar als je cashcows als Ciske en Joseph ertussen hebt zitten is dit geen enkel probleem.

Da’s inderdaad niet meer dan marketing en het zal wellicht werken…  het blijft inderdaad een bedrijf dat winst moet en zal maken. Ik denk dat het een beetje hetzelfde concept is van de solden: prijzen hoger leggen zodanig er “meer korting” gegeven kan worden… Bedankt van je visie!

@Baud - bedankt

@Mau1992:
- Het zal je verbazen hoeveel SE producties met een verlies worden afgesloten.

- Nogmaals, er is niets mis met kortingsacties. Er is wel iets mis met grote openbare kortingsacties want hierdoor gaat het publiek dit verwachten.  (jouw reactie onderschrijft dit want jij ziet dit als iets positiefs)

Als kortingsacties “discreet” worden uitgevoerd en gericht zijn op specifieke doelgroepen dan zijn ze a) effectief en b) wordt de “waarde” van de kaarten (en de show) er in de ogen van het brede publiek niet minder op. Boeken liggen ook niet meteen na uitgave bij De Slegte waarom gebeurt dat bij musicals dan wel (zie Wicked 2 voor de prijs van 1 actie, twee weken voor de première!).

- In mijn ervaring is het echt iets Nederlands: kortingsactie als marketingtool in plaats van laatste redmiddel. In mijn ervaring heb ik nog geen enkel buitenlands marketingteam dit ooit horen voorstellen maar hier in Nederland presenteren ze je het doodleuk als onderdeel van hun eerste marketingplan. Alsof je daardoor het bordje Sold Out bij het theater kunt gaan ophangen.

Speedbird - 06 November 2011 11:45 AM

- In mijn ervaring is het echt iets Nederlands: kortingsactie als marketingtool in plaats van laatste redmiddel. In mijn ervaring heb ik nog geen enkel buitenlands marketingteam dit ooit horen voorstellen maar hier in Nederland presenteren ze je het doodleuk als onderdeel van hun eerste marketingplan. Alsof je daardoor het bordje Sold Out bij het theater kunt gaan ophangen.

Maar je kan niet marketingplannen van andere landen zo in nederland toepassen. Nederlanders zijn krenten, zodra ze korting krijgen vinden ze het geweldig. Dan zul je daar marketingtechnisch ook iets mee moeten doen…

Speedbird - 05 November 2011 06:27 PM

- stoppen met openlijke kortingsacties. Een half volle zaal voor volledige prijs is beter dan een volle zaal voor de halve prijs per kaartje.

Dat ben ik niet met je eens. Als je twee mensen voor de halve prijs in de zaal hebt, nemen die allereerst meer versnaperingen in de pauze dan 1 persoon en een lege stoel.

Daarnaast heb je met twee personen met halve prijs meer mond op mond reclame dat met 1 persoon en een lege steol.

Speedbird - 06 November 2011 11:45 AM

- In mijn ervaring is het echt iets Nederlands: kortingsactie als marketingtool in plaats van laatste redmiddel. In mijn ervaring heb ik nog geen enkel buitenlands marketingteam dit ooit horen voorstellen maar hier in Nederland presenteren ze je het doodleuk als onderdeel van hun eerste marketingplan. Alsof je daardoor het bordje Sold Out bij het theater kunt gaan ophangen.

De markt voor betaalde vrijetijdsbestedingen (korte vakanties, concerten, bioscoop, pretparken, musicals) kent overaanbod, vrijwel in elk segment van deze markt. Op drie manieren kan je beter doen dan de concurrentie:
- naamsbekendheid
- kwaliteit
- prijs

Voor hele goede kwaliteit zijn mensen bereid de hoofdprijs te betalen, zie het succes van Soldaat van Oranje. Joop van den Ende Theaterproducties (JETP) levert voorstellingen die allemaal een redelijke tot goede kwaliteit hebben (en dan bedoel ik: garant staan voor een leuk avondje uit) maar tussen de voorstellingen van de producent zelf is ook concurrentie. Het is daarom een wijs besluit geweest van JETP om een reizende productie dit seizoen te schrappen. En ja, bij redelijke of goede voorstellingen krijg je de zaal zonder korting niet vol, dus moet er korting komen. En als voor de premiere en net na de premiere maar 70% van de stoelen is verkocht tegen normale prijzen, dan wil je als producent, van de overige 30%, het merendeel wel graag verkocht hebben dus wordt een actie ingezet. Bedenk daarbij ook dat elke bezoeker in het theater aangekomen ook nog geld uitgeeft (ok, niet iedereen, maar je kunt wel een gemiddeld bedrag uitrekenen wat elke bezoeker in het theater uitgeeft aan garderobe, programmaboek etc. )

mau1992 - 06 November 2011 10:37 AM

Bij een producent als SE zijn ze er inmiddels ook wel achter dat ze mét kortingsacties moeten werken. De financiele opbouw zal daar dan ook geheel op afgestemd zijn. In mijn ogen is dit pure marketing, waar ze slim mee omgaan.

Ik zat er al op te wachten wanneer iemand zou zeggen wat ik denk, ik sluit me volledig bij jou aan. Ik geloof niet dat Stage denkt ‘O, het gaat niet goed met de kaartverkoop, laten we korting geven’, ik denk dat dit inderdaad gewoon een marketingtruc is. Als mensen dénken dat ze korting krijgen, zullen ze sneller boeken en dat is voor Stage natuurlijk gunstig.