Het gebeurde echt: de Musical Award voor beste oorspronkelijke Nederlandse voorstelling ging niet naar topfavoriet Diana & Zonen maar naar “14 de musical”. Bij het zien van deze voorstelling is het wel te begrijpen: het is een zeer speciale voorstelling. Hoe dat nu zit met die titel, geen idee. Er komt van alles voorbij 14 het theaterspektakel, 14 de musical en nu 14 het verhaal. We houden in het in de rest van dit artikel maar op 14. Want waar mensen geen idee hebben waar een titel als One op slaat, bij nummer veertien weet het gros van de Nederlanders wel over wie het gaat: Johan Cruijff. Die wisselende toevoegingen achter 14 is overigens wel begrijpelijk, want het is een wonderlijke voorstelling, die zich niet makkelijk in een hokje laat duwen. Een wonderlijk mengsel van cabaret, muziektheater en musical, waarin het leven van Johan Cruijff chronologisch wordt doorlopen. Dan gaat het vooral om de periode waarin hij actief was als voetballer, maar dat hetgeen daarna vooral ontbreekt demonstreert Cruijff dan weer met het script in de hand. We zijn nu aan het einde (hoewel er weldegelijk nog een scene volgt overigens). Of moet ik zeggen, demonstreert Tobias Nierop, want af en toe horen we gesprekken tussen de acteur en zijn rol. Het leidt onder andere tot een opmerking van Cruijff over het niet winnen van een musical award voor beste hoofdrol.
De voorstelling werd bij de première gerecenseerd, dus ik zal daar verder niet dieper op ingaan. Wel wil ik opmerken dat zeker het personage Cruijff blijft inspelen op de actualiteit: zo blijft de voorstelling razend actueel.
In de cast dus inmiddels drie nieuwe gezichten, die overigens allen hun rol delen. Deze voorstelling was Kees Boot te zien als Rinus Michels en anderen (Ook Chiem Vreeken is in deze rol te zien). Kim van Zeben was Johan’s moeder Nel (een rol die ze nu nog deelt met Anne-Marie Jung) en Justus van Dillen konden we bewonderen als Piet Keizer en anderen (een rol gedeeld met Theo Martijn Wever). Dat Kees Boot prima is in het spelen van dominantere persoonlijkheden heeft hij al in eerdere voorstellingen laten zien. Ook deze vertolking van Rinus Michels is treffend zonder karikaturaal te worden. De overleden vader van Johan, die we vooral horen, klinkt dan juist weer heel warm, en de Ajax-bobo genadeloos uit de hoogte. Justus van Dillen is ook uitstekend als Piet Keizer Waar je in de voorstelling ondanks zijn hoge wijsneus-gehalte wel sympathie krijgt voor Johan Cruijff, weet hij je als publiek toch in team Keizer te trekken bij de aanvoerder-verkiezing na de egotrip film 14. Je moeder meenemen naar contractbesprekingen: het waren andere tijden, maar moeder Nel blijkt geen sterke onderhandelaar. Het lieve mens is volledig onder de indruk. Kim van Zeben laat je van haar houden.
Met een gemengde cast en een voorstelling over voetbal is het onvermijdelijk dat sommige mannenrollen door vrouwen worden gespeeld. Daar lijkt ook niemand bijzonder op te reageren. Dat gender neutrale concept wordt hier ook andersom doorgevoerd. Vrouwenrollen worden ook regelmatig door mannen uit het ensemble gespeeld, en dit alles zeer naturel, zoals je een rol speelt. Dat maakt dat ene moment, waarbij er om wordt gelachen dat er een man in een bikini rondloopt, wel heel gênant. Ik hoop dan ook dat dit een misplaatste reactie in het publiek was, en niet de intentie. Niets is immers zo vervelend als een ‘kijk, ik ben grappig want ik doe een vrouw na’-kerel.
14 is deze week nog te zien, om vervolgens half september het nieuwe seizoen weer te starten. Ondanks deze prima vervangingen lijkt 14 nog volop actief op de transfermarkt: er zijn er sterke geruchten dat er nog extra transfers aanstaande zijn. Namen die worden genoemd: Steyn de Leeuwe (Cor Koster), Natascha Molly (Jenny Keizer), Peter Drost (Rinus Michels), Zoï Duister, Melinda De Vries en Robbert van den Bergh.
Zoals gezegd, een bijzondere voorstelling met voor (vrijwel) elk wat wils. En wat veel landgenoten zal aanspreken: parkeren: gratis, koffie met koekje vooraf: gratis, pauzedrankje: gratis. Alles is inbegrepen in je ticket.
