De bekendste componist met relatief weinig commercieel succes is ongetwijfeld Frank Wildhorn. Zijn werk wordt vooral gewaardeerd door liefhebbers, al zijn sommige van zijn songs deel van het collectieve geheugen. In Nederland is dat ongetwijfeld “This is the moment”, wat een van de twee signature songs van René Froger is. Dit nummer komt uit “Jekyll & Hyde”, zijn bekendste en meest gespeelde voorstelling. Uit dezelfde voorstelling komt ook ‘Out of the darkness’, dat onderdeel uitmaakte van de eindshow in de eerste Halloween-jaren van Six Flags Holland (inmiddels Walibi Holland).
Het verhaal van Jekyll & Hyde zal in grote lijnen bekend zijn. Doctor Henry Jekyll is bezig met experimenten om het goed en het kwaad in de mens te scheiden. Hij is zelfs zo bezeten van zijn werk dat hij te laat komt op zijn verlovingsfeest. Voor zijn laatste experimenten krijgt hij geen toestemming om proefpersonen te gebruiken: hij zou voor God spelen. Als hij met zijn vriend John een dubieuze gelegenheid bezoekt en gevoelens krijgt voor prostituee Lucy, beseft hij dat hij ook niet puur goed is, en besluit hij de experimenten op zichzelf uit te voeren. Hij wordt steeds meer bezeten de experimenten tot een goed einde te brengen, als zijn alter ego mister Hyde verschijnt: een bruut monster dat wraak neemt op de vijanden van dr. Jekyll.
Quote
De stemmen kleuren prachtig met elkaar, en ze spelen hun rollen fantastisch.
De voorstellingen van Storytellers kenmerken zich door casts van professionals of sterke amateurs, aangevuld met minder ervaren krachten, die zich aan hun niveau optrekken. Deze voorstelling wordt gespeeld met twee verschillende casts op de belangrijkste drie rollen. Wij zagen Marij Reijnen als Jekyll’s verloofde Emma, Merle van der Steen als de prostituee Lucy en Milan van Weelden als Henry Jekyll. Deze driehoek (of moeten we vierkant zeggen) is goud waard. De stemmen kleuren prachtig met elkaar, en ze spelen hun rollen fantastisch. De enorme gestalte van Milan van Weelden maakt van Hyde, in deze gedaante voorzien van een wilde haardos, een echt monster, al kunnen we, omdat zijn eerste slachtoffers nu ook niet bepaald sympathiek zijn, ook wel gniffelen om zijn woorden. Dat de mensen de doctor (met zijn haar netjes in een staartje) niet in hem herkennen is misschien minder begrijpelijk, maar zien we graag door de vingers. De meeste bijrollen worden adequaat vertolkt, waarbij vooral de zang constant van hoge kwaliteit is. De live-begeleiding is ook uitstekend. De groepsnummers, met als hoogtepunt de opening van de tweede akte: “Moorden, Moorden” (een na het eerste couplet nog niet volledig correcte vertaling van “murder, murder”) zijn voorzien van aansprekende choreografieën.
De plaats van handeling wordt vooral uitgebeeld door grote projecties, die fraai zijn. Met wat rekwisieten als een bureau, enkele kasten en stoelen wordt optimaal effect bereikt. Jekyll’s vernederende behandeling door de raad van het ziekenhuis voelen we optimaal aan doordat de bestuursleden rondom het publiek staan, een etage hoger. Ronduit indrukwekkend is de strijd tussen Jekyll & Hyde (“Confrontatie”), door uitstekende lichteffecten, die het briljante spel van van Weelden optimaal versterken.
Jekyll & Hyde is nog tot en met 5 januari te zien in het CKC Zoetermeer. De zaal is maar klein, dus weet er snel bij. Op de website is ook een speelschema te vinden.
