Inhoudelijk gezien staat WWRY natuurlijk als een huis. Waarschijnlijk nog wel meer dan die andere musical die ook gebaseerd is op een popgroep: Mamma Mia! Er wordt een verhaal verteld dat nog enigszins maatschappij-kritisch is. Maar muzikaal gezien biedt de muziek van Queen meer kwaliteit en diepgang dan de olijke deuntjes van de Supertroopers.
WWRY is tot op heden slechts alleen in London, Australië, Japan, Las Vegas, Spanje, Rusland en Keulen te zien en over een Nederlandse versie was in Duitsland nog niets bekend. Wil je de overtocht naar bijvoorbeeld West-End of verder overzee niet maken, dan is Köln zeker een goede optie. De productie is vrijwel identiek aan de Engelse versie maar misschien nog belangrijker: de Duitse versie zit vol met Nederlanders. Musicalworld had dan ook een interview gepland met deze Nederlandse delegatie, maar door ziektes stond Laurie Reijs alleen voor de taak om jullie te overtuigen een keer langs te komen.
Hoe ben je bij We Will Rock You terecht gekomen?
Laurie: Vanuit de Nederlandse Aida ben ik doorgestroomd naar de Duitse versie van Aida, dus ik was al even in Duitsland. Op een gegeven moment heb ik auditie gedaan voor de Duitse productie van Saturday Night Fever en tegelijkertijd ook voor We Wil Rock You. Ik ben toen aangenomen bij Saturday Night Fever en heb die voorstelling ook een tijdje gedaan. Maar ik heb wel in mijn contract laten zetten dat ik weg mocht zodra ik een rol zou krijgen in We Will Rock You. Ik heb mijn rol eigenlijk net als alle anderen gewoon via audities gekregen. We hadden in totaal iets van 8 auditierondes dus dat is behoorlijk zwaar. Uiteindelijk ben ik door Brian May, Roger Taylor en het Engelse team aangenomen.
Heb je ook echt auditie voor Brian May en Roger Taylor moeten doen?
Laurie: Jazeker en daar kneep ik hem wel een beetje voor hoor. Maar ze kwamen na afloop van elke ronde steeds naar me toe om me gerust te stellen en om te vertellen dat ik het goed deed. Ik ben namelijk een van de weinige dansers was die ook goede zangkwaliteiten heeft en dus in aanmerking kwam voor een understudy rol. In eerste instantie heb ik heel veel audities gedaan voor de rol van Scaramouche, maar die heb ik helaas niet gekregen omdat ze me veel te vrouwelijk vonden. Daarnaast heeft Scaramouche ook heel veel tekst en aangezien die in het Duits zijn, wilde ze vanwege de uitspraak toch liever een Duitse actrice. Ze vonden mij meer een type voor Ozzy, een rockbitch die ook sexy mag zijn. Daarnaast ben ik ook understudy voor ‘de teacher’. Zij heeft in het begin van de voorstelling een scene met Gallileo en later nog wat zinnetjes met Khashoggi. Maar deze rol speel ik niet zoveel. De rol van Ozzy speel ik vaker. Daarnaast zit ik ook in het dans en zang ensemble en val ik in als ‘Teen Queen’ als daar iemand uitvalt.
Sinds de première vorig jaar is er een ware run op kaarten. Het publiek komt uit heel Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en de Benelux. Voor dit jaar worden rond de 700.000 bezoekers verwacht. Had je ooit gedacht dat het zo’n succes zou worden?
Laurie:Er kunnen in totaal 1750 mensen in de Musical Dome en helaas is het niet elke avond uitverkocht. Wat mij betreft mogen er dus nog meer mensen komen want het is echt een feestje zowel om te doen als te zien. Maar het blijkt voor veel mensen toch te ver weg te zijn en ik denk dat de mensen in Keulen het onderhand wel gezien hebben.
Maar in Nederland is het aanbod ook veel kleiner, dus dan zitten de zalen al gauw vol. In Duitsland heb je gewoon veel meer grote producties
Laurie: Dat is ook wel zo. Als je kijkt naar Aida, zaten in Duitland de zalen ook altijd maar half vol terwijl in Nederland het bijna altijd was uitverkocht. Het heeft misschien ook te maken met de musical die ervoor in het theater stond. In het Ruhrgebied, waar Aida speelde, bleek achteraf dat de mensen liever een klassieke musical wilde zien.
Waar zit volgens jou de kracht van de musical?
Laurie: De muziek! Het is een leuk verhaal, maar je moet het zeker hebben van de muziek. Vooraf was ik helemaal geen Queen fan, maar door de musical heb ik groot respect voor ze gekregen. Nu vind ik de muziek zelfs goed. Daarnaast is het gebruik van videoschermen natuurlijk ook iets vernieuwends voor musical en ik denk dat dat mensen ook erg aanspreekt.
De dialogen zijn in het Duits, sommige nummers zijn in het Duits, maar andere nummers zijn weer in het Engels. Is het moeilijk om de omschakeling te maken tussen deze 2 talen?
Laurie: In het begin wisten ze niet zo goed wat ze met de taal moesten, of volledig in het Duits of een mix tussen Duits en Engels. Er zijn hier in Duitsland namelijk musicals die erg goed lopen met Duitse dialogen en Engelse nummers, maar de volledig Duitse producties die lopen ook erg goed. Er is zelfs iemand van de Queen fanclub hier geweest die vond dat op z’n minst de nummers in het Engels moesten blijven. Uiteindelijk is er dus voor deze vorm gekozen. Persoonlijk zou ik liever alle nummers in het Engels zien omdat die taal dichter bij mijn hart ligt, maar goed, het Duits lijkt natuurlijk erg op het Nederlands en ik heb nu ook wel het idee dat ik de boodschap en emoties goed kan overbrengen. Daarbij ben ik al vanaf het begin bij deze productie dus de Duitse teksten en nummers zijn er wel goed ingeslepen hoor.
De Duitse krant ‘Die Welt’ omschreef We Will Rock You als een ‘Science-Fiction-Rock-Revue’. Hoe zou je zelf de show omschrijven?
Laurie: Als een ‘Science-Fiction-Rock-Revue’ hahaha. Nee even zonder gekheid, voor mij is het meer een rock show. Natuurlijk zitten die ‘science-fiction’ elementen er wel in zoals laser stralen, videoschermen etc. maar wij staan met onze rug naar die dingen toe en zien het niet. Voor mijn gevoel rockt het dus alleen maar op het podium.
Je hebt in een aantal Nederlandse producties gestaan, Saturday Night Fever en Aida, waarom heb je dan toch de overstap naar Duitsland gemaakt?
Laurie: Ik heb in Nederland nog wel audities gedaan voor Mamma Mia! maar moest vlak voor de laatste auditieronde besluiten of ik naar de Duitse Aida zou gaan als swing, en dus verschillende rollen mocht gaan spelen, of dat ik in Nederland zou blijven en in een ensemble gestopt zou worden waar ik niet verder kon groeien. Na Aida ben ik in Duitsland bij Saturday Night Fever aangenomen met een 2 understudy’s (Stephanie en Annette) en nu hier bij We Will Rock You heb ik ook 2 understudy’s. Ze willen me hier dus kansen geven die ik in Nederland niet krijg. Ik ga aan het eind van het jaar wel weer terug naar Nederland om daar audities te doen en mezelf te presenteren. Ik hoop dus dat ze zien wat ik hier allemaal gedaan en geleerd heb. Daarnaast heb ik voor april volgend jaar een erg leuk aanbod gekregen voor hier in Duitsland. Wat dat is wil ik liever nog niet zeggen want ik heb nog niks getekend, maar ik ga er zeker over nadenken!
Is de mentaliteit op de Duitse buhne anders dan op de Nederlandse?
Laurie: Ik weet niet of de mentaliteit anders is, maar je hebt wel een ander systeem. Hier in Duitsland worden alle understudy’s ingewerkt en dat is in Nederland niet zo. Hier sta je als understudy ook sneller op het podium dan in Nederland. Ook is het medisch systeem hier anders. Ben je hier ziek, dan moet je op de 1e dag meteen naar een dokter om je ziek te laten schrijven. Dit hebben ze in gevoerd om het ziekteverzuim te beperken. Of het helpt weet ik niet want het is toch een zwaar vak. Je hebt altijd mensen die geblesseerd of moe zijn want we spelen wel 8 voorstellingen in de week en dat is gewoon heel pittig.
In Nederland leeft de musical heel erg en heeft een behoorlijk grote groep fans. Is dat in Duitsland ook zo?
Laurie: Het begint hier nu een beetje te komen. Ik merk dat we met We Will Rock You een een trouwe groep fans aan het opbouwen zijn. Maar zo drastisch als het in Nederland is, dat er heel veel mensen bij de artiestenuitgang staan, dat is hier nog niet. Wel merk je dat er veel fans voor Gallileo in de zaal zitten. Bij deze productie wordt de rol van Gallileo ook gedeeld, de ene helft wordt gespeeld door Alex Melcher, de andere helft door Serkan Kaya en die brengen de nodige fans met zich mee.
Is We Will Rock You niet een tegenstrijdige productie? Aan de ene kant zijn ze tegen het voorgeprogrameerde, maar aan de andere kant gieten ze het wel in een kunstvorm die redelijk voorgeprogrameerd staat en niet veel ruimte biedt voor eigen inbreng en inmprovisatie.
Laurie: Jeetje, dat is een moeilijk vraag hoor. Ik weet wel dat het creative team geprobeerd heeft onze eigen diepgang in het verhaal te brengen. Alle hoofdrolspelers hebben toch hun eigen weg mogen vinden en kopieëren niet klakkeloos wat er in andere producties gedaan is. Daarnaast leg je ook altijd je eigen gevoel in de dingen die je doet of zingt en dat is natuurlijk ook niet voorgeprogrameerd.
Musicals met muziek van een popband of artiest zijn enorm populair, denk aan Mamma Mia!, Tonight’s the Night, Taboo, Our House, Good Vibrations, Lennon, Movin’ Out. Waarin onderscheidt We Will Rock You zich?
Laurie: Ik denk dat We Will Rock You eerder een rock concert dan een musical is. Het genre muziek is ook anders dan bij de musicals die jij net opnoemde. Daarbij is het verhaal ook wat kritischer dan bijvoorbeeld bij Mamma Mia! en is het visuele aspect, zoals het gebruik van een groot videoscherm, in geen van de bovenstaande musicals te vinden.
Als je binnen We Will Rock You van rol zou mogen wisselen, welke rol zou je dan graag willen spelen?
Laurie: Scaramouche!
En buiten We Will Rock You?
Laurie: De rol van Amneris in Aida. Ik heb in Nederland ook auditie gedaan voor deze rol, maar was toen erg onzeker. Het zou gaan om de 2e understudy van Amneris maar die hadden ze toen niet meer nodig omdat die al bezet was. Later hebben ze de 2e understudy ook afgeschaft omdat Marleen (van der Loo red.) en Talita (Angwarmasse red.) er toch altijd waren. Uiteindelijk heb ik in Duitsland ook auditie gedaan voor de rol van Amneris, maar kreeg toen in Saturday Night Fever de rol van Stephanie aangeboden. Na 4 jaar Aida vond ik het ook wel tijd voor nieuwe dingen. Nou ja, niet helemaal nieuw want ik had Saturday Night Fever ook al in Nederland gedaan. Ik was het meisje dat riep ‘kus me, kus me Tony’ hahaha.
Laurie liet ons tijdens het interview nog wel weten dat ze het jammer vond dat wij haar niet in de rol van Ozzy hadden gezien en dat we maar snel eens terug moesten komen. Ook vond ze het jammer dat we Willmeijn niet in de rol van of Scaramouche of Killer Queen hebben gezien.
Laurie: Willemijn heeft echt een heel mooi stemgeluid voor Scaramouche, maar ook voor Killer Queen weet je niet wat je hoort. De Killer Queen die jullie vanavond gezien hebben is natuurlijk ook erg goed, maar Willemijn is eigenlijk met haar lange slanke figuur niet het type voor de rol maar als ze daar op het podium staat, dan is ze dus een echte ‘Killer Queen’.
Voor meer informatie en tickets voor We Will Rock You in het Musical Dome in Keulen, kijk op http://www.queen-musical.de
