De show is gebaseerd op de gelijknamige film met Whoopi in de hoofdrol. Voor de enkeling die de film niet kent; discozangeres Deloris van Cartier (Carolina Dijkhuizen) is getuige van een moord door “vriendje” en nachtclubeigenaar Curtis (Stanley Burleson) en wordt in afwachting van de rechtszaak door politieagent Harry (Edwin Jonker) geplaatst in het klooster van Monseigneur O’Hara (Frans Mulder). Eenmaal binnen vind Deloris maar moeilijk haar draai, niet in het minst door Moeder Overste (Simone Kleinsma) die Deloris liever kwijt is dan rijk.
Het beste aspect aan de show is de muziek, geschreven door Alan Menken. De volledig nieuwe soundtrack (in 2011 genomineerd voor een Tony) is een heerlijke mix van disco en soul, geheel in de stijl van de tijd waarin het stuk zich afspeelt (eind jaren 70). Het is bijna onmogelijk om niet met je voet mee te tikken en stil te blijven zitten in je stoel.
Wat minder goed in elkaar zit is het verhaal, dit is vrij dun en niet altijd even logisch. Bijvoorbeeld wanneer Deloris zo dom is om op tv te komen, ondanks haar constante drang naar aandacht. En sommige aspecten van het verhaal draaien om een enkele grap, dat de paus naar een klooster in Philadelphia komt bijvoorbeeld. Dit werkt als grap beter dan als plot-ontwikkeling. Maar het ergste is de achtervolging in het klooster, te veel slapstick en de show heeft dit niet nodig. Toch is het nauwelijks hinderlijk als je in de zaal zit en realiseer je dit pas wanneer je het Circustheater verlaten hebt.
En voor de mensen die de show op West End hebben gezien;Â het verhaal en enkele nummers zijn aangepast, met als grootste verandering van “How I Got The Calling” naar “Niemand Heeft Het Beter Dan Een Non”. Het nieuwe nummer is op z’n eigen manier erg leuk en door de veranderingen loopt het verhaal iets prettiger door.Â
De vertaling van het stuk lag in handen van Martine Bijl en hier is weinig op aan te merken. Sommige grappen liggen op de grens, maar nergens gaat het er overheen. Het stuk is wel geschreven vanuit een katholiek oogpunt, logisch natuurlijk, maar dit wordt nergens storend of vervelend.
