Interview

The Dutch don’t dance

Barrie Stevens is naast zijn werk in het theater al jaren verbonden aan de Fontys Dansacademie, afdeling Musicaltheater in Tilburg. Als creatief directeur met een schat aan podiumervaring weet hij als geen ander hoe belangrijk het is voor zijn studenten om de praktijk mee te maken. In het verleden bracht de Fontys al producties al Footloose, A Chorus Line, Grease en een Musical Gala op de planken. Dit jaar is er gekozen voor een product dichter bij huis, namelijk ‘The Dutch don’t dance’; een tribute aan 40 jaar Nederlandse Musicalgeschiedenis.

Musicalworld reisde af naar theater de Leest in Waalwijk voor een exclusief interview met Barrie Stevens over deze musical en woonde de 1e acte van de repetities bij.

Dit jaar komt de musicalafdeling van de Fontys met de musical ‘the Dutch don’t dance’. Kun je deze titel toelichten.
Barrie: Annie M.G. Schmidt heeft de titel eigenlijk bedacht, het is namelijk een nummer wat zij ooit voor de musical ‘Foxtrot’ heeft geschreven. Het nummer is eigenlijk heel ironisch bedoeld want Annie had nou eenmaal een wrang gevoel voor humor en een aparte benaderingswijze als het om teksten gaat.
Onder de hoede van die titel hebben we 40 jaar aan Nederlandse Musicalgeschiedenis aangepakt. Paul van Ewijk heeft het script geschreven en Stanley Stokkerman (zoon van Joop Stokkerman red.) is dirigent van het 5 man koppige orkest.

Wie kwam er op het idee voor deze tribute?
Barrie: Ik. Ik heb de afgelopen jaren hier zoveel buitenlandse invloeden gezien, en dat is heel goed, maar er is zoveel van Nederlandse bodem. Dat is dus ook mijn drijfveer geweest; een productie maken met Nederlands repertoire.
Hebben de studenten ook nog enige invloed gehad bij het ontwikkelen van deze productie?
Barrie: Nee want de studenten hadden in het begin geen idee waar ik het over had. Als ik de titels noemde als ‘Heerlijk duurt het langst’, ‘Nu naar bed’, ‘De Stunt’, ‘America, America’ en ‘Masqerade’,  dan keken ze me echt aan zo van ‘waar heeft hij het over?’ Ik had dus ook nog eens de taak om ze 40 jaar musicalgeschiedenis bij te brengen.

Zit er naast de muziek ook nog een verhaal in de voorstelling?
Barrie: Er zit wel een verhaal in, ik doe ook mee, ik ben de kapstok. Het verhaal begint in 1962 toen ik voor het eerst naar Nederland kwam om bij de ‘Snip en Snap revue’ te werken. Stapsgewijs gaan we, tijdens de 1e acte, eigenlijk door mijn leven en komen musicals als ‘Heerlijk duurt het Langst’, ‘De kleine parade’ en ‘Ja zuster, nee zuster’ voorbij. Mijn leven is de rode draad van het geheel. In de 2e acte komt dan al het internationale geweld op ons af en krijg je de vraag ‘waarom al dat internationale terwijl we in Nederland ook zoveel moois hebben’.

40 jaar Nederlandse musicalgeschiedenis, waarop is de keuze gebaseerd welke nummer er in de voorstelling te zien zullen zijn?
Barrie: Ik had inderdaad een enorme keuze aan nummers, ik zou bij wijze van zo een deel 2 kunnen maken. Ik heb geprobeerd de voorstelling zo breed mogelijk te maken. Naast grote ensemble nummers komen ook intieme nummers als ‘Vluchten kan niet meer’, ‘Het is over’, ‘Sorry dat ik besta’, ‘Trouw’ en ‘Playboy’ voorbij.
Ik ben gegonnen met ongeveer 50 nummers en ik moest er helaas toch een stuk of 20 schrappen, maar ik denk dat we de juiste balans nu wel gevonden hebben.

Voor de Fontys gaat dit een reizende productie worden. Is hier bewust voor gekozen?
Barrie: Ja, puur voor de praktijkervaring. Ik vind dat als je artiesten wilt vormen, ze binnen de academie moeten beginnen om praktijkervaring op te doen. Ze leren toch het meest van voor een publiek optreden. We staan in steden als Amsterdam, Eindhoven, Tilburg en Waalwijk. In totaal spelen we 14 voorstellingen en dat is veel voor een academie.
Daarnaast werken we met 2 casts, dit omdat de musicalafdeling van de Fontys 54 studenten heeft (1e, 2e en 3e jaars) en het is gewoon onmogelijk om 54 studenten op het toneel te zetten. Om mensen meer kansen binnen de productie te geven heb ik toen besloten om met 2 casts te spelen wat voor de studenten meer mogelijkheden biedt.

Je bent al jaren verbonden aan de Fontys.  Met jouw ervaring in het theater kun je de studenten de ins en outs van de theaterwereld bijbrengen. Welke tips of ervaringen geef je je studenten altijd mee?
Barrie: Ontdekken of je dit echt wil! Je kunt mensen met alle kennis en ervaringen opzadelen, maar ze moeten toch zelf ontdeken of ze het echt willen en of dit de juiste keus is. Want wat wij nu doen met deze productie is de werkelijkheid. Ik loop namelijk nooit weg van de realiteit van het vak; het plezier, de problematieken, de drama’s, want het is wel keihard werken.

Merk je zelf een groot verschil van de tijd toen jij op het podium stond en de musicalwereld nu?
Barrie Ja, het is tegenwoordig echt een business geworden en daardoor dreigen soms de kwalitatieve en inhoudelijke kanten ondergesneeuwd te worden door effecten en spectakel. Met deze productie kunnen wij dat natuurlijk niet, maar dat maakt wel dat de voorstelling iets puurs heeft. Ik ga dus eigenlijk terug naar zoals ik vind dat theater gemaakt moet worden.

Waarom moet het publiek naar deze productie komen kijken?
Barrie: Omdat het puur van eigen bodem is en het heeft een spirit van jonge, onbedorven mensen die met hart en ziel de voorstelling brengen. De voorstelling heeft ook iets heel kwetsbaars en breekbaars, ik zie mezelf toen ik die leeftijd was.

 

26 May 2005
N.v.t.
Waalwijk
Theater De Leest