De zoektocht naar een partner voor het leven kan zwaar zijn of lang duren. “Hij is er, hij kwam enkel nooit voorbij” horen we Jenny zingen. Zij is opgegeven voor een blind date bij “Cupido’s Pijl”, en blijkt te zijn gekoppeld aan Bob. Roos van dit bureau is ervan overtuigd dat het goed gaat komen. De vragenlijst met 500 vragen geeft een 100% match. Maar de eerste indruk die de twee van elkaar hebben belooft weinig goeds. Het is dus maar goed dat van tevoren is afgesproken dat ze van voorgerecht tot de afsluitende kopjes koffie moeten blijven.
Voor velen zal het herkenbaar zijn: de klaagzang over dating-apps en de vele misleidende informatie. Of dat je iets onaardigs zegt, dat vervolgens probeert te herstellen en het daarmee nog erger maakt. Dat hun eerste indruk van elkaar vooral op de negatieve punten richt, is begrijpelijk. Ze hebben beiden al de bagage van het verleden, en ze hebben beiden ook echt eigenaardigheden. Freek Bartels is als Bob de stijve hark met een scherpe tong, de Jenny van Brigitte Heitzer lijkt rijp voor een inrichting of er juist uit ontsnapt. Hoewel ze zeker geen doorsneefiguren blijken te zijn, wordt de soep uiteindelijk niet zo heet gegeten. Beide acteurs blijken geknipt voor hun rol. De strenge, gedreven Roos wordt gespeeld door Sanne Franssen. Zij neemt ook legio andere rollen voor haar rekening, zoals eerdere app-dates en moeders, waarin ze haar veelzijdigheid kan tonen. Niet alleen is ze een uitstekende comédienne, we horen haar ook vocaal enorm uithalen.
Voor de musicalliefhebber extra leuk: Bob blijkt in musicals te spelen, wat leidt tot een lied vol musicalfragmenten. Jenny blijkt een knipoog naar Stanley Burleson (als hij een ministukje Mr. Bojangles doet) en vernietigend voor ene Freek Bartels: dat Dromenjas nummer zegt haar niets. De carnavalspolonaise valt bij mij minder in de smaak, maar het publiek klapt naar hartenlust mee. Zowel in de pauze als na afloop is de sfeer enorm uitgelaten en euforisch. Waar BN’ers zich soms in bochten moeten wringen iets positiefs te zeggen, vliegen de complimenten nu spontaal in het rond.
Na twee fascinerende, serieuze stukken (“Een Leven Samen” en “Goodbye Norma Jean”) verrast De Theater BV ons dus met een voltreffer van een komedie. Net als bij Goodbye Norma Jean is de muziek van de hand van Sam Verhoeven, die een bonte collectie songs aflevert. Van hoempa tot salsa, van tango tot Bannink-pastiche en die de date, die alle kanten opvliegt, mooi ondersteunen. Deze muziek wordt live uitgevoerd door een 3 mans orkest onder leiding van Frans Heemskerk, dat ook een klein rolletje in de voorstelling zelf heeft. Decors van Joris van Veldhoven bij kleine voorstellingen zijn vaak simpel en doeltreffend, en fantasievol. De boom die wie hier zien ontstaan vanuit een simpel doek is daar een mooi voorbeeld van.
Of je veel of weinig herkent in de situaties bij deze date, Blind Date is een voorstelling die de meeste mensen zal aanspreken. Het is een avond vol ongecompliceerde lol. Een voorstelling met karakters met ieder hun eigenaardigheden, waarvan je gedurende de voorstelling gaat houden. Of dat ook voor de twee daters geldt, daarvoor moet je zelf gaan kijken. De voorstelling is tot het eind van het jaar te zien in diverse theaters in het hele land.
