Recensie

Michelle van de Ven op superkleine schaal

Met haar voorstelling 'Schuldig bevonden' speelt Michelle van de Ven deze maand steeds vier dagen per week vier voorstellingen voor steeds een publiek van circa 10 personen in het Amsterdamse TapasTheater. Het is een indrukwekkende ervaring.

Het pas geopende TapasTheater in Amsterdam biedt een tweewekelijks cq maandelijks wisselend programma van drie korte theatervoorstellingen van circa 20 minuten. In allerlei genres, van cabaret tot dans, van toneel tot zang, van superluchtig tot behoorlijk intens. Deze maand wordt één van deze voorstellingen gespeeld door Michelle van de Ven, die we in Nederland onder andere in Next to Normal, The Last Five Years, Aspects of Love en Sweeney Todd konden bewonderen, maar die ook in Hamburg talloze malen de rol van Christine heeft gespeeld.
In het TapasTheater speelt Michelle de voorstelling ‘Schuldig Bevonden’. Ze speelt daarin een Ierse immigrante, die opgesloten zit in haar cel. Als bezoeker ben je haar bezoek, dat zij vol wantrouwen benadert. Ze vertelt over wat er gebeurd is, of zou zijn, want een deel kan zij zich niet herinneren. Over haar is al geoordeeld, en toch is de vraag aan het eind: wat denk jij? Was ze schuldig, of niet? Michelle geeft haar eigen draai aan het verhaal, dat ook aan de basis lag van de Netflix-serie ‘Alias Grace’.

Eén actrice, een publiek dat maximaal zo’n 10 personen sterk is. Een voorstelling in het TapasTheater is altijd intiem. Michelle weet je als publiek in de voorstelling te zuigen: je voelt de vijandigheid, en toch voel je met haar mee, in de ellende die haar is overkomen voor dat moment, dat ze zich niet meer kan herinneren. Ze bewijst hiermee een zeer sterk actrice te zijn, die haar gouden strot niet nodig heeft om indruk te maken. Er is een minimaal momentje van zang, maar verwacht geen ‘Think of Me’.
Op dit moment speelt naast Michelle van de Ven ook de dans- en ritmevoorstelling LOCO!, waarin twee vrouwen bijzondere hulpmiddelen gebruiken voor hun ritme, beginnend met tandenborstel en bekertje. Daarnaast is Rikkert van Huisstede te zien, die vertelt over zijn reis naar Mongolië en verblijf bij de stam. Een warme en humorvolle vertelling, met een aantal prachtige liedjes. En zo biedt het TapasTheater een afwisselende avond, waarbij er ook nog keuze is uit een aantal warme hapjes (niet echt Spaanse tapas, maar voor zover uitgetest zijn ze zeker smakelijk).
Elke voorstelling wordt vier keer op een dag gespeeld, waarbij elke voorstelling op een andere tijd begint. De eerste start om kwart voor acht en de laatste om kwart voor elf. (Voor de zondagen kwart over drie respectievelijk kwart over zes. Om te zien hoe laat iedere voorstelling worden gespeeld, en wie er wanneer te zien is, kijk je het beste op de site van het TapasTheater: http://www.tapastheater.nl

03 November 2018
Reguliere voorstelling
Amsterdam
Tapas Theater
http://www.tapastheater.nl/

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen