De naam PEEPSHOW associeer ik vooral met ‘schunnig’. Stel me alsjeblieft gerust.
“PEEPSHOW is de schepping van Jerry Mitchell, bekend als choreograaf van musicals als Hairspray en The Full Monty en als regisseur-choreograaf van Legally Blonde. De voorstelling is geënt op een jaarlijks evenement dat Jerry al 19 jaar organiseert: Broadway Bares. In het prille begin stonden Jerry en zeven andere dansers in een kleine homoclub en hoopten met de show geld voor de strijd tegen aids bij elkaar te dansen. Met de jaren is Broadway Bares uitgegroeid tot een gigantische onderneming met 250 artiesten op het podium en evenveel mensen backstage. Het ene jaar stond in het teken van superhelden, het andere jaar stond de ouderwetse naaktrevue centraal, de ‘burlesque’. Het is een show met een knipoog en heel pikant. De dansers trekken voortdurend hun kleren uit zonder dat het een vleesmarkt wordt. In 1996 bezocht ik de revue voor het eerst en ik raakte zo enthousiast dat ik een song naar Mitchell stuurde. Jerry schreef terug dat mijn lied helaas niet paste in het thema, maar vroeg prompt of ik het openingsnummer wilde schrijven. En zo begonnen mijn vriendschap en mijn professionele relatie met Jerry.”
Is PEEPSHOW soms de Vegasversie van Broadway Bares?
“Zeker en het wordt geweldig. Met zesentwintig mensen op het toneel waaronder Mel B van de Spice Girls en Josh Strickland van Tarzan. Daarbij zul je elke avond spectaculaire technische hoogstandjes meemaken. Het totaal wordt heel sexy maar blijft smaakvol. PEEPSHOW is dan wel een musical met de nadruk op ‘song and dance’, maar er zit zeker een verhaal in. Een jonge vrouw heeft geen geluk in de liefde en dan dankzij een geestverschijning à la Scrooge krijgt ze een belangrijke levensles. Alleen zie je bij Scrooge niet zulke aantrekkelijke schaars geklede vrouwen als bij ons.”
Je bent PEEPSHOWs musical supervisor, arrangeur en songwriter. Maar niet alle songs zijn van jouw hand. Is dat niet karig voor iemand die de complete Wild Party al op muziek heeft gezet?
“Een egotrip is deze keer niet mijn ambitie. PEEPSHOW werd een kans om met Jerry samen te werken en mee te helpen om zijn unieke en creatieve visie op de ‘burlesque’ te realiseren. Het gaf mij de gelegenheid om composities in allerlei stijlen te maken en ze in harmonie te laten zijn met de bestaande songs van onder anderen Kylie Minogue en Madonna. Het mooiste compliment dat ik tot nu toe gehoord heb, komt van mijn eigen man. Hij had nog geen enkele song gehoord en toen hij gisteren een try-out bijwoonde, vroeg hij mij spontaan: welke liedjes zijn van jou en welke niet?”
Omschrijf een paar van jouw songs
“De finale is Find some love en dat is zo dance als dance maar kan zijn. Met zo’n stampende bas. Het openingsnummer, dat natuurlijk PEEPSHOW heet, brengt je terug in de jaren zestig van de meisjesgroepen. Je ziet ook meteen waar Amy Whinehouse haar inspiratie vandaan haalt. Big bad wolf klinkt weer heel modern als Kanye West, maar dan zoals het in Vegas hoort met een stoer meidenkoor. Ook hoor je een ballad van mij, Where is your love, een mooie slepende popballade. Tijdens het lekker ordinaire vaudevillenummer A trick or two kan Mel B losgaan op het publiek en trekt ze een paar mensen het podium op.”
Het blijft wel een revue met glitter, veren en bloot. Is dat niet te ouderwets voor de hedendaagse Vegastoerist die naar Avenue Q en Spamalot gaat?
“Allereerst hoef je niet bang te zijn een blote vrouwenborst te zien, Frans. Er is veel bloot maar er is geen naakt. Bovendien staat Jerry Mitchell garant voor een moderne interpretatie van een oude kunstvorm. Het is een ode geworden aan de vrouw en moedigt vrouwen hun kracht te gebruiken, of die nu uit hun karakter voortvloeit of uit hun prachtige lichaam.”
Dat is mooi politiek correct gezegd, maar wat moet een getrouwde homoseksuele man als jij met een show vol sexy vrouwen die hun hersenen en hun lichaam moeten gebruiken om iets in de wereld te bereiken?
vervolg op bladzijde 2
