Het korte lontje van het Spook van de Opera van Las Vegas

Klik hierboven voor een gefilmde reportage.

Anthony Crivello speelde op Broadway diverse rollen in de originele uitvoering van Les Misérables en Che in Evita. Zijn rol als Valentin in de Kander en Ebb-musical Kiss of the Spider Woman leverde hem zelfs een Tony Award op. Al twee jaar speelt hij - om beurten met Brent Barrett - de rol van het Spook in Las Vegas. Voor de derde keer treft hij hiermee Harold Prince in de regiestoel. Tot genoegen van Crivello: "Hal kent mijn kwaliteiten en eigenaardigheden door en door. Tegenover de producent schepte hij op dat hij mij de heftigste acteur vindt die er is. En dat dat goed uitkwam, want hij zou voor Phantom een nà³g heftiger Crivello eisen. Dat vind ik fantastisch aan Hal: ondanks al die jaren vriendschappelijke samenwerking legt hij de lat opnieuw een stuk hoger."

Kansen
Maar deze derde samenwerking betekende wel een jarenlang verband met gokstad Las Vegas met haar niet al te fraaie reputatie onder theaterliefhebbers. Anthony: "Dat merkte ik ook. De mensen die ik van mijn plan vertelde, feliciteerden mij met de Phantomrol. Maar zij waren verbaasd dat ik die in Vegas zou spelen. Jouw cv verdient beter, je hebt zelfs een Tony gewonnen, riepen ze. Ik begon er zelf ook van te twijfelen. Maar mijn vriend Howell Binkley, de lichtontwerper van Avenue Q en de nieuwe Gypsy en Tonywinnaar voor Jersey Boys, zei juist: luister niet naar ze. Je krijgt de kans opnieuw met Hal Prince te werken, de productie is gloednieuw en belangrijker dan alles is, al die mensen die schamper kijken bij het horen van Vegas, hebben gewoon ongelijk. Die hebben een achterhaald beeld van Vegas, dat van de jaren zestig. Deze stad is voortdurend in ontwikkeling en alle kansen voor het theater liggen hier voor het oprapen. De toneelgrond is weliswaar nog niet helemaal gecultiveerd, dus sommige producties redden het helaas niet. Het publiek is hier anders. Voorverkoop speelt hier een onbeduidende rol. Mensen komen in de stad voor conventies of om te gokken en besluiten pas op de avond zelf waar ze naar toe gaan voor entertainment."

Plotontwikkeling
"Onze productie redt zich al twee jaar uitstekend", beweert Crivello. "En dat komt echt niet alleen doordat onze versie ten behoeve van het drukbezette Vegaspubliek is ingekort tot 95 minuten. De Phantom in Vegas is een geweldige voorstelling die los van de oorspronkelijke productie recht van bestaan heeft. Puristen concentreren zich alleen op de zaken die zij missen. Het belangrijkste dat je mist is de pauze van 20 minuten. Ook de scène na Masquerade ontbreekt waarin de directeuren discussiëren over de eis van het Spook dat zijn zelfgeschreven opera opgevoerd moet worden. En je ziet ook hoe het gezelschap die opera vervolgens aan het instuderen is. Maar wat weinigen niet weten is dat regisseur Hal Prince al 22 jaar lang een hekel aan die stukken heeft. Ze droegen niets bij aan de plotontwikkeling. Ze waren een kunstgreep om de aandacht van het publiek op te peppen dat na een pauze onvermijdelijk was ingezakt. Bovendien is de trap waarop Masquerade gezongen wordt, voor vele theaters zo groot dat die eerst uit elkaar gehaald moest worden en daarna in stukken de coulissen in geduwd konden worden. Vandaar die scène và³à³r het gordijn om de toneelknechten tijd te geven, slim maar overbodig. Wij hebben geen pauze meer, de aandacht is er dus nog en ons theater is zo state of the art: een druk op de knop en weg is de trap. En zo hebben wij geen enkele aanleiding om langer dan 95 minuten te duren."

Oorspronkelijke bedoelingen
"Tot slot kan ik je ook vertellen dat bij de meeste versies Hal Prince en Gillian Lynne, de oorspronkelijke regisseur en choreografe, slechts kort persoonlijk en lijfelijk betrokken zijn. Deze Vegasversie daarentegen was zo'n nieuwe uitdaging dat hun enthousiasme te groot was voor een zijdelingse bemoeienis. Hal heeft slechts vier dagen repetitietijd moeten missen en Gillian was er zelfs elke dag! Ook Andrew Lloyd Webber was telefonisch aanwezig om alle creatieve beslissingen stuk voor stuk te fiatteren."

"Phantom in Las Vegas is niet te vergelijken met de andere versies", sluit Anthony Crivello af. "Je moet hem met je eigen ogen zien om me te geloven. Hij is flitsend en wordt ondersteund door hedendaagse techniek. Eindelijk zie je het Spook zijn gevaarlijke trucs uithalen zoals ze oorspronkelijk bedacht waren. Hal Prince en Andrew Lloyd Webber hadden 22 jaar geleden een versie voor ogen, maar omdat de tijd nog niet zover was om aan al hun wensen te kunnen voldoen, moesten zij met minder genoegen nemen. Wij maken nu hun oorspronkelijke bedoelingen waar."

Musicalworld blijft nog even in Las Vegas. Het onderwerp van de volgende reportage is nog even een geheim.