Wat is het toch lekker als er over een show weinig te zeiken valt…
Stel je een wereld voor waarin water zo kostbaar is als goud. Een wereld waarin zo weinig water is dat een eigen privé toilet in huis ondenkbaar is. Iedereen doet zijn behoefte in een openbaar toilet tegen torenhoge tarieven. Dat is de wereld van Urinetown.
De videoreportages van MusicalWorld.TV zijn in hoge kwaliteit. Mocht die te veel zijn voor je computer, klik dan op de gele HQ-knop onderaan het scherm voor een standaardkwaliteit.
Bobbie Goud werkt als assistent beheerder bij een ‘openbare voorziening’ in het armste deel van de stad. Tijdens de ochtendspits botst hij op tegen Lot, de jongedame die net op weg naar haar eerste werkdag als fax/kopieermeisje voor het bedrijf ‘Pies in Harmony’. Bobbie weet niet dat haar vader Reinhard W. Kleinhart is, de baas is van ‘Pies in Harmony’ het bedrijf dat de openbare voorzieningen in de stad bezit. Door de steeds hogere piestarieven kunnen de mensen zich hun dagelijkse behoefte niet veroorloven, maar wie niet betaalt wordt afgevoerd naar het mythische Zeikstad. Het is de heldhaftige Bobbie die een opstand begint, ‘Baas in eigen blaas!’ Dan wordt hij daarbij ook nog eens verliefd op Lot, die uitvoerige gesprekken voert met haar hart. Verder zien we nog Reinhard W. Kleinhart die zijn personeel laat zwoegen met een schimmenspel, een stelletje doorgeslagen rebellen op oorlogspad en wat licht prostitutiewerk… Echt gezellig.
De satirische musical Urinetown is geschreven door Greg Kotis (script en liedteksten) en Mark Hollman (muziek en liedteksten). Greg Kotis kwam op het idee voor de musical toen hij als arme student rondtrok door Europa en steeds moest betalen voor een openbaar toilet. De musical debuteerde vervolgens op het New York Fringe Festival in 1999. in 2001 was de voorstelling te zien op Broadway in het Henry Miller’s Theatre. De musical speelde daar ruim twee jaar wist een Tony Award in de wacht te slepen voor beste score en beste script. Geen slechte kandidaat dus voor een Nederlandse productie in het M-Lab.
Het was Jurrian van Dongen die Urinetown naar M-Lab bracht. Hij stond in voor de regie en de vertaling van het stuk. Hij verplaatste de handeling naar Nederland en dat werkt uitstekend, ook al blijft het geheel zich afspelen op een onbestemde plaats. Het plezier klinkt door in de gekozen woordspelingen van deze meer dan voortreffelijke vertaling. Wellicht zonde dat je door het tempo van de voorstelling soms grappen mist. De regie is absurd grappig en zit vol verwijzingen naar andere musicals. Ook de heerlijk hysterisch blije choreografieën van Daan Wijnands werken mee aan het resultaat.
René van Kooten leidt de cast in iets meer dan twee uur door de absurditeiten heen. De gortdroge humor van Agent Knuppel die zich de benen onder z’n lijf uit verteld ligt hem erg goed. Hij speelt veel van zijn scènes samen met Suzan Seegers als Kleine Eefje. Wat is ze aandoenlijk als het straatse meisje met een groot opmerkzaam vermogen. De held van het stuk, Bobbie Goud, wordt gespeeld door Jamai Loman. Mensen riepen al eerder dat Jamai zijn plaats had gevonden en thuis was in de musicalwereld. Nu met Urinetown lijkt hij er helemaal te zijn. Aan zijn zijde staat Noortje Herlaar als Lot Kleinhart, de jongedame die ongetwijfeld de finale behaalt van ‘Op zoek naar Mary Poppins’. Haar stem is prachtig en haar komische timing is helemaal in orde. Zelfs vastgebonden aan een stoel als gijzelaar wist ze mijn lachspieren zonder moeite te bespelen. De slechterik van het stuk, Reinhard W. Kleinhart wordt gespeeld door Han Oldigs. Wat is het heerlijk om deze man aan het werk te zien. Het sarcasme druipt er aan alle kanten van af. Het grootste voordeel is vooral dat de hele cast zo duidelijk geniet van wat ze doen.
En de moraal… Iets over onze consumptiemaatschappij? Als je ‘m wil zien dan is ‘ie er wel, maar geniet gewoon van de prachtige melodieën, de hilarische teksten, de prettig gestoorde cast en vooral van het plezier waarmee het allemaal wordt uitgevoerd. Want dat is al genoeg.
Scenefoto’s: Bob Bronshoff
