Of er ooit een moment zal komen dat een peuter niet meer standaard kennis maakt met Nijntje? Het ziet er nog niet heel erg naar uit. De boekjes en het Nijntje-figuur blijven razend populair. Het is dan ook niet gek dat Nijntje haar eigen theatervoorstelling krijgt. Dat gebeurde al in 2001 en sinds die tijd verschijnt er om de zoveel jaar weer een Nijntje-musical in het theater. De oorspronkelijke voorstelling werd in 2012 hernomen, en nu is er opnieuw ’nijntje de musical’. Ditmaal is het niet een herhaling van het origineel, maar een nieuwe voorstelling, die wel gebruik maakt van enkele liedjes uit andere Nijntje-voorstellingen als Nijntje is er weer en Nijntje op vakantie.
De boekjes van Nijntje bevatten natuurlijk heel korte avonturen. Om hier een rode draad in te schrijven is lastig, en behalve een natuurlijk verloop van een aantal dagen (vakantie, school, verjaardag) zit er dan ook geen grote spanningsboog in deze uur-durende musical. Af en toe is het verloop wat gekunsteld (zoals een onderzeeër nemen op weg naar een verjaardag locatie), maar over het geheel genomen voelt het wel als een natuurlijke opeenvolging van gebeurtenissen. De vierde wand wordt al snel doorbroken, als niet alleen Nina maar ook de zaal een geheim moet bewaren (Shhht). Op enkele momenten wordt er wat meer inzet van de zaal gevraagd, een stemopwarmer met ‘Pannenkoeken bakken’ en een poging om je neus aan te raken met enige lichaamsdelen.
Speciaal voor de meegekomen ouders lijkt het sentimentele “Wat een tempo heeft de tijd” bedoeld. De tijden veranderen natuurlijk ook sinds de boekjes zijn gemaakt. K3 is nog steeds populair en in het liedje Konijnen 3 zitten verwijzingen naar Beyoncé en Taylor Swift. Daarnaast zijn er natuurlijk ook technische ontwikkelingen, en dus belt Nijntje niet meer met opa en oma, maar wordt via Face Time contact gezocht. Toch wordt de simpele lijn van Dick Bruna nooit losgelaten. De decorstukken en attributen ogen allemaal regelrecht geknipt uit de dikke kartonnen bladzijden van de boekjes.
Nijntje speelt goed in op de belevingswereld van de kleuters. De rollen zijn natuurlijk wel vrij eendimensionaal, en bieden de acteurs dus weinig kans om uit de band te springen. Waar die ruimte er is (oma over de oorontsteking van opa, buren die een cadeautje brengen) wordt die wel gepakt.
Dat theater leuk is, kun je niet vroeg genoeg ontdekken, en Nijntje de musical is dan ook een prima instapvoorstelling
