Scrooge
Vorig jaar zagen we twee fantastische kerstvoorstellingen in Twente: een prachtige Meisje met de Zwavelstokjes en een hilarisch grappige Oliver met een Twentse twist in respectievelijk Almelo en Enschede. De nieuwe musical Scrooge in Enschede, zoals gezegd volgend jaar echt te bewonderen, combineert een groot deel van het creatieve team van de eerste voorstelling met de opzet en het theater van de tweede. Onder regie van Jasper Verheugd, met fraaie decorvondsten met verborgen mogelijkheden van Joris van Veldhoven zien we in deze voorstelling Han Oldigs en Rein Hofman weer terug. Zij spelen met 8 studenten van Codarts, een flinke hoeveelheid lokale jonge acteurs en Finn Poncin een nieuwe versie van het bekende Dickens-verhaal, dat zich zo prachtig leent voor film- en theaterbewerkingen.
De vrekkige Scrooge is onvriendelijk en naar richting andere mensen en houdt alleen van geld. Empathie is hem vreemd, en zo horen we hem dus woorden zeggen, dat als arme mensen liever sterven, ze dat ook vooral moeten doen, om overbevolking tegen te gaan. Die avond verschijnt zijn oud-compagnon Marlowe aan hem om hem te wijzen op drie geesten die aan hem zullen verschijnen. En zo keert Scrooge terug naar de Kerst uit zijn jeugd en puberteit, de huidige Kerst bij anderen en de Kerst die nog moet komen. Momenten van een gulle lach wisselen af met momenten van pijn en ontroering, en zo wordt de voorstelling een achtbaan van emotie. De geest van de Kerst van nu, een heerlijk extravagante rol van Han Oldigs in dito kostuum, heeft de lach aan zijn kont, terwijl de gebeurtenissen binnen zijn verhaal weer op een traan kunnen rekenen. Daarnaast zit er een lekker tempo in de voorstelling, met mooier overgangen. Bijvoorbeeld dat Scrooge eerst wordt herinnerd aan het paardjerijden dat zijn zus met hem deed, om vervolgens precies zo Kleine Tim op zijn vader Bob Cratchit te zien opkomen is een goede vondst.
Rein Hofman weet als Cratchitt, een warme persoonlijkheid in een koude omgeving, sympathiek te spelen, maar kan als de geest van Marley ook al lekker los. De meest uitbundige karakters zijn voor Han Oldigs. De geest van de huidige Kerst is lekker absurd, terwijl hij als de menslievende Fezziwig wat meer down to earth vrolijkheid weet te brengen. De studenten van Codarts (alle namen vind je onderin) zorgen afwisselend voor de vertelling, en spelen de andere karakters. De meest opvallende zijn die van Mary Cratchitt (Lisa Schol), die heerlijk tekeer gaat tegen Scrooge als ze de kans krijgt, en de lieve zus Fanny (Lot Berendse). De kindercast biedt mooi visueel ondersteuning, en hun vertolking van rollen is ook prima.
Net als vorig jaar is de plaats van handeling, behalve het toneel, een enorme catwalk door de zaal, die een kruisvorm heeft. Het publiek zit nu nog aan de zijkanten, en wordt volgend jaar waarschijnlijk ook tussen de catwalk-delen geplaatst. De muziek wordt verzorgd door een live orkest, dat behalve bekende kerstnummers als ‘God rest ye merry gentlemen’ vooral nieuwe muziek speelt van Jan Tekstra.
Bekijk op Youtube de teaser van de voorstelling: https://www.youtube.com/watch?v=yrrhrFRm9m0
Laus Steenbeeke in Santa’s Revue
Een kerstrevue met Laus Steenbeeke is inmiddels ook al een Twentse traditie. Soms zit dat ook de bekende Dinner for One-sketch in verwerkt (altijd wel ergens op tv te zien tijdens Kerst). Eigenlijk zou deze populaire minivoorstelling deze kerstperiode apart gespeeld, als Diner Veur Ene, maar helaas is dat bij een paar voorstellingen gebleven.
In Santa’s Revue draait het om de eenzame, wat demente mevrouw Dinie Alderink, gespeeld door Ellen Rohrman. Zij krijgt bezoek van Kerstman Laus Steenbeeke. Samen met zijn elfjes (de ook al eerder genoemde studenten van Codarts Rotterdam) gaan ze haar Kerstmis weer nieuw leven inblazen met zang dans en bizarre sketches. De muzikale begeleiding is live. De eenzaamheid van mevrouw Alderink is goed voelbaar, de sfeer van haar huis, een sjaaltje breiend voor haar overleden kanarie, maar ook het gesprek met de centrale nooddienst, die ze aan de lijn krijgt als ze denkt de afstandsbediening van de televisie in te drukken. Deels is ze zelf verantwoordelijk voor de situatie. Als de buurman (Paul Krijnsen) een vriendelijk bezoekje brengt, wordt hem al snel de deur gewezen. De entree van de kerstman met een stevige Twentse tongval is verre van vlekkeloos, die van de elfjes nog veel problematischer als een ervan vast komt te zitten in de schoorsteen. In de tussentijd speelt de kerstman een spelletje kaart met de oude vrouw, maar wel een heel bijzondere. Met postkaarten, en om inzet. Het is samen met de kerstdiner-slachtpartij-sketch en de 12 days of Christmas zowel grappig als bizar. Dat de dames en heren van Codarts ook prima kunnen zingen is ook ruimschoots te horen, onder andere tijdens het smaakvolle muzikale toetje van de voorstelling. Een voorstelling die met de juiste dosis kerstsentiment wordt afgesloten.
De voorstelling is gelukkig al opgenomen, dus de stream zal te bekijken zijn. Alles over het thuis bekijken van Santa’s revue: https://www.wilminktheater.nl/nl/agenda/1309//Online_kerstvoorstellingen_The_Christmas_Night_en_Santa%27s_Revue/
De Codarts-studenten die zowel in Santa’s Revue als Scrooge te zien zijn/waren zijn:Juul van de Laar, Isabel Pronk, Lot Berendse, Jip Wassenberg, Melissa Lodder, Aniek Venhoeven, Luuk Haaze en Lisa Schol
Foto’s: Willem van Walderveen
