Op vele manieren wordt met deze voorstelling het cirkeltje rond gemaakt. Waar eerder voornamelijk werd geput uit de muziekcatalogus van Junior Eurosong en Studio 100, nu zijn het de speciale nummers de voor de eerdere delen werden geschreven die de rode draad vormen. Soms met een aangepaste tekst, soms in een opvallend ander arrangement. In tegenstelling tot Nederland doet België al 10 jaar niet meer mee aan het muziekfestival, dus er zijn al jaren geen nieuwe nummers gemaakt in die categorie, maar met Abracadabra, hun laatste inzending is er toch nog wel één nummer vertegenwoordigd.
Ook in de casting zien we het cirkeltje terug. Twee van de jeugdige hoofdrolspelers uit de eerste musical keren terug in deze. Charlotte Boudry en Jérémie Vrielynck spelen in deze musical de hopeloze hulpjes van de slechterik.
In de finale maken we kennis met Fenne, die stijf van de zenuwen is voor de première van haar musical. Helemaal als ze hoort dat recensent Bertha in de zaal zit. Zij haat musical. Ook het vertrouwen van vriendje Lou geeft haar niet echt rust. Als ze indut en vervolgens in de spiegel de gedaante van Jeroom ziet (het evenbeeld van haar regisseur) wordt ze meegenomen naar Lacisumia (pas nu ik het opschrijf snap ik deze naam – spiegel – creatief), het land van musicals.
De koning, Louis, is ontvoerd door gravin Berthilda. Ook wordt er in de vier plaatsen van het koninkrijk niet meer gedanst en gezongen, omdat ze andere problemen hebben. Als dit zo doorgaat, zal het land verdwijnen en het altijd stil zijn. Aan Fenne dus de taak deze plaatsen van hun problemen te verlossen en zo het. Met behulp van een handige terug-in-de tijd-kijk-bril kan ze de oorzaak zien, en uiteraard zit Berthilda, en haar hulpjes Georges en Gina hierachter. Wat volgt is een avontuur dat heel erg aan Koning van Katoren doet denken.
Lacisumia is prachtig vormgegeven in steampunk-stijl. Decorwisselingen worden (schijnbaar) in gang gezet door castleden door aan wielen te draaien. Visueel is er absoluut niets mis. Ook de energieke dansen (choreografie Matthew Michel) spatten weer van het podium af. In het ensemble zien we een aantal zeer goede dansers, al is het grootste petje af voor iedereen tijdens de bril-fragmenten. Daarin spoelt de tijd terug en moeten de acteurs dus in een behoorlijk tempo achteruit bewegen; knap gedaan. De belangrijkste rol, die van Fenne, wordt vertolkt door Imea Denooze. Zij neemt je mee in haar avontuur, speelt sterk en zingt ook nog eens prachtig. Vriendje Lou is een beetje glad, maar wel sympathiek. Als koning Louis zit hij vooral opgesloten, en komt het aan op lichaamstaal. Sebe Buermans speelt deze rol goed, al is hij zeker niet zo’n goede zanger als zijn tegenspeelster.
Zanger/presentator Sean Dhont vertolkt de rol van lakei Jeroom voortreffelijk. Presentatrice Gloria Monserez kan als eendimensionale slechterik heerlijk haar gang gaan. Als recensente iemand op de eerste rij proberen weg te jagen omdat hij op haar plek zit, maar ook als de slechte barones, die stilte wil. Haar onnozele, clowneske hulpjes weten op de goede momenten te vertederen.
Net als bij voorgaande musicals is aan deze een selectie op televisie vooraf gegaan. Het heeft weer een hoop talent opgeleverd. Of één van hen uiteindelijk in de voetsporen van Jérémie Vrylinck zal treden, die als zanger al meerdere keren in de Vlaamse Ultratop stond met leuke zelfgeschreven nummers, nummers van o.a. Timo Descamps produceerde, en ook op het musicalpodium staat (naast de ook in 40-45), de tijd zal het leren. Het is jammer dat deze gelegenheid er voor het talent van morgen om te schitteren in deze musicalreeks niet meer is weggelegd. De slotmedley, waarin de originele speciale nummers uit alle zeven Ketnetmusicals langskomen, is daarom naast een feestelijke ook een confronterende afsluiting.
Foto’s: Studio 100
