Een actrice voor wie dit soort grote gelegenheden nog nieuw zijn is Michelle van de Ven. Zij had ook niet te horen gekregen dat ze zou worden voorgedragen voor een nominatie. Toch had ze wel enig idee. “We hebben beeldmateriaal gemaakt voor de Musical Awards en dan begrijp je wel dat er het één en ander zou kunnen gebeuren. Maar zondag zelf durfde ik echt niet te kijken!” In de categorie waarin Michelle genomineerd is, Aanstormend Talent, is zij niet de enige uit Spring Awakening. Sterker nog, alle genomineerden komen uit dezelfde productie. “Ik heb het gevoel dat we geen van drieën genomineerd hadden kunnen worden zonder elkaar. Natuurlijk maak je een productie met een grotere groep maar we hebben elkaar zo versterkt in het spelen. Dat hadden we niet alleen kunnen doen.”
Directe Spring Awakening-collega van Michelle is Ton Sieben, en ook hij is genomineerd in de categorie ‘Aanstormend Talent’. Dat Ton Sieben is aan komen stormen kan niemand ontkennen. Officieel studeerde hij in augustus af en hij heeft nu alweer de derde grote rol op zijn naam staan. “Jezelf aanstormend noemen is heel erg gek maar ik kan alleen maar beamen dat het allemaal wel heel erg hard gegaan is!” Anders dan bij Michelle was Ton zich helemaal niet zo bewust van de bekendmaking afgelopen zondag. Het was het eerste weekend waarin hij op het podium stond als de Amerikaanse soldaat Chris. “Ik hoorde het in de pauze. Ik keek op mijn telefoon en had veel smsjes en Whatsappjes. In de eerste die ik las stond: ‘Gefeliciteerd!’ Ik heb eerst gevraagd waarmee ik gefeliciteerd werd toen tot me doordrong waar het om ging.” Afgezien van de terugblik naar het vorige seizoen, kijken we ook samen met Ton vooruit. “Of er een tour van Spring Awakening in zit? Geen idee.. Ik denk dat dat plan in de koelkast gezet is. Wat mij betreft halen ze het er snel weer uit. Nu speel ik in Miss Saigon en natuurlijk zou ik graag weer mee doen met ‘Spring’ maar weet je wat het is? Die productie is zo geschikt om door jonge en onbekende mensen te laten spelen en dat kan ik alleen maar toe juichen!”
Voor Spring Awakening werd een deel van de cast genomineerd maar ook Daniel Cohen als creative heeft een nominatie op zak. “Niet alleen ik ben genomineerd… Spring Awakening werd 10 keer genomineerd! En dat is zo belangrijk. Tijdens het proces geeft Paul Eenens (red. de regisseur) een ieder het gevoel dat hij of zij essentieel is voor het uiteindelijke product en daarom zijn alle nominaties zo fijn. Ik heb alle acteurs van dichtbij mee mogen maken en ik heb gezien dat het voor een ieder een grote en intensieve reis was. Ik gun het ze dan ook allemaal.” Deze opmerking roept nieuwsgierigheid op, zitten vertalers dan niet eenzaam op een zolderkamer te vertalen? “Nee ik ben echt betrokken geweest. Je ziet pas of een vertaling werkt als mensen ermee aan de slag gaan. Als de mensen van de regie én de mensen in de zaal goed reageren op de vertaling dan weet je pas of je goed zat. Door de jaren heen is dat ook mijn bevestiging geworden. Ik ben relaxter over het fenomeen van awards.”
Als je genomineerd wordt is het natuurlijk altijd goed om de concurrentie te bestuderen en dat heeft Cohen dan ook duidelijk gedaan, “Zorro is een mooi product met vertaalde teksten van pop nummers. La Cage had niet al die emoties los kunnen maken als het niet zo goed vertaald geweest was. Als je van zulke goede concurrenten verliest is het eigenlijk helemaal niet zo erg.”
Ook Michelle Splietelhof heeft goed op de concurrentie gelet, “Ik heb niet de illusie dat ik win. Sterker nog ik hoop dat ik erbij mag zijn, haha. We hebben die dag namelijk gewoon een show in Rotterdam en mensen kopen dure kaartjes en mogen dan ook de cast verwachten. Ik was verbaasd dat ik genomineerd was. Ik rekende erop dat Lone tussen de nominaties zou zitten en ik hoopte natuurlijk op Tommie. Luisa is best een lastige rol, ze is overal aanwezig maar redelijk ongrijpbaar. Enne, probeer maar eens op te vallen tussen grootheden als René van Kooten, Thom Hoffman en Lone van Roosendaal.” In Duitsland was Michelle eerder leading lady en nu is ze genomineerd als bijrol, “Of ik dat zie als stapje terug? Nee ik zie het eerder als vooruitgang. Ik heb met Zorro zoveel geleerd. De grootte van een rol maakt me niet uit als ik maar steeds de kans krijg om bij te leren.” Na Zorro gaat Michelle overigens op een hele andere manier verder met leren. “Ik moet eerst maar eens mijn studie afmaken, haha. En ook daarna ben ik nog niet klaar met Nederland. Mijn liefde is hier, mijn familie is hier. Duitsland is me dierbaar, ik speelde daar tenslotte mijn eerste hoofdrol, maar voorlopig dus nog even geen Duitsland voor mij.”
