Recensie

Oh Boy: de recensie van The Buddy Holly Story

Afgelopen zondag ging de musical [b]The Buddy Holly Story[/b] in première.. Musicalworld maakte niet alleen een reportage maar schreef ook een recensie.

Bij muziekliefhebbers staat 3 februari ook wel bekend als de “The Day the Music Died”. Op 3 februari 1959 kwam namelijk Buddy Holly om het leven bij een tragisch vliegtuigongeluk. Exact 54 jaar later, op 3 februari 2013, ging “The Buddy Holly Story”, de nieuwste musical van Albert Verlinde Entertainment in première. Met deze musical wordt duidelijk dat niet alleen muziek in het algemeen nog springlevend is, maar dat vooral ook de muziek van Buddy Holly zelf nog volop leeft.

De eer om de titelrol te spelen is aan Tim Akkerman. Hoewel Tim eerder in een musical te zien was, namelijk in ‘Di-rect speelt Tommy’, is Tim toch meer een muzikant dan een musicalacteur. En het is nogal wat om van de ene muzikant te verwachten dat hij een andere muzikant speelt. Het duurt dan ook een overgroot deel van de eerste akte voor Tim zijn ‘Buddy-sound’ heeft gevonden en de show tot leven brengt. Verhaaltechnisch komt dit overeen met de ervaringen van Buddy: Pas als Buddy zijn geluid vindt, dan vindt Tim dit ook. Het kan dat men zo met het materiaal heeft gewerkt en dat dit een regiekeuze is. Maar om de show pas op te ‘stirren’ na het 13e nummer is wel echt erg laat. Maar afijn, als Tim zijn Holly-geluid heeft dan komt hij los en klinkt het muzikaal allemaal erg lekker.
Opvallend detail is dat de muzikale carrières van Tim en Buddy in omgekeerde richting lopen. Tim stopte als frontman van rockband Di-rect om zich op countrymuziek te kunnen toeleggen. Buddy stopte met het maken van country om echte rock ’n roll te kunnen gaan maken…


Waar Tim het verhaal van Buddy vertelt, vertelt Frans van Deursen het verhaal van de musical en dat doet hij op een fenomenale wijze. Soms vertelt hij niet veel meer dan een gortdroge geschiedenis (namelijk die van het platenlabel Decca), een andere keer gaat hij al zingend en swingend helemaal uit zijn dak.
Twee anderen die de show doen swingen zijn Joy Wielkens en Gery Mendes. Joy Wielkens klinkt prachtig als zangeres in een theater in Harlem, is hilarisch als Tante Santiago en ontroert als Buddy’s vrouw Maria Elena Santiago. Gery Mendes schudt iedereen wakker die na ‘Mailman, Bring Me No More Blues’ nog niet wakker was. Als hij uit zijn dak mag gaan als Tyrone Jones begrijp je waarom hij eigenlijk een MC is. Hij flirt met het publiek, maakt heerlijke connecties met zijn mede-artiesten en danst als een echte Bojangles.
Twee kleinere rollen worden vertolkt door Alexandra Alphenaar en Joost Claes. Joost Claes speelt de wazige Norman Petty en de heupenswingende Ritchie Valens. Als Norman Petty komt hij beter uit de verf dan als Valens. Want eerlijk is eerlijk, tekstfouten bij een overbekende hit als ‘La Bamba’? Ouch!
Alexandra Alphenaar heeft verschillende rollen en is daardoor ook iets vaker op het podium te zien dan Joost Claes. Zo zingt ze de jingles in het radiostation, is ze de zangeres van The Hayriders en speelt ze zangeres Rose Maddox. Alphenaar heeft van de gehele cast het meest klassieke musicalgeluid waardoor haar beltende stem soms lijkt te vloeken met de rest. Maar haar Texaanse accent en haar charmante jingle-deuntjes zijn erg leuk.

In de show wordt inventief steeds gebruik gemaakt van hetzelfde decor. Een langspeelplaat is soms het podium, soms de opnameruimte in een radiostation en net zo gemakkelijk de woonkamer van Buddy en Maria. Deze langspeelplaat wordt vergezeld door het meubel van een radiostation, de piano en een kleine setting met een jukebox. Overdaad schaadt en daarom gebruikt men in deze show niet meer dan noodzakelijk. En dat is eerlijk gezegd best lekker.

Niet alleen de piano, maar ook de andere instrumenten worden gewoon op het podium gestald. Meestal lukt het in een recensie niet om het gehele orkest te kunnen noemen, maar omdat de band van ‘The Buddy Holly Story’ relatief klein is, kan het nu gelukkig wel. Want een show die zo leunt op de vertolking van de nummers verdient een goede band. En die heeft de show dus ook! Stef de Hond is vaker toetsenist geweest bij musicals, maar is ook de vaste toetsenist van Tim Akkerman en is in deze show dus duidelijk op zijn plek. Jurriaan Dekker, Willem van der Krabben en Menno Maris bespelen respectievelijk de bas, drums en gitaar. De eerste twee, Dekker en Van der Krabben, spelen daarnaast ook nog The Crickets; de band van Buddy Holly.

Verhaaltechnisch is deze show niet de beste die je ooit gezien hebt of zult zien.Maar als je de zaal in stapt met de verwachting een beetje te leren over muziekgeschiedenis en de ontzettend fijne muziek van Buddy Holly en tijdgenoten live te kunnen horen, dan heb je beslist een leuke avond!

Nieuwsgierig naar de reportage van Musicalworld.TV? Bekijk deze hier!

03 February 2013
Première
Schouwburg Tilburg