Dankzij de twee voorgaande musicals ‘The Sound of Music’ en ‘Ciske de Rat’ zijn de verwachtingen bij deze nieuwe voorstelling van Treatief hoog. Dat waren twee dijken van shows. Met Shrek staat er nu een titel die het, meer dan deze eerdere voorstellingen, moet hebben van sterke vertolkingen van de hoofdrollen. Gelukkig blijkt dit ook ditmaal weer het geval.
De musical Shrek is natuurlijk gebaseerd op de gelijknamige animatiefilm. Het gaat over een norse oger, Shrek, die “zijn moeras” bevolkt ziet worden door een horde sprookjesfiguren. Zij zijn verbannen uit Duloc, omdat zij niet in het perfecte plaatje passen van de heerser: lord Farquaad. Shrek gaat bij hem verhaal halen, en krijgt onderweg gezelschap van Ezel. Farquaad wil koning worden en zoekt een prinses om te trouwen. Als hij over Fiona hoort, een prinses bewaakt door een draak, weet hij Shrek zo ver te krijgen dat hij dat voor hem doet, in ruil voor de teruggave van zijn moeras. Er staat allen echter een flinke verrassing te wachten.
De cast die afgelopen zaterdagavond de show speelde (sommige rollen zijn dubbel bezet) liet zich van zijn beste kant zien. Mopperkont Shrek zingt prachtig, en neemt je mee in zijn emoties. Zijn ergernis over Ezel bijvoorbeeld, die in al zijn enthousiasme en hyperactiviteit inderdaad behoorlijk irritant kan zijn. Maar er is uiteraard ook de een kwetsbare, sympathieke kant. Ook Fiona wordt mooi gespeeld, en klinkt in alle generaties goed. Het vocale hoogtepunt is namelijk een lied vertolkt door drie Fiona’s, in verschillende leeftijden. De grote leider in pocketformaat, lord Farquaad, tovert in vrijwel al zijn scènes absoluut een lach op je gezicht. Respect voor de cast is zeker op zijn plaats als de techniek hen even in de steek laat, en de achterwand onverwacht in storing gaat. Ze raken niet van slag en spelen onverstoorbaar door.
Het decor, en zeker de projecties op de achterwand ziet er goed uit, en ook de kostuums mogen er zijn. Ze dragen bij aan de mooi geregisseerde plaatjes die de voorstelling oplevert. Bijvoorbeeld de ontvangst in Duloc is een plaatje. De draak ziet er echt fenomenaal uit en wordt door de cast ook goed bespeeld. Natuurlijk is er een behoorlijk kwaliteitsverschil te zien tussen de spelers op het toneel, maar het valt op dat zeker de zang bij de kleine rollen dik in orde is. Ook het live-orkest klinkt over het geheel genomen goed, en zorgt ervoor dat het stuk extra gaat leven.
Shrek moet het vooral hebben van de humor in het stuk, en die komt goed over het voetlicht, met enkele echt hilarische hoogtepunten. De opkomsten van Farquaad, maar zeker ook het wedstrijdje hoog zingen tussen Fiona en een vogeltje (aaaah) behoren hiertoe.
De musical komt komend theaterseizoen professioneel terug in Nederland, al is dat in een beknopte versie. Wie de voorstelling in zijn volle Broadway-lengte wil zien kan deze week nog terecht in Oudewater.
