De warme, rode stoelen geven een groot contrast met de gure wind buiten en de zaal van Schouwburg Amstelveen is dan ook gevuld met opgewonden kinderstemmen. Ondanks de enorme toename aan kleuterentertainment de afgelopen jaren, lijkt Dikke Dik anno 2007 nog mateloos populair.
De voorstelling heet voluit “Dikkie Dik Limonade met Prik” en lijkt daardoor een thema te bevatten. Je komt echter bedrogen uit wanneer je met deze instelling gaat kijken. De show bestaat namelijk uit een vijftien-tal nummers die allemaal een onderwerp hebben, maar samen geen verhaal vertellen.
De muziek speelt dan ook een zeer belangrijke rol en deze is gelukkig erg goed uitgevoerd. Dirk Scheele die zowel de muziek heeft gearrangeerd als de voorstelling presenteert heeft hierin een mooie balans gevonden. Tekstueel is het uiteraard allemaal niet zo spannend, maar alleen al het eerste nummer zou zo op een cd van Spinvis kunnen staan; het klinkt lekker in het oor, maar er wordt iets extra’s toegevoegd waardoor je heel bewust naar de muziek moet luisteren. De overige veertien nummers staan helemaal op zichzelf doordat elk nummer een andere stijl heeft à³f een verfrissende muzikale invulling. De stijl varieert namelijk van pop tot klassieke rock en van rap tot nummers met duidelijke gipsy invloeden. De muzikale invulling varieert doordat er
naast Dirk Scheele een band staat die zeer veelzijdig is. De drummer, Roy Bakker, zit niet vast op zijn plek maar weet zelfs elementen uit Stomp! te verwerken.
Met name Joes Boonen zorgt er voor dat Dikkie Dik blijft boeien. Niet alleen speelt ze heel wat instrumenten, ze zorgt ook dat de onderwerpen uit de nummers gaan leven doordat ze vaak de nummers uitbeeldt. Ook haar ervaring bij Theater Terra komt goed naar voren; net op het moment dat de voorstelling toch wat begint in te zakken, tovert ze met haar poppenspel zomaar twee karakters die er meteen staan.
De regie (Dick Hauser) van Dikkie Dik is sowieso verassend; de voorstelling duurt net een uur en in dat uur worden er op de juiste momenten elementen toegevoegd die het verfrissend maken om de voorstelling uit te zitten. Niet alleen het poppenspel komt op het juiste moment, ook de nummers staan in de juiste volgorde. Zo wordt halverwege het publiek weer even op haar plek gezet met het nummer “Rommeldebommeldebommel”; en even later staat het publiek letterlijk op de stoelen voor de poezendans.
Dit seizoen staan er heel wat kindervoorstellingen op de theateragenda. Voor de doelgroep van Dikkie Dik komt “Nijntje op Vakantie” het dichtst in de buurt. Mocht je gedwongen zijn om een keuze te maken is dit nog niet zo eenvoudig omdat het vooral te maken heeft met verwachtingen. Dikkie Dik heeft een totaal andere insteek doordat er geen verhaal in zit. Dikkie Dik is een concert voor kinderen waarbij ze uit hun dak mogen gaan en Nijntje is een echte musical met veel minder interactie en wel degelijk een soms zwaar thema. Voor kinderfeestjes zal Dikkie Dik misschien de beste keuze zijn en voor een avondje uit met de ouders zal dat Nijntje zijn.
