Recensie

Fame

Fame was hot in de tachtiger jaren. Het kwam allemaal door een succesvolle film en een nog populairdere televisieserie, maar het idee Fame begon met een theater-musical. Een show die nu weer te zien is, in het engels, met een cast van over de hele wereld, en "onze eigen" Barry Stevens. Het resultaat: een show waar tijdens de dansscenes de vonken van afvliegen, maar waar bij het acteerwerk het vonkje niet echt weet over te slaan.

De docenten Miss Sherman (Gloria Onitri) en Miss Bell (Michaela Christie) hebben de grootste rollen van de leraren. Hun conflict over Tyrone loopt hoog op. Frappant is het dan ook dat ze deze strijd soms zo statisch wordt neergezet. Zingen kunnen ze, maar juist daar waar dat aan het meest duidelijk moet zijn worden ze door het orkest overstemd en onverstaanbaar. Dat ze in werkelijkheid net zo oud zijn als de meeste leerlingen valt bij miss Bell wel op, terwijl Miss Sherman wel echt een docente had kunnen zijn.

En zo wisselen de scenes van goed naar matig en van matig naar slecht, niet in de laatste plaats door schijnwerpers die soms hun doel niet weten te vinden, microfoons die niet of te laat open staan en storingen op de microfoons. Steeds weer blijken de ensemblenummers de krachtigste van de voorstelling, juist daar waar er gedanst wordt. De songs die als solist worden gebracht zijn veelal goed, en soms wat minder, en het zwakke punt is het (toneel)spel.
Gelukkig toont de toegift de musical Fame weer van zijn beste kant. Met een enorme gele taxi (de grootste prop van de voorstelling) verschijnt ook Carmen weer ten tonele en volgt een spetterende dansfinale. Het geeft je een laatste kans de voortreffelijke dansers nog eenmaal aan het werk te zien en met een goede herinnering naar huis te gaan.

Het is erg jammer dat de producent heeft gekozen om na een extreem korte voorbereidingsperioden van 3 weken en vervolgens 1 try-out meteen een premierevoorstelling te houden. Het heeft de acteurs onvoldoende gelegenheid gegeven in hun rol te groeien, om over de mensen van het geluid en het licht nog maar te zwijgen.
Met het enthousiasme van de spelers is niets mis en ze hebben zeker hun talenten. Op de eerder genoemde missers in de casting na die niet echt meer glad te strijken zijn zal de voorstelling ongetwijfeld groeien. Het is derhalve jammer dat de show niet eerst door Duitsland toerde en daarna als echt volwassen voorstelling naar ons land was gekomen.
Misschien hadden we dan ook een programmaboekje met wat foto’s uit de show gehad. Nu blijft het bij de songteksten, het verhaal, de creatives en wat achtergronden van de musical. Zelfs een vermelding van de spelers ontbreekt.

Première
Nijmegen
Schouwburg
Officiële website

fame, ivo chundro, carolina dijkhuizen, jody bernal, hans van der togt, barry stevens