De Marathon is geen doorsnee musical. We volgen mannen in overalls, die halve liters bier uit blik drinken en veelvuldig vloeken, en vrouwen met strakke leggings en hoge hakken, die om de minuut een moorkop aanbieden. Maar één ding hebben ze gemeen: ze hebben allemaal een bonkend hart van goud. Het verhaal, naar de gelijknamige succesvolle film uit 2012 vertelt van vier mannen die samen voornamelijk klaverjassen in hun niet erg succesvolle garage. Maar als de belastingdienst €40.00 euro opeist is de nood hoog. Hun leven staat op het spel! Er komt een plan: ze besluiten de marathon van Rotterdam te gaan rennen, ondanks bierbuiken en een conditie van niks. Hun collega Youssef (vooral in dienst genomen vanwege de subsidie, maar met een hardloopgeschiedenis en een rijke oom die wel sponsor wil zijn) zal ze gaan trainen.
Het gezin van Gerard (John Buijsman) is de spil van de voorstelling. Zonder dat zijn vrouw (Jelka van Houten) en puberzoon (Terence van der Loo) het weten, worstelt Gerard niet alleen met schulden, maar ook met kanker. Buijsman zet een prachtige, fragiele man neer, die langzaam je hart verovert en het uiteindelijk breekt. Hij krijgt geweldige ondersteuning van een onvergetelijke Jelka van Houten, die redderend met gebakjes wanhopig probeert de moed er in te houden. Haar solo was een van de hoogtepunten van de voorstelling. Van der Loo, die eerder schitterend in Moeder, ik wil bij de Revue, speelt een zeer geloofwaardige bokkige puber.
Michiel Nooter, Kees Boot, Dennis Willekens en Gürkan Kücüksentürk spelen de collega’s en vrienden van Gerard. Stuk voor stuk zetten ze op fantastische wijze hun personage neer. Ze worden ondersteund door toppers Lucretia van der Vloot, Jip Smit en Robbert van den Bergh en de rest van de ijzersterke cast. Ondanks de soms gekke verhoudingen op het podium, ga je als publiek echt geloven in de relaties tussen deze mensen en leef je enorm met ze mee. Nymfomane prostituees, een zanglijster van een sportschoenenverkoper en een totaal demente oma: de acteurs weten er wel raad mee en spelen de pannen van het dak. Ontzettend knap gedaan, want dit is een stuk dat zich ook bij uitstek zou lenen voor alleen maar karikaturale figuren, maar het script van Job Gosschalk is ijzersterk en gaat veel verder dan plat vermaak.
Gosschalk is het brein achter deze productie als schrijver, regisseur en producent. Na twee toneelstukken (Moeders en zonen en The Normal Heart) is dit zijn eerste musical. Hij pakt uit met een grote cast en een live band op het podium. Daarnaast kiest hij voor oorspronkelijk Nederlands materiaal, ook al geen garantie voor succes. de Marathon is een waagstuk van jewelste, maar verdient een groot succes.
Thomas Acda heeft de muziek geschreven voor De Marathon. Je hoort zijn sound sterk terug in alle nummers, en niet alleen doordat er ook af en toe een mondharmonica gebruikt wordt. De nummers zijn goed en er zitten een paar pareltjes tussen. Het nummer ‘Mijn huis’ bijvoorbeeld, waarin het publiek meegenomen wordt in de thuissituatie van de personages, of ‘Bloemen en gebak’ waarin Van Houten de alledaagse dingen bij groot verdriet bezingt. Ga er ook van uit dat je de dag na de voorstelling nog steeds het nummer ‘Mijn lichaam is een tempel’ in je hoofd hebt zitten. De knalstem van Lucretia van der Vloot komt goed tot z’n recht bij het gospelnummer ‘Jij bent vrij’. Het kan niet anders of Thomas Acda wist dat hij een liedje speciaal voor Van der Vloot mocht schrijven.
Valt er nog meer te jubelen over deze musical? Jazeker, ook het decor en de choreografie waren uitstekend. De setting wisselt van garage, naar tuin, naar stad Rotterdam. Met simpele toevoegingen als bewegende dranghekken waan je je daadwerkelijk aan de zijlijn van een marathon. Op een gegeven moment komen de hardloopbanden het podium op en zet de cast een montage neer van de trainingen. De mannen doen het niet perfect, maar dat is juist het mooie eraan. Het is echt. Je zou haast zelf een marathon willen lopen als je zo naar ze kijkt.
Er valt nog genoeg na te praten over De Marathon, maar wat eigenlijk de belangrijkste boodschap is: ga erheen! Doe je trainingspak aan en bereid je voor op veel lachen en huilen. Wat een verrukkelijke avond. Deze musical is een must see!
