Het is 1943. Nederland zit midden in de oorlog. Hannie Schaft (Roos van Erkel), een rechtenstudente, besluit in actie te komen en sluit zich aan bij het verzet. Hannie blikt vanuit een cel terug op haar tijd als verzetsstrijder. Hoe ze zich aansloot in de geheime wereld van het verzet. Hoe ze daar haar liefde Hugo (Jim Bakkum) ontmoette. Hoe ze het contact met haar ouders (Joke de Kruif en Sjoerd Pleijsier) moest verbreken. Hoe ze mensen vermoordde en hoe ze uiteindelijk haar lief verloor.
Allemaal mooie uitgangspunten om een musical over te maken. En dat moeten de makers dan ook gedacht hebben toen ze het verhaal van Hannie Schaft onder ogen kregen. Helaas is het niet gelukt om Hannies verhaal om te zetten voor het podium.
Het script (Allard Blom) rammelt. Waar de nadruk had kunnen liggen op de emotionele ontwikkeling van de hoofdpersoon, lijkt het nu meer te gaan om een fragmentarische weergave van gebeurtenissen. Hannie komt bij het verzet, Hannie loopt in een bos, Hannie leert schieten, Hannie fietst door een bos, Hannie schiet mensen dood, Hannie loopt weer door het bos, Hannie wordt opgepakt. Het verhaal blijft oppervlakkig en gaat niet de diepte in.
De keuzes van regisseur Paul van Ewijk dragen ook bij aan de oppervlakkigheid. De spelers lopen braaf naar de opgegeven plekken om een scène te spelen of een lied te zingen, maar wat een personage daar daadwerkelijk doet is onduidelijk. Meerdere keren naar voren lopen en op een rij een lied zingen is echt niet meer van deze tijd. Ook het feit dat emoties vooral benoemd worden in plaats van dat ze worden uitgespeeld helpt niet mee.
De bewerking van het kerstlied “Midden in de winternacht”, gezongen door het hele ensemble, is origineel. Het nummer “Ik zie jou” wordt mooi vertolkt door Jim en zijn fantastische stem. Helaas kon de muziek (Tom Bakker) me verder niet echt raken.
Een zwaar thema verwerken in een musical. Kan dat? Het kan zeker (kijk naar Rent en Soldaat van Oranje), maar dan moet je ook echt aandacht besteden aan de emotionele lagen die horen bij tegenslagen, verdriet en angst. Ik hoop dat deze groep dat aan durft te gaan en dat de musical over Hannie Schaft toch nog een goede zet wordt.
