Interview
Pia Douwes over 3 Musketiere
Pia Douwes is een van de grote namen uit de Nederlandse musicalwereld, of beter nog, van het Europese vasteland. Ze was Elisabeth in de oerversie van het stuk in Wenen en speelde de rol later in vele andere versies, zo ook in Nederland. Als Velma Kelly in Chicago ging ze naar Engeland en Amerika. De afgelopen jaren was ze in Nederland te zien in Passion en Cabaret. Na de titelrol in Elisabeth is ook Milady DeWinter een echte Pia Douwes rol geworden. Na Rotterdam en Berlijn kruipt ze nu voor de derde keer in deze rol. In Stuttgart speelt ze zeven voorstellingen van de 3 Musketiere in vijf dagen. Naar aanleiding van de terugkeer naar deze productie sprak Musicalworld met Pia Douwes. “Het is na Nederland echt een heel andere show geworden en voor 90% verbeterd.”
Ik ga Cats doen. Wanneer is alleen nog niet helemaal zeker.Het zullen andere data zijn dan in eerste instantie op de planning stonden. Meer kan ik er helaas nog niet over zeggen.
Inmiddels is bekend dat Pia Douwes mee zal doen aan de Best of Musical 2007 —toer door Duitsland, een show die overeenkomsten heeft met onze eigen musicals in Ahoy. Deze tour loopt van april tot juni. De Nederlandse Cats-tour is inmiddels verlengd tot 6 oktober.
Weet je al wat de verdere toekomst je gaat brengen
Nee. Ik ben er over aan het nadenken hoe dat er uit komt te zien. Je wordt een tikje ouder en er komen steeds meer jonge meisjesrollen, en daar ben ik niet voor geschikt. Maar voor de echt oudere rollen ben ik ook nog niet geschikt.
Naast het spelen geef ik nu af en toe les, workshops in Duitsland en binnenkort ook weer in Nederland. Dat wil ik wat meer doen; dat geeft zo veel input. Ik leer daar heel veel van, niet alleen van hen maar ook van het lesgeven zelf. Je moet dan toch weer heel kritisch naar jezelf kijken. Als je dan weer op het toneel staat ga je weer nadenken over de manier waarop je het hun hebt verteld om het dan weer op het toneel toepassen.
Het geeft ook een goed gevoel als je iets kunt delen; iets door kunt geven van je ervaringen. Ik vind het ook heel noodzakelijk dat je niet alleen over de successen praat, maar ook over de niet-successen. Over mijn burn-out, de zenuwen, de angsten. Dat is bij mij een heel centraal punt, Een ieder heeft zijn eigen manier om daar mee om te gaan. En om daar dus over te praten vind ik heel belangrijk. Ik werk ook heel fysiek in het lesgeven, zodat mensen meer in hun lichaam gaan zitten als ze zingen en spelen, dat ze meer connectie met hun hele ‘ zijn’ hebben. Veel mensen vluchten en gaan dan heel erg ‘ spelen ‘ in plaats van het te zijn.
Maar goed, alleen daarmee kun je je geld niet verdienen dus dat moet je ernaast doen. Ik zou wel heel graag een cd willen maken. Ik sta er wel op een stuk of 36 maar heb er nog nooit een zelf gemaakt. Ik zou ook wel iets voor tv willen doen, zoals meespelen in een serie of een programma presenteren. Er zijn dus heel veel aspecten die ik wil ontdekken en waarvan ik niet weet of ze voor me zijn weggelegd. Maar als je het niet probeert zul je daar nooit achterkomen. En natuurlijk als er nog een mooie rol voorbij komt is dat geweldig.
Ik heb ik die 20 jaar zoveel prachtige dingen gedaan; ik heb bijna alle klassieke rollen wel gespeeld. Er zijn natuurlijk schitterende rollen als in Sunset Boulevard maar daar ben ik nog te jong voor. Als deze show nu in Nederland zou komen dan is die rol meer iets voor Gerrie van der Kleij, Simone Kleinsma, of Jasperina de Jong. Dan zou ik geen auditie doen. Je hebt wel een stuk zelfkennis nodig. Natuurlijk kan het zijn dat een rol je niet 100% past maar je deze wel heel graag wil spelen; dan doe je toch auditie en laat je hen beslissen.
Ik heb al zoveel dingen gedaan en daardoor, en ook door het ouder worden, ga je anders denken. Je wil meer privé-leven, andere dingen doen. Ik doe heel veel met charity. Ik ben beschermvrouwe van het weeshuis op Sri Lanka.Een gedeelte van de opbrengst die bij het de concerten ‘ Hoop voor Azie’ (een initiatief dat ik met een team destijds in 10 dagen op poten hebben gezet) bijeen is gekomen hebben we aan het Weeshuis gegeven. Ik ben er vorig jaar geweest en het geld is daar ook echt benut.
En ik ben ambassadrice van de Ingeborg Douwes-stichting, vernoemd naar mijn schoonzus die zes jaar geleden is overleden. Zij en haar man, mijn broer, hebben deze stichting opgericht voor de psychosociale zorg voor kankerpatiënten en hun familie. Ambassadrice dus van twee stichtingen, in het klein, omdat ik vind dat je niet alles tegelijk kunt doen en ik veel weg ben. En tussendoor, als ik kan, doe ik ook aan andere charities mee. Natuurlijk moet je je eigen leven leven, maar je kunt ook wat voor anderen doen en daar is ons beroep natuurlijk heel erg geschikt voor.
Over de verschillen tussen het leven en werken in Duitsland en Nederland
In Duitsland is de discipline echt heel groot. Soms in het extreme, maar als je dat vergelijkt met de gezelligheid in Nederland dan kan dat ook wel eens in het extreme gaan. Dat is wel het grootste verschil.
Wat hier makkelijk is dat we hier altijd in 1 theater werken en dat er in Nederland vrijwel altijd getoerd moet worden. Dat vergt veel van je energie en van je dag. PR-matig is het in Nederland weer zo dat als je op TV bent heel Nederland je kan zien. In Duitsland is dat regionaal opgezet en heeft elke regio weer zijn eigen zenders; daar moet dus wel veel meer voor gedaan worden.
N.v.t. | |
Stuttgart | |
Apollo Theater | |
Officiële website | |
3 musketiers, pia douwes, joop van den ende |