Een ervaringsdeskundige rond kerstfilms zal ik mezelf zeker niet noemen. Sterker, ik heb er behalve de klassiekers bar weinig gezien, dus als het om de Hallmark-categorie en andere clichés gaat zal ik ze niet herkennen, anders dan het beeld dat ik ervan heb gevormd op basis van informatie van anderen. Ik zal niet de enige zijn in de zaal, en daarom is het wel handig dat de voorstelling begint met een filmopname van zo’n lopende band film, die kennelijk ook vlak voor de kerstdagen plaatsvinden.
De hoofdrol is voor Kate Jansen, een bekende Nederlandse actrice die bekend is geworden door het genre, maar die zich ergert aan het cliché aan het eind. (Na een paar minuten kiest de carrièredame voor de liefde en een leven in de keuken een boerderijtje.) Bij de derde take krijgt ze ook nog eens het nieuws dat haar vader is overleden en vertrekt ze naar Nederland, terug naar Kleindorp.
De ontvangst daar door haar broer Maikel, die in deze drukke tijd de bakkerij probeert draaiende te houden, is nogal onderkoeld: een schril contrast met die van Amber Molenwiek, een extreme fan van de actrice die de bakkerij van haar broer en vader wilde bekijken en nu met de vrouw zelf wordt geconfronteerd. Maar er is meer onrust. Maikel wil de bakkerij voortzetten, maar zijn moeder Julia heeft al een afspraak voor de verkoop, waar Maikel weer niets van afweet. Makelaar Beau, ook een van de weinigen die Kleindorp wist te ontvluchten, was vroeger verliefd op Kate. Julia heeft een relatie met loodgieter Adri, de vader van Beau, maar geen van de kinderen mag dit weten. Zelfs als er een huwelijksaanzoek is gedaan houdt Julia het stil. Noodweer – het weeralarm zorgt ook voor komische noten – zorgt ervoor dat deze groep mensen een nacht op elkaar is aangewezen.
Uiteraard ontvouwen alle geheimen zich gedurende de voorstelling, al gaan er wel een aantal soms kluchterige scènes aan vooraf. Vooral die rond de voorraadkast is zeer geestig, waarbij je vrijwel meteen je verbazing vergeet over de bizarre kattenluikachtige entree tot de ruimte. Er zijn de nodige plotwendingen, waarbij de grootste op verschillende manieren werd ontvangen. Een deel van de zaal was verrast, een ander deel zag wel aankomen.
De comedy in de voorstelling zit niet zozeer in grappige karakters, maar in de situaties die ontstaan. Stijn Fransen speelt een degelijke rol als actrice in vertwijfeling. Pia Douwes laat als haar moeder een deel van haar geslotenheid los. Léon van Uden heeft als Beau een mooie draai in zijn rol, en mag ook lekker overacten als de cowboy in de openingsfilm. Ferry Doedens is als Maikel vooral een jongeman met liefde voor het vak en de wil om ermee door te gaan. Het zijn allemaal degelijke vertolkingen. De meest uitbundige karakters vallen natuurlijk ook het meeste op. Carmen Koster is een orkaan als de megafan Amber. Ook Paul Donkers is ontwapenend geestig als de verliefde loodgieter, maar het is vooral zijn uitvaartspeech die we ons na afloop zullen blijven herinneren: een geweldig stukje theater.
Een geestige voorstelling dus in kerstsfeer, waarbij het decor, inclusief sterrenhemel, hier goede ondersteuning biedt. Een andere ruimte binnen de bakkerij is met een paar draaien van decorstukken geregeld. De liedjes zijn gevarieerd, en met name de jonge actrices vertolken deze uitstekend. Componist Bas van den Heuvel heeft Pia Douwes een tweetal songs gemaakt, die deels op de grens van haar bereik liggen: een uitdaging waarvoor ze niet helemaal slaagt.
Grappige momenten, aardige nieuwe songs en stukjes kerstklassiekers, een aangename kerstsfeer, en een eind waarmee de meeste karakters blij kunnen zijn. Cupcakes for Christmas is die avond in het theater om even je zorgen te vergeten, en je onder te dompelen in kerstsfeer. En ook nog eens Mariah Carey vrij (al kan ik natuurlijk niet garanderen welke muziek het theater in de foyer draait).
