Maar eerst toch nog even terug naar de grote commotie die ontstond toen producent Cameron Mackintosh zijn plannen voor de nieuwe productie openbaarde. Positief punt was dat er in 2019 liefst drie versies van Les Mis opeenvolgend te zien zouden zijn in Londen. Allereerst de oude productie in het Queens’s Theatre die in juli zou eindigen, vervolgens de ‘Staged Concert’ versie in het Gielgud als tussendoortje om vervolgens door te stomen naar de nieuwe vaste productie in het Sondheim Theatre (voorheen Queen’s) vanaf december. Je zou denken dat de fans daarmee hun geluk niet op konden, maar teveel aandacht ging uit naar het afscheid van het draaiende toneel. Sommigen gingen zelfs zover dat ze stelden dat daarmee de ‘ziel’ van de voorstelling verloren zou gaan. De emoties liepen nog hoger op toen creatives en acteurs uit het verleden zich gingen roeren. Maar de producent volhardde en zag zijn nieuwe productie afgelopen donderdag met veel succes officieel in première gaan, na een maand van previews met een dolenthousiast publiek.
En terecht, want ook deze productie van Les Mis staat als een huis. Want natuurlijk is niet het draaiend toneel, maar zijn muziek, verhaal en thematiek de grote krachtbronnen van de voorstelling.
Quote
Want natuurlijk is niet het draaiend toneel, maar zijn muziek, verhaal en thematiek de grote krachtbronnen van de voorstelling.
Les Miserables, naar het gelijknamige boek van Victor Hugo, vertelt het indrukwekkende levensverhaal van Jean Valjean, die in het roerige Frankrijk van begin 19e eeuw na vele jaren gevangenschap vanwege een onschuldig vergrijp merkt dat hij geen eerlijke tweede kans krijgt. Zijn verleden zal hem altijd blijven achtervolgen. Maar ondanks de verleiding om terug te vallen, breekt Valjean met zijn verleden en bouwt hij een grote maatschappelijke carrière op. Valjean werkt zich op tot fabriekseigenaar en burgemeester en laat daarnaast op een aantal cruciale momenten in het leven van anderen zien wat voor een goed mens hij is. Zo verraadt hij zichzelf ten gunste van een andere gevangene, helpt hij de ontslagen en zieke fabrieksarbeidster Fantine door haar dochter Cosette onder zijn hoede te nemen en heeft hij een belangrijke rol in het latere leven van Cosette met haar geliefde Marius. Stuk voor stuk goede daden, en dat ondanks de dreigementen van de rigide politie inspecteur Javert die hem maar blijft dwarszitten en achtervolgen, overtuigd dat eens een dief altijd een dief is. ‘Wie goed doet, goed ontmoet’ gaat voor Valjean dan ook niet op, maar ondanks alle tegenslagen blijft hij zijn grote hart tonen en vindt hij de innerlijke vrede, waar Javert zo wanhopig naar op zoek is….
De sociale thema’s en vraagstukken die in Les Mis verwerkt zitten grijpen het publiek bij de strot. Herkenbare onderwerpen van alle tijden zoals onrecht, sociale ongelijkheid en goed vs kwaad, belichaamd in een aantal sterke personages die in de voorstelling recht tegenover elkaar komen te staan. In deze nieuwe productie worden voornoemde thema’s beter uitgebeeld dan in de oude. Het spel is aanmerkelijk harder dan voorheen, goed passend bij het zware Franse leven begin 19e eeuw dat gekenmerkt werd door opstanden en erbarmelijke leefomstandigheden voor het gewone volk. Zo zijn de clashes tussen Valjean en Javert realistischer dan ooit. En zijn de scenes waarin Fantine het moet ontgelden bijna onaangenaam om naar te kijken en doen ze de adem stokken. Om nog maar te zwijgen over de laatste momenten on stage van Gavroche. ‘Life is tough’ en dat mag het publiek weten ook.
Jon Robyns als Jean Valjean
