Als de zomervakantie nadert, weet je ook dat het langzaam weer tijd wordt voor de Buytenpark-voorstelling in Zoetermeer. Soms is het een bekende titel, soms een bestaande, minder gangbare, en vaak, gelukkig, is het een volledig eigen productie. Zoals ook dit jaar met de productie Avalon.
Avalon is een 2.0 versie van de voorstelling die 12 jaar geleden te zien was en is een vertelling rond het verhaal van koning Arthur. Musicalliefhebbers zullen bij Arthur meteen denken aan het absurdistische Spamalot, waarin de ridders van de ronde tafel als een kip zonder kop op zoek zijn naar de heilige graal, met enige sturing van the Lady of the Lake, die eigenlijk een grotere rol wil in het stuk. In Avalon is juist zij een belangrijke figuur, in een voorstelling die in alle opzichten afwijkt van deze bekende titel. Een ander verhaal, een serieuze insteek, en zeker de schijn van een historisch juiste context.
De voorstelling begint als koning Uther Pendragon en zijn vrouw Ygaine hun kinderen (die halfbroer en zus zijn) achterlaten op Avalon. Morgain zal opgeleid worden tot priesteres door de huidige Vrouwe van het Meer met het doel haar op te volgen. Zoon Arthur wordt door Merlijn naar een gezin gevracht waar hij buiten zicht kan opgroeien, onwetend van zijn afkomst op samen met zijn ‘halfbroer’ Kay, die nogal een heethoofd is. Als hij Arthur aanvalt wordt deze gered door Lancelot.
Inmiddels wordt Brittanje aangevallen door de Saksen en worden de legers gemobiliseerd, waaronder dus ook Kay, Lancelot en Arthur. Daar ontmoeten ze ook Gwenwhyfar, een mooie jonge prinses. Het gevecht met de Saksen heeft nogal wat gevolgen: Uther Pendragon sterft, Arthur trekt Excalibur uit een steen om Kay van een nieuw zwaard te voorzien en tijdens de viering van de overwinning belanden Morgain en Arthur samen in bed. Als Arthur hoort dat hij de troonopvolger is kiest hij Gwenhyfar tot zijn bruid, ondanks dat zij een christen is. Dat er al een zoon onderweg is krijgt hij niet te horen….
Zoals gezegd komen er nogal wat thema’s voorbij. Het opkomend christendom en de angst voor het verlies van de oude godsdienst. Daarnaast nog problemen rond troonsopvolging, de invallen van de Saksen, een giftige driehoeksverhouding en iemand die op wraak uit is.
De voorstelling begint zonder inleiding; wel is er een programmaboekje beschikbaar met een synopsis van het verhaal. Het is aan te raden om zeker het akte 1 verhaal door te lezen, anders komen er wel heel veel personages in korte tijd op je af en is het een puzzeltje hoe de lijnen onderling lopen. Die tijd kun je beter gebruiken om echt te genieten van de voorstelling.
De traditie leert dat er altijd een heerlijke cast op het buitenpodium verschijnt, en dat is dit jaar niet anders. De hoofdrollen zijn dubbel bezet en wij zien cast Excalibur. Zonder uitzondering is iedereen vocaal sterk, en wordt er enthousiast en met overtuiging gespeeld. De voorstelling kent een aantal grote vrouwenrollen. Helaas is het deze vrijdag niet droog, en het is even schrikken als een van de acteurs ongelukkig lijkt te vallen, maar er wordt gelukkig gewoon doorgespeeld.
Het decor is een multifunctioneel gebouw. Twee watervallen stromen als we ons in Avalon bevinden; op andere locaties blijven ze stil. Er is een balustrade, waaronder zich een poort bevindt. Deze poort wordt mooi ingezet bij het overlijden van een hoofdpersonage. Na een uitgebreide sterfscène zien we Uther Pendragon richting de poort lopen, die inmiddels vol staat met rook. Als anderen later de rook inlopen weten we zeker: die gaan we niet meer terugzien. Daarnaast is er een stuk podium dat omhoog kan worden bewogen. Met een Uther van meer dan 2 meter is het voor hem wat minder nodig, maar op andere momenten voegt het zeker wat aan de scenes toe. Verder opvallend: de stevige gevechtsscènes, en een dansensemble die op een aantal momenten een clogdance inzet, die wij nu vooral met de Michael Flatley’s Ierse Riverdance associëren, maar die ook (in ongetwijfeld iets andere vorm) in Engeland beoefend wordt.
Een van de grote voordelen van de eigen producties is dat ze van muziek zijn voorzien door Tjeerd de Haas. Ook voor Avalon heeft hij weer een lekkere soundtrack geschreven, die ook uitstekend wordt uitgevoerd door het liveorkest. Wederom is het geluid zeer goed; iets wat voor een buitenvoorstelling allesbehalve vanzelfsprekend is.
Avalon is een vol stuk, dat enige voorbereiding vergt om het goed te kunnen volgen. Een uitstekende cast, lekkere muziek, originele vormgeving zorgen ervoor dat het ook ditmaal de moeite waard is om Zoetermeer, en meer specifiek het Snowworld Buytenparktheater (pal naast de skibaan) te bezoeken.
De voorstelling die wij zagen bestond de cast onder andere uit: Iris Langenberg, Mitchell van Rijn, Patrick Bommelé, Bregje van Beek, Irma Kapteijn, Bob van Dijk, Tessa Sterk, Wessel van Stuijvenberg, Bart van der Meer en Milan van Weelden.
Avalon wordt alleen nog deze week opgevoerd, beginnend op woensdag (voor wie voetbal niet belangrijk vindt). Zondag 14 juli valt het doek.
Scènefoto’s: Storytellers.
