Het eerste levensteken van KotéKoer, nog voor het deze naam kreeg, herinneren we ons nog als de dag van gisteren. De productie Honk! kwam uit het niets en behoort tot top van amateurproducties de we ooit zagen. Ook na deze voorstelling bewees KotéKoer prachtige voorstellingen te kunnen blijven maken. Ze kregen niet voor niets de kans van de componisten van Honk! om één van hun andere stukken een Vlaamse première te geven. In dat stuk bleek de groep, naast goede spelers en prima creatives te hebben, ook in theatertechniek goed uit de voeten te kunnen. Met Beauty & the Beast wordt weer een stap gezet. De theaterdecors, kostuums en rekwisieten zijn veelal van professionele kwaliteit. Niet alleen oogt het prachtig, een kasteeltoren blijkt ook nog eens een bovenste deel te hebben dat kan draaien. Daar worden nog vuur- en knaleffecten en bijna magische visuele effecten aan toegevoegd.
Het verhaal zal velen wel bekend zijn. De musical werd gebaseerd op de tekenfilm, en deze weer op een vrij bekend sprookje. De hoofdrol in dit verhaal is voor Belle. Ze is de dochter van een uitvinder, en zit de hele dag met haar neus in boeken. Het hele dorp kijkt meewarig naar haar. Omdat ze wel het mooiste meisje van het dorp is heeft de plaatselijke hunk en ijdeltuit zijn oog op haar laten vallen. Zij mag zijn dromen verwezenlijken. Als de uitvinder in het bos verdwaalt en opgejaagd wordt door wolven belandt hij in een betoverd kasteel. Hier huist het beest, die vroeger een prins was. Hij is, met de hele hofhouding, gestraft voor zijn hooghartigheid. De hofhouding is omgetoverd tot levende gebruiksvoorwerpen, en de prins in een afschuwelijk beest. De betovering zal alleen worden verbroken als hij van iemand weet te houden, en deze ook van hem houdt. Het beest is niet gesteld op dit onverwachte bezoek en stopt de uitvinder in de kerkers. Belle gaat op zoek, belandt ook in het kasteel en offert zichzelf op om haar vader te bevrijden. Iedereen in hel kasteel krijgt weer hoop; dit zou de eerste stap kunnen zijn tot het verbreken van de vloek…
De rol van Belle wordt voortreffelijk gespeeld door Marieke Labeur. Ze zingt prachtig zuiver en acteert heel natuurlijk, en weet het publiek zo mee te nemen in haar avontuur. De ster in het kasteel is de betoverde kandelaar Lumière. Tom Versée lijkt geboren op het podium, en weet ondanks een enorme grapdichtheid vrijwel elke grap ook te scoren. Niet alleen in zijn samenspel met klok Tickens (Pieter de Ketelaere) en met de wel heel erg sexy Babette (Isolde Willems) maar ook alleen. Ook het samenspel van ijdeltuit Gaston (Kevin Vandendriessche) en zijn domme sidekick Lefou (Sven Vanrietvelde) is heerlijk om te zien, al kunnen de bijbehorende geluidseffecten wel nog wat power gebruiken. Dat het casten van het beest voor de Nederlandse productie al een probleem was geeft wel aan dat het een lastige rol is. Vocaal pittig, maar eigenlijk moet de acteur ook nog eens een flinke kerel zijn. In die laatste zin is de rol ook Pieter Roets niet op het lijf geschreven. Hij is niet zo groot, wat nog eens extra opvalt als hij gebogen loopt, maar ondanks deze achterstand speelt hij de rol toch overtuigend.
Verder valt het enorme tempo in de scènewisselingen op. Nergens voel je als publiek dat je zit te wachten. Terwijl op het voortoneel wordt gespeeld wordt erachter onzichtbaar snel een ander decor geplaatst. De grote groepsscènes, zoals de opening in het dorp, het diner (‘Kom erbij’), en het gevecht maken indruk en leveren elke keer een daverend applaus op. Dat valt hen ook aan het einde ten deel.
Maar ondanks de prima uitvoering is deze titel voor een liefhebben van musicals toch een mindere keuze. Een stuk dat tamelijk recent door de Nederlandse en Vlaamse musicaltop is gespeeld met een budget waar je als amateurs alleen maar van kan dromen, en een tevens een voorstelling waar de oorspronkelijke makers een hoop eisen aan stellen. Dit maakt het onmogelijk de voorstelling naar eigen hand te zetten. Bovendien vergelijk je de voorstelling precies met dat niveau waar je niet mee zou mogen vergelijken. Een creatief team als KotéKoer verdient meer ruimte voor eigen inbreng. Het is derhalve goed te zien dat er twee voorstellingen in de planning staan die noch in beton zijn gegoten noch in het Nederlands taalgebied professioneel zijn vertolkt. We kijken al uit naar Soho Cinders (na Honk! en Peter Pan dus weer een Stiles en Drewe musical) en Carrie (niet alleen dankzij de reputatie als grootste Broadway-flop ooit een interessant stuk)..
Beauty & the Beast is nog dit hele weekend te zien in de Stadsschouwburg van Brugge.
