Recensie

Beste meneer Halsema is Marijn Brouwers op z’n best

Met Beste meneer Halsema laat voormalig 'Op zoek naar Zorro'-finalist prachtige nummers horen uit het repertoire van Frans Halsema.

Nostalgie. Dat is wat de naam Frans Halsema oproept. Op de vijfde plaats in de nostalgische top 200 van de jaren 70, die vorige week werd uitgezonden, en de hoogstgenoteerde Nederlandstalige notering: Voor Haar, van diezelfde Frans Halsema. Een naam ook die jongere generaties nauwelijks wat zal zeggen, al heeft zijn duet met Jenny Arean, Vluchten kan niet meer, eeuwigheidswaarde, en zijn vele andere nummers die hij zong, ondanks soms gedateerde elementen, tijdloos.
Toch mag het verrassend worden genoemd dat een relatief jonge artiest als Marijn Brouwers een voorstelling maakt met repertoire van Frans Halsema. Hij was nog geen 10 toen de man veel te vroeg, op 44 jarige leeftijd stierf. Toch mogen we blij zijn dat hij het heeft gedaan, want ‘Beste meneer Halsema’ is een beste voorstelling geworden.
Door middel van het schrijven van een brief aan Halsema vraagt Brouwers zich af of zij vrienden hadden kunnen zijn. Hij gebruikt hiervoor een paar mooie anekdotes uit het eigen leven, zijn naam die hetzelfde is als de zoon van Halsema, de enige andere jongen ook die hij kent met de naam Marijn, en dat ze overburen hadden kunnen zijn. Zo komt heden en verleden bij elkaar, en hoewel we in het eerste liedje de term facebook horen, is het songmateriaal van Halsema verder in stand gebleven. In zondagmiddag Buitenveldert, daalt nog steeds een dc9, en niet bijvoorbeeld een nieuwe Boeing. Het zijn vooral beschouwende liedjes, soms met komische elementen, zoals Nooit een acht, maar vaak ook ernstig, over dood en degeneratie. (Verdomme) Kees bijvoorbeeld, dat je kippenvel en tranen bezorgt, of De Sneeuwpop, waarbij je aan het eind niet goed weet of je nu moet een gniffelen of geraakt moet zijn.
De komische kant van Halsema komt ook wel aan bod, met een gedragen gedicht wat ik niet kende, maar wat me wel deed denken aan het zwaar aangezette toneelstuk “De klop op de deur’ wat hij in het programma ‘Wat je zegt… dat ben je zelf’ met Gerard Cox liet horen. Die komische kant komt verder niet zo aan bod. Misschien omdat het zonder aangever ook niet echt kan, en misschien ook omdat nummers als de Cruyff-parodie op het Kaartspel te gedateert zijn (al blijft een zinsnede als 0’De boer in het spel is meneer Michels’ ijzersterk.
Marijn Brouwers heeft niet de typische zware stem van Halsema, of zijn branie, maar hij behandelt de nummers met respect. Met Marc Peter van Dijk op de piano maken de liedjes diepe indruk. Met Beste meneer Halsema studeerde Marijn Brouwers af aan het Fontys Conservatorium in Tilburg. We mogen blij zijn dat hij deze voorstelling ook met de rest van Nederland wil delen. Een aanrader voor de liefhebber van Frans Halsema, maar ook die van het betere Nederlandse lied. De voorstelling is komend seizoen nog in zà³.n 40 theaters te zien.

24 June 2012
Première
Amsterdam
Bellevue
http://www.marijnbrouwers.nl
marijn brouwers, beste meneer halsema, recensie, frans halsema, marc-peter van dijk

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen