Voor de musicalliefhebber is het smullen als er een onbekendere titel wordt gespeeld. Natuurlijk is het wel een risico voor de vereniging: het meeste publiek komt tegenwoordig vooral af op dingen die ze kennen, maar met de juiste mond-op-mond reclame komt het vaak toch wel goed. Spot! koos voor een onbekendere musical met muziek van grootheden Kander & Ebb. “Cabaret” en “Chicago” zijn regelrechte klassiekers, maar ze hebben nog veel meer moois gemaakt. Waar de eerder genoemde musicals, maar bijvoorbeeld ook “Kiss of the Spiderwoman” of “The Scottsboro Boys” maatschappij kritische thema’s behandelen, is Curtains een onderhoudende, geestige vertelling met weinig pretenties. Het is een moordmysterie in musicalvorm, gezet tijdens het maakproces van een musical, met de nodige komische momenten.
De entree voor de bezoekers is dan ook bijzonder. Niet rechtstreeks de zaal in, maar door de coulissen en over het podium, waar nog druk wordt voorbereid aan de productie die in de musical wordt opgevoerd. Wie even geen zin heeft in een conversatie met de buren, kan kijken naar deze opbouw, en vooral luisteren naar de geestige geluidsfragmenten. Het is anno 1959, Boston, en de voorstelling “Robbin Hood” begint. Niet elke kijker zal een criticus zijn, maar het is wel snel duidelijk dat deze western-bewerking van het bekende verhaal geen Broadway-materiaal is. Met name de ster van de show maakt er een potje van. Tijdens het ‘slotapplaus’ stort ze ook nog eens in. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de recensies de volgende dag negatief zijn. Dit blijkt niet het enige probleem: de ster is in het ziekenhuis overleden (waarover iedereen zich verheugt), en er verschijnt een inspecteur ten tonele. Deze Frank Cioffi is hier om een moord op te lossen, want de ster blijkt vergiftigd. De man blijkt ook amateurspeler en een liefhebber van het theater, en de voorstelling ook te hebben gezien. Tijdens zijn onderzoek klikt het niet alleen erg goed met Niki Harris de understudy van de overledene, maar heeft hij ook wel suggesties voor het beter maken van de show. De theatrale regisseur Christopher Belling maakt er maar al te graag gebruik van. Maar natuurlijk gaat het er vooral om wie de moordenaar is. De componist of de tekstschrijver, vroeger een stel maar nu uit elkaar. De understudy, of haar understudy. De producente of de financier. De choreograaf of de stage manager. Belangrijke vraag lijkt: Waarom werkt iedereen voor een hongerloontje aan deze show mee?
Curtains heeft muziek van Kander & Ebb en dat is duidelijk te horen. Het ligt veelal in het verlengde van succesnummers als Chicago, en goed in het gehoor. “Showbusiness” (Show people) is een regelrechte klassieker, en “De vrouw is dood”(The woman’s dead) en “Hij is ‘t!”(He did it) zul je na het zien van de voorstelling ook niet snel vergeten, en Ergens heen (“Thataway!”) is Broadway in optima forma.
Quote
Het is met name Bjorn Wouters, die de show steelt als de inspecteur die een mengeling is van Columbo en een theaterfan.
De cast speelt hun hoofd- en bijrollen vol overgave, maar het is met name Bjorn Wouters, die de show steelt als de inspecteur die een mengeling is van Columbo en een theaterfan (op z’n minst de vergrotende trap van liefhebber). Hij zingt goed en speelt zijn rol fantastisch. Leuk is het samenspel met love-interest Niki, vertolkt door Anne-Marie Schreuder. Mieke Steenmetz zet als producente Carmen met “Dat is business” een sterke solo neer. Het ensemble danst vol enthousiasme, en zorgt voor fraaie patronen en beelden, bijvoorbeeld bij “Showbusiness”. Tijdens “Ergens heen” verschijnt een groep tapdansers, die rechtstreeks van de professionele podia lijkt te zijn geïmporteerd. Ze worden getrakteerd op een ovationeel applaus nog voor het lied is afgelopen. Een flink live-orkest verzorgt de muziek. Veel koper in de nummers wil nog wel eens problemen opleveren op amateurniveau, maar het klinkt doorgaans erg goed. De sfeer van eind jaren 50 wordt goed getroffen. De kostuums zijn mooi, de decorstukken en doeken passen goed in het tijdsbeeld.
Curtains is een comedy, musical-ode en moordmysterie in één. Liefhebbers hiervan moeten dan ook zeker gaan kijken. De voorstelling is nog tot en met zondag te zien in het Jan van Besouw in Goirle.
