Een andere bemensing, een andere show, maar wel dezelfde titel. Na het succes van de opvoering van vorig jaar van Seussical the Musical door de (toen) eerstejaars DAPA-studenten is het ditmaal de beurt aan de NME-Kids on Tour groep om de verhalen van Dr. Seuss tot leven te brengen op het podium. Wederom is de verkorte versie van de Broadway-show het uitgangspunt, in Amerika doorgaans Seussical Jr genoemd; een stuk dat meestal als eenakter gespeeld wordt, maar in deze versie is er een pauze ingelast, op een leuk gekozen moment. Deze junior versie heeft een vertelling waar de bochten wat korter worden genomen, en sommige gedragingen eigenlijk net te weinig uitleg krijgen (zoals het raadsel waarom de kangoeroe zo zuur reageert), maar in zijn geheel genomen wel een erg vlotte en swingende show oplevert.
Zo pakt het ook dit keer weer uit. Het enthousiasme straalt er vanaf, en de karakters worden, zoals het hoort, lekker groots gespeeld. Het meest ongrijpbare karakter is natuurlijk de Kat in de Hoed, verteller van het verhaal van Horton, maar ook (zoals in Blood Brothers) een manipulator van de vertelling. Zo schrijft hij toehoorder Jojo in het verhaal, als zoon van het burgemeestersechtpaar van de Who’s, en is hij zelf bijvoorbeeld de dokter die Gertrud haar uitbundige staart geeft. Het contrast met de slome lobbes Horton kan niet groter zijn. De olifant laat zich voor het karretje van anderen spannen, en is het slachtoffer van pesterijen. Het is vooral zijn verhaal wat in de voorstelling wordt verteld. Hoe hij een pluisje vind, waar geluid vandaan komt. Hoe hij dit pluisje op een klaverblad bij zich draagt, maar dit door de apen laat afpakken. Dat hij het vervolgens in een immens klaverveld moet zien terug te vinden, totdat hij voor het karretje van Mayzie laat spannen. Deze vogel wil op vakantie, en laat Horton even op haar (onverwachte en ongewenste) ei passen, om vervolgens niet meer terug te keren, zodat Horton met ei de herfst en winter door moet komen. En dan is er nog meer onheil op komst. Daardoorheen speelt het verhaal van Gertrude McFuzz, een vogel die stapelgek is op Horton, maar ook lijdt onder haar staart die maar uit één veer bestaat. Ze denkt dat Horton haar daarom niet ziet, en besluit een dokter om hulp te vragen.
Zoals eerder gemeld is het een lekker energieke show, waar de cast volledig in kan losgaan, en dat ook vol overgave doet. Er wordt goed gedanst, en de koorpartijen klinken erg indrukwekkend. Er wordt leuk geacteerd, waarbij goed te zien is dat ze allemaal lekker in hun rol zitten. Opvallend zijn natuurlijk beide hoofdrolspelers: Daan van Dalen als de vreemde Kat en Joshua Polvliet als de goedzak Horton. Daan weet de mystiek en het bizarre van zijn karakter goed over het voetlicht te brengen, en weet met rare acties het publiek regelmatig te laten lachen. Hij weet in karakter zelfs de standaard-aankondiging (o.a. niet fotograferen etc) meteen al leuk te brengen. Joshua maakt dat je het wel te doen hebt met ‘zijn’ Horton. Myrthe van de Vuurst de Vries blijkt de sterkste zangeres van de groep, maar acteert ook goed als het verliefde vogeltje Gertrude. En dan is de ‘gewone jongen’ Jojo, die wordt geconfronteerd met hoed-dragende kat. Geteisterd door een baard in de keel klinkt het niet meer als vorig jaar, maar zijn energie maakt dat dit niet stoort. En het geeft de kat weer een extra grap.
Het podiumplaatje is mooi, met projecties die je onmiddellijk in de Seuss-sfeer brengen, en over het algemeen prachtige kostuums. Enige dissonant daarin is een aantal figuren wat met artistiek gescheurde panty’s rondloopt, en daarmee associaties oproept die niets met hun karakter te maken hebben, en bij deze jonge cast nogal ongepast zijn. Een gevalletje jammer (misschien nog wat aan doen), in een verder fraai geheel. De (bestaande) vertaling leunt wel erg op het Engels, en biedt wel ruimte voor verbetering, al wordt die ruimte doorgaans door de verkoopbureau’s helaas niet gegeven.
Wie de voorstelling wil zien kan volgend weekend (1-2 oktober) gaan kijken in het Koorenhuis in Den Haag. Op 17, 18 en 19 oktober keert de voorstelling dan weer terug, maar wel in een verkorte versie; een junior-versie van Seussical Jr dus eigenlijk.
Kaarten en meer informatie: http://www.harlekijn.nl
