De jeugdtheaterschool van Barendrecht en Ridderkerk brengt dit jaar de voorstelling De Zevensprong. Niet de musical die een aantal jaren geleden door Beeldenstorm van het bekende jeugdboek werd gemaakt, maar een geheel eigen musical. Net als de meeste voorstellingen wordt ook deze voorstelling door twee casts gespeeld. Wij zagen afgelopen zondagmiddag de première van cast B.
Het oorspronkelijke boek van Tonke Dragt is niet alleen een spannend, maar ook een ingewikkeld verhaal, dus om er een musical van anderhalf uur van te maken moeten behoorlijke concessies worden gedaan. Ook de samenstelling van deze jeugdige musicalgroep, vooral meisjes, zorgt ervoor dat een aantal mannelijke figuren in het boek hier vrouwen zijn. Wie het verhaal niet kent zal het niet opvallen, dus echt storend is het niet.
Frans van der Steg is een schoolmeester in een klein dorp. Hij is een kei in het vertellen van verhalen, vooral over zijn alter ego, de stoere Frans de Roode. Maar als de schoolmeester echt een geheimzinnige brief krijgt, waarvan hij die middag aan zijn klas had verteld, belandt hij in een avontuur wat hij zelf niet had kunnen verzinnen. Een grap van zijn leerlingen, maar het taalgebruik van de brief lijkt daar niet op. Een onleesbare handtekening, Gr.. Gr.. Maar de in de brief vermelde koets blijkt inderdaad te komen. Deze brengt hem naar de Zevensprong. Nou ja, zevensprong; er zijn maar zes wegen. Het brengt hem uiteindelijk bij het Trappenhuis, waar Geertje met haar oom woont. Maar het huis heeft een geheim. Een groep samenzweerders, onder andere bestaand uit de merkwaardige magiër Thomtidom, de norse koetsier Jan Toereloer en de tweeslachtige Brozem, of moeten we haar Roberta noemen, zorgen ervoor dat de schoolmeester steeds dieper verzeild raakt in een zoektocht, en de bijbehorende voorspellingen.
Wat vooral opvalt is het bijzondere concept om de rekwisieten grotendeels door de spelers te laten spelen. Eenvoudige voorwerpen als een schemerlamp, een schilderij, een stoel of tafel, maar ook de wegwijzer van de zevensprong, de brommer en de koets. Het decor bestaat uit een groot aantal ladders (die natuurlijk het Trappenhuis, een huis vol met trappen voorstellen). Het levert, mede door creatieve belichting, een aantal fraaie, bijna surrealistisch ogende plaatjes op. Er wordt goed omgesprongen met de vloedgolf aan komische momenten. Het spelplezier straalt er vanaf. Opvallend sterk is het acteerwerk van Lisa, die Roberta/De Brozem speelt. Vooral de onderkoelde manier van de laatstgenoemde is geweldig.
De muziek van de musical ligt lekker in het gehoor, en over het algemeen goed uitgevoerd. De solozang van Geertje (Romee)mag er zeker zijn. De voorstelling wordt met een flinke knipoog gespeeld. De geluidseffecten die duidelijk aangeven dat het spannend is, worden ook weer op de hak genomen. Er wordt ook zeer creatief met het verhaal omgesprongen. Zes van de zeven wegwijzers praten bijvoorbeeld honderduit, terwijl de zevende symbolisch zwijgt.
De bewerking van het verhaal is wel een enorme vereenvoudiging van het boek. Zo worden de samenzweerders in één keer geïntroduceerd, en de vreemde voorspelling rond groenmouw, groenoog en groenhaar wordt vrijwel meteen gevolgd door de uitvoering. Storend is het als één van de karakters in een kort tijdsbestek wel een hele grote ommezwaai maakt, en een dubieuze opbloeiende romance die aan het verhaal is toegevoegd geeft een wat ongemakkelijk gevoel. De bewerking van het verhaal in zijn geheel is dan ook minder sterk dan de eerder genoemde Beeldenstorm-productie.
Desalniettemin is De Zevensprong een van de beste voorstellingen die in de Jeugdtheaterschool (Theater 222) te zien is geweest. Dankzij een prima cast, en natuurlijk de briljante vormgeving.
De zevensprong is nog tot en met 27 oktober te zien in Theater 222 in Rotterdam, en tussentijds ook in Barendrecht en Ridderkerk.
