Een jonge producent met een musical oorsprong, twee acteurs die we wel uit de musical kunnen kennen. Voldoende reden om een bezoek te brengen aan de première van het toneelstuk “Een zomer zonder vrouw… in Grou”.
Twee mannen, één vakantiehuisje, en geen vrouwen… meer. Peter wordt gebeld door Kees. Of ze dit jaar niet toch weer naar het vakantiehuisje in Grou zouden gaan. Peter wijst het bot af, maar geeft later toch toe. Belangrijkste reden: een handtekening op het verkoopcontract, die Kees weigert te zetten. Er ontstaat een gespannen sfeer tussen die twee mannen, die weinig meer gemeen hebben dan het recente verlies van hun partners. Peter heeft maar weinig op met het gewroet in emoties, en reageert nogal bot. Maar Kees laat zich ook zeker niet onbetuigd. Langzaam maar zeker komt er toch wat los, en blijkt er onder de oppervlakte nog meer ellende te zijn. Nog meer reden tot wederzijdse verwijten.
Een trieste situatie, die leidt tot situaties en gesprekken, die zowel diepgang als een schrijnend soort humor hebben. De grofheid van Peter, die al begint als Kees voorstelt koffie en cake mee te nemen. ‘Die had je nog over zeker.’ Waarheden waar je misschien niet bij hebt stilgestaan. “Als iemand vraagt hoe het met je gaat wil deze zelf vertellen hoe het met hem gaat.” Of zelfspot als Smid zegt: “Emotie zit in je buikje. Ik heb veel emotie.” Bizar om te zien is het potje Twister dat de heren spelen, op het oog echt afgaand op de kleuren die worden gedraaid. De situatie in het huisje ontrafelt zich langzaam, waardoor vooral Peter zich verraden voelt. Pijnlijk blijven vergelijkingen: “Ik ben jaloers op jou. Jij hebt afscheid kunnen nemen”, als Kees zijn situatie van zijn plots verongelukte vrouw vergelijkt met de vrouw van Peter, die aan kanker is gestorven.
Het stuk wordt gespeeld door Bartho Braat (Peter) en Ernst Daniël Smid (Kees). De eerste is natuurlijk nog steeds vooral bekend dankzij de jaren dat hij onderdeel uitmaakte van Goede Tijden, Slechte tijden, maar speelde ook recent in La Cage aux Folles en Tom’s Magische Speelgoedwinkel. Smid kunnen we ook kennen van Aspects of love, of voor de wat ouderen onder ons bijvoorbeeld als Javert in de eerste Nederlandse Les Mis. De heren vertolken hun rollen overtuigend. De tegengestelde karakters zullen er vast voor zorgen dat je je snel hecht aan één van de twee. De nuchtere, die alles min of meer verstopt, of de uitbundige, die zijn emoties de vrije loop laat.
Een zomer zonder vrouw is allesbehalve popcornvermaak, maar toch zeker een vermakelijke voorstelling. Een voorstelling die weet te ontroeren, beginnend met de klanken van het prachtige “Even zonder mij”, gezongen door Coosje Smid, maar ook een lach op je gezicht weet te toveren. Een voorstelling die je zeker doet nadenken, over wat er wordt gezegd, en de manier waarop. Een voorstelling ook met een verrassing op het eind. Dit mag zeker een geslaagd ‘toneeldebuut’ van I&L Entertainment worden genoemd.
