In deze financieel lastige tijden zijn de handen ineengeslagen, en Soho Cinders is een gezamenlijk project van KotéKoer uit Brugge en WWM! (We Want More) uit Gent. In beide steden zal de voorstelling worden gespeeld; van 10 tot en met 12 april in de Minardschouwburg in Gent en van 15 tot en met 17 mei in Brugge in CC De Dijk.
Soho Cinders een bewerking van het Assepoester-verhaal (Cinderella), al is het ook wel meer dan dat. In Soho Cinders gaat het om Robbie. De student leeft in een wasserette in Soho met zijn vriendin Velchro, maar dreigt deze kwijt te raken aan zijn gemene lelijke stiefzusters. Robbie heeft een geheime affaire met ene Jonathan Prince, kandidaat burgemeester van Londen, die zelf weer verloofd is met Marilyn. Ook heeft Robbie iets met een Lord. In de wereld van fundraisers, politiek gekonkel, spin dokters loopt dit natuurlijk uit de hand. En zal Robbie zijn wasserij ook nog kwijtraken?
De verwijzingen naar Assepoester zijn natuurlijk overduidelijk (en voor wie dat niet door heeft zit er ook nog een lied in de voorstelling die het verder toelicht), maar de show geeft met zijn satire rond de hedendaagse (Engelse) politiek en de andersoortige relatie er een frisse draai aan. De songs zijn erg aanstekelijk (een aantal krijg je niet gemakkelijk meer uit je hoofd), wat de voorstelling al een muzikaal feestje maakt.
Een voorproefje afgelopen weekend smaakt alvast naar meer. Wederom staat er een voortreffelijke cast op het podium en wordt een voorstelling gepresenteerd waarvoor ook een professional zich niet zou hoeven schamen. Vocaal sterk, speltechnisch dik in orde, en ook de kostumering is prachtig. Dit valt vooral op bij de twee zussen, die in alles totale tegenpool zin, behalve in hun lelijkheid in karakter en kleedstijl. Andere lichaamsbouw, -kleur, en zelfs totaal andere tongval; één van hen uit zich in West-Vlaams. Enige wat in het plaatje wat uit de toon is dat James Price wel wat jong oogt voor een burgemeesterskandidaat, maar storend is het niet.
Qua bekendheid zijn Anthony Stiles en George Drewe nog geen Rogers & Hammerstein, maar in musicalkringen zijn ze zeer geliefd. De musicalbewerking van Mary Poppins zal hun meest geziene werk zijn, en Honk! is een geliefde voorstelling op een wat kleinere schaal. Precies deze voorstelling, een fraaie bewerking van eveneens een sprookje, namelijk het lelijke jonge eendje, was voor KotéKoer hun eerste (al was het toen nog onder een andere naam) voorstelling. Destijds een visitekaartje van jewelste, waarmee een hoog verwachtingspatroon werd gezet, wat tot nu toe bij elke voorstelling volledig werd waargemaakt met onder andere prachtige voorstellingen van Little Shop of Horrors en Stiles & Drewe’s Peter Pan.
In tegenstelling tot veel andere componisten krijgen de makers van George Stiles en Anthony Drewe alle vrijheid om met het stuk te doen wat ze willen. De plaats van handelen verplaatsen naar België, geen probleem (iets wat hier overigens niet is gebeurd omdat het politieke systeem in België volledig ander is), een liedje op een andere plek, ze zijn benieuwd naar het resultaat. Het tweetal komt zelfs graag kijken om te zien wat het geworden is. Zo hebben ze bijvoorbeeld kunnen zien hoe KotéKoer bij Peter Pan zelf een stukje muziek had gezet onder een liedtekst waar ze geen muziek van hadden, en waren ze blij verrast met een verplaatsing van een lied, die een probleem oploste waar ze zelf ook tegenaan waren gelopen.
Sinds de officiële opvoering van Soho Cinders in 2012 zijn de schrijvers weer met het stuk aan de slag gegaan. Zo was Robbie oorspronkelijk iemand die zijn financiële zorgen opving met het entertainen van mannen, een Rentboy dus. In de nieuwe versie is hij iemand die contacten met andere heren krijgt via de eigentijdse media, maar niet meer iemand die het om het geld te doen is. Hoe dit uitpakt voor de relatie met de twee mannen, waarvan de ene overduidelijk een ‘zakenrelatie’ was, en de andere een van liefde zal over drie weken blijken, als de voorstelling voor het eerst in Gent is te zien.
