Fraai benefietconcert DAPA voor giro 555

Schoolreizen, het zijn altijd hoogtepunten. Maar zeker voor een opleiding in musicaltheater is een bezoek aan één van de mekka’s van theater natuurlijk een traktatie. Londen, Hamburg bijvoorbeeld. Naast het zien van diverse voorstellingen biedt deze reis voor de derdejaars DAPA-studenten ook de mogelijkheid te werken met creatives uit dit andere land, en samen met hen wordt dan in korte tijd een voorstelling gemaakt. We hoeven het niet meer uit te spreken denk ik: toen kwam corona. Dit jaar was het zo onzeker dat de reis naar Londen niet door kon gaan. Geen theaterbezoeken, en geen ontmoetingen met bijvoorbeeld een Britse regisseur. De techniek staat echter voor niets, en bracht voor het tweede deel de oplossing: Zoom en aanverwante communicatiemiddelen. Er werd in Nederland gewerkt met aansturing op afstand. En zo ontstond er dus de DAPA-versie van Help, Get Me Out Of This Musical. Met als voordeel voor het thuisfront: waar de opvoering normaal in het buitenland is, is deze nu gewoon in Den Haag. En dus voor de belangstellenden te bezoeken.



Een onbekende titel – je kan een theaterliefhebber niet gelukkiger maken dan met iets ‘nieuws’ – en een titel die al een boel verklapt. Komedie. Vinkje 1. Iemand die ongewild in een musical moet spelen. Hmm, tweede vinkje, al is het niet helemaal.
Help, Get Me Out Of This Musical is een musical, gecomponeerd door Alexander Rudd, die je misschien kent als componist van game- of filmmuziek, maar die ook enige musicals op zijn naam heeft staan. Het is een voorstelling in het tieners op een school-genre (nu internationaal weer razend populair dankzij titels als Bring it On, The Prom, Heathers bijvoorbeeld), maar zo ook perfect geschikt voor een jonge cast als deze DAPA studenten. Het verhaal draait om Callum, die niet lekker in zijn vel zit en zich daarom als een zak gedraagt tegen zijn gehele omgeving, zelfs tegen zijn vrienden en mogelijke love-interest. Als er een nieuw schoolhoofd verschijnt, denkt zij voor een oplossing te kunnen zorgen. Dat dit een magische oplossing is, was al verraden door haar paraplu, die als twee druppels water lijkt op die van Mary Poppins. En inderdaad, Callum’s omgeving barst ineens om de haverklap uit in zingen. Dat dit een betere wereld is, waarin één van Callum’s vrienden zelfs uit de kast durft te komen, tot dat inzicht komt Callum niet meteen. Het verhaal wordt verteld door éen Callum, en gespeeld door een ander.



Je zou kunnen zeggen dat de voorstelling een antwoord is op de kritiek van musical-haters en hun voornaamste kritiek: het is toch stom dat mensen ineens gaan zingen. Maar eerst en vooral is het gewoon een leuke voorstelling, die wel een wat lange aanloop neemt naar die unieke situatie. Er zitten veel leuke verwijzingen naar andere musicals in, met als meest extreme geval het lied: Imagine a world (that didn’t sing) , dat het schrikbeeld beschrijft als we niet zouden zingen:



Imagine not Singing in the Rain, that’s quite an ask
Or singing Falsetto at Phantom in a Mask
Bereft of Do Ray Me And Far
Not Able to Explain how alive the hills Are.

De studenten maken een feest van deze feelgood-show, die precies eindigt zoals je verwacht en zo hoort het bij dit genre., De creatives die het via internet hebben kunnen volgen zijn zeer tevreden. Wij, bevoorrechte bezoekers, ook, en hopen dat het eindresultaat van dit project, ook als het weer in het buitenland wordt uitgevoerd, in ons eigen land een heropvoering krijgt.

Foto's Help Get Me Out Of This Musical: Erick Kicken (KVX)