Wat kunnen we nog voor nieuws vertellen over A Christmas Carol. Het klassieke verhaal van Charles Dickens is in deze periode bijna niet te omzeilen. De lading films die op basis van dit verhaal is gemaakt, al dan niet in vrije bewerkingen is schier eindeloos. En ook aan theateropvoeringen is er geen gebrek. Ook Hofplein Rotterdam heeft zich aan een bewerking gewaagd, en deze is bijzonder goed uitgepakt.
Het verhaal is gewoon zoals we het kennen, en speelt zich dus af in de tijd van Dickens (19e eeuw). A Christmas Carol wordt beknopt verteld - de basis is de versie die Charles Dickens zelf regelmatig heeft voorgelezen). De voorstelling duurt slechts vijf kwartier, maar weet de essentie goed weer te geven. Hoewel de voorstelling geen musical is, wordt er toch genoeg gezongen. Gekozen is voor het lmateriaal van Herman van Veen, al komt ook Doe Maar’s ‘Is dit alles?’ (inderdaad ook ooit uitgevoerd door van Veen) ook voorbij.
De keuze van het eerste nummer, Cirkels, is briljant. Naast de prachtige melodie van Michel Legrand (die grappig genoeg ook zelf een A Christmas Carol musical componeerde) geeft de test je toch al een beetje compassie met die knorrige vrek in de stoel. “Want er is geen medicijn, tegen oud en eenzaam zijn.” De melodie komt soms weer fraai terug in de underscore tijdens de voorstelling, net als we ook even de klassier ‘Zo vrolijk’ daarin terughoren. De andere Van Veen songs die worden gebruikt waren me volledig onbekend, maar passen eveneens prima.
Misschien dat het juist door dit melancholische klanken komt dat juist de mensen die nog hoop hebben voor Scrooge (David Verschoor) extra opvallen, zijn loonslaaf Bob Cratchit (Giovanni Brand) en neef Fred (Brent Bakker). Ook de contrasten zijn mooi: de komische ondertoon ibij de arbeidsverhouding tussen Scrooge en Cratchit “Ja, meneer Skroetsj” of bij het gespek tussen Scrooge en Fred: “Je spreekt zo dichterlijk; ik snap er geen jota van.”en de angstaanjagende entree van Marley, omgeven door creaturen van de nacht.
Dankzij Marley weten we dat Scrooge die nacht bezoek zal krijgen van drie geesten, verschijningen die allemaal op de etages van de zaal plaatsvinden. De door de paraplu op Mary Poppins lijkende geest van het verleden (Sue-Ann Bel), de ultiem genietende geest van het heden (Vincent van Woekom) en de zwijgzame geest van de toekomst ().
Dankzij de geest van het verleden zien we een triest stukje jeugd van Scrooge, en de opleving als zijn zus hem komt halen, en het moment dat zijn vriendin hem verlaat omdat volgens haar zijn nieuwe liefde het geld is, en de lol die zijn baas die hem het vak leerde had. De geest van het heden is continu aan het flirten met het publiek — zelfs deze verslaggever kreeg een aai met de vinger over zijn neus — en laat het plezier zien van alle mensen die veel minder draagkrachtig zijn, maar van Kerst het beste maken. Ook ziet hij de oordelen die de andere mensen over hem hebben. En hij maakt kennis Bob Cratchit’s ziekelijke zoon Tim. Na het zien van zijn toekomstbeeld is het Scrooge duidelijk wat hij moet doen. En loopt deze kerstvertelling positief af.
Binnen de rolbezetting vallen naast David Verschoor, die een prima Scrooge vertokt nog twee andere spelers op. Vincent van Woekom is door zijn lengte niet over het hoofd te zien, maar ook zijn enthousiaste vertolking van Fezziwigl en de continu flirtende geest van het heden werken op de lachspieren. Giovanni Brand heeft de gelegenheid twee kanten van zijn spectrum te laten zien. Als de onderdanige, lieve Cratchit, en als de uitbundige geest Marley. Beide doet hij erg goed.
De voorstelling kent een aantal (moderne) dansmomenten. Als zeker zombie-achtige geesten ziet het er fantastisch uit. Ook de ontmoeting met geest van de toekomst, die Scrooge haar wil op legt, ziet er picobello uit. Op een ander moment zit een dansduet het spel een beetje in de weg.
Scrooge wordt, zoals vrijwel alle Hofplein-producties met twee casts gespeeld. In dit geval is dat niet helemaal de juiste benaming, want de overlap tussen de beide groepen is enorm. Het overgrote deel speel dus alle voorstellingen, maar de rolverdeling is totaal anders. Alleen het eenmansorkest Thomas Hengeveld heeft één rol in beide varianten.
Wie de voorstelling nog wil zien en nog geen kaarten heeft vist naast het net. Alle nog komende opvoeringen zijn volledig uitverkocht.
Rolverdeling Scrooge
Scrooge David Verschoor
Bob Cratchit, de klerk Giovanni Brand
Fred, de neef van Scrooge Brent Bakker
Dame 1 Selaica Brand Flu
Dame 2 Relinde Burgerhoudt
Geest van Jacob Marley Giovanni Brand
Geest van het verleden Sue-Ann Bel
Geest van het heden Vincent van Woerkom
Geest van de toekomst Relinde Burgerhoudt
Geest van het heden Fleur Alders
Dames Milena Appelman Allysa de Groot
Fezziwigl Vincent van Woerkom
Wilkins Thomas Hengeveld
Bella, Milena Appelman
jonge Scrooge Brent Bakker
Fan Allysa de Groot
Mevr Cratchit Lynn Schutter
Tiny Tim Hugo de Jong
Belinda Relinde Burgerhoudt
Martha Selaica Brand Flu
Vrouw 1 Lynn Schutter
Vrouw 2 Fleur Alders
Muzikant Thomas Hengeveld
