Zo zomers als de maand juli was, zo herfstachtig begint augustus. Het is jammer, want het zo fraai verzonnen begin van deze show verwaait hierdoor voor een aanzienlijk deel. Voor deze show is namelijk iets bijzonders bedacht. Het publiek begint niet op de tribune die op het binnenplein staat, maar juist staand aan de zijkant van het slot. Als opening komt eerst `het koor’ aangevaren. Dit koor heeft in de voorstelling een heel actieve rol en schetst een historische context. We maken hier ook kennis met de BORG en de GORG, met Willem Zonder Franje en zijn assistente Clarus en de eigentijdse jongeren Maarten en Nora. Door de wind missen we de abseilstunt, en verwaait het gesprek tussen Maarten en Nora in het bootje, mede omdat geconcentreerd moet worden geprobeerd de boot uit de kant te houden. Niet veel later begeleidt het koor de bezoekers richting het plein, waar de voorstelling verder gaat, en we bij binnenkomttevens kennismaken met de huidige bewoners. Al lijken we in eerste instantie in een surrealistiche reclamespot voor bier en cakejes terecht te zijn gekomen, en we hier dus weer even moeten wennen.
Een origineel idee, met dus wat uitvoeringsproblemen. Het duurt nogal lang voordat iedereen op deze drukke premieredag een plaatje op de tribune heeft gevonden, tijd die velen dus moeten wachten. De vraag is de buitenscene wel genoeg meerwaarde heeft, maar om dat goed te beoordelen zal het dus wat beter weer moeten worden.
Met de kleine aanpassingen die de komende dagen zeker gaan komen (zo zal er in het vervolg bij dezelfde windkracht gekozen voor de `regen-versie’ van het stuk) om het verhaal te verhelderen zal deze er alleen nog maar beter op worden. Toch is deze premierevoorstelling nu al een lust voor oor en oog. Er is duidelijk veel moeite gedaan om iedereen in het gezelschap een klein momentje spotlight te geven, en het pakt wonderwel uit. Zeker die kinderen die gezegend zijn met een komisch talent pakken het publiek in. Ook als hun rol “slechts een GORG”, “een BORG” of een koorlid is.
Een van de hoogtepunten uit de show is het moment waarop een GORG door de BORG is gevangengenomen en een marteling te wachten staat. Een fraaie combinatie van mooie choreografie, heel sterk acteerwerk van het slachtoffer, en een technisch grapje als afsluiting. Een heel sterke scene. De kracht van de show als geheel is toch de enorme hoeveelheid humor die er in zit en de enorme diversiteit. Van woord- en taalgrapjes tot mooie mimiek en het betere gooi- en smijtwerk. De uptempo nummers klinken uitermate lekker en vol, de duetten hebben iets te weinig zeggingskracht. Met name de wind zorgt er echter voor dat de liedjes soms helaas slecht te verstaan waren.
Binnen deze goede cast is het een kunst om uit te blinken. Toch lukt het Clarus schijnbaar moeiteloos. Vocaal sterk, komisch sterk, een nagenoeg perfecte vertolking van een rol die alle ruimte biedt om te schitteren; het wordt volledig uitgebuit. Ook de uitvoering van de rollen van Willem zonder Franje (mooi uit de hoogte), Nora (vocaal sterk), Harm (lekker ordinair) en de arme Gorg (heerlijk aandoenlijk) zijn sterk te noemen. Ook het koorlid dat in zijn eentje de show mag afsluiten geeft een visitekaartje af. Komisch sterk en getuigend van veel lef. Het is sowieso lang geleden zijn dat ik een sterker gespeelde voorstelling met alleen maar kinderen in de cast heb gezien dan deze.
De kostuums zien er prima uit, ondanks de `klachten`van een van de koormeisjes, die uiteindelijk wel heel adequaat door de kleedster worden opgelost. De BORG en GORG pakken zijn klassieke pakken maar dan opvallend van kleur. De huidige bewoners van het slot moeten het met opvallende glazuuraantastende kleren doen . Het meeste decor staat er al jaren, en zo goed als het dienstdoet als museum, zo functioneert het ook uitstekend als achtergrond.
Zoals gezegd: de verhaallijn is wat lastig te volgen. Vandaar toch maar deze korte samenvatting:Er bestaat een stamboom van koningen van Europa, en er is op dit moment weer een troonsopvolger. De Borg en de Gorg zijn twee groepen van historische figuren. Een soort geesten dus eigenlijk. Beide groepen weten aanvankelijk niet wie deze nieuwe koning zou moeten gaan worden. Wie dat wel weet is dus Willem-zonder-Franje, die de gebeurtenissen zo weet te sturen dat de troonpretendent ontdekt dat hij het is. De Gorg en de Borg hebben tegenstrijdige belangen, een machtsconflict eigenlijk. Waar de Borg proberen deze koning te kronen en te paaien, zetten de Gorg alles in het werk om dit plan te ondermijnen. Het einde spreekt uiteindelijk voor zichzelf… en moet je zelf maar gaan zien.
De vakantietip van de komende dagen: ‘s Middags een toeristisch bezoek aan het slot zelf, dan lekker even wat eten (met uitzicht op de sluis), en dan ‘s avonds naar deze show. Het is een ideaal vakantiedagje uit.
