De techniek wilde deze avond niet echt meewerken. Eerst moest de aanvang van de voorstelling een kwartier worden uitgesteld vanwege technische problemen, en tijdens de fatale vlucht van Joe gaf het achtergrondfilmpje al meteen na het opstijgen de geest. Het zullen vervelende momenten zijn geweest voor de spelers, die natuurlijk best de zenuwen gehad zullen hebben. Toch was daar tijdens de voorstelling eigenlijk niets van te merken.
Mariska Visser speelt de rol van Dorinda, het liefje van Joe. De make-up en het kapsel deden me even aan Audrey Landers denken, maar zodra ze begon te zingen bleek dit toch van een stuk hoger niveau dan “Manuel goodbye” of “Playa blanca”. Een sterk stemgeluid met zo veel power dat het af en toe misschien iets minder kan. Haar spel is overtuigend. En om in je ondergoed een nummer te zingen vereist nog een portie lef ook. Zij heeft het duidelijk wel.
De titelrol Joe wordt neergezet door Paul Simon. Zeker in het eerste kwartier van de show wordt hij wat overstemd door het orkest en is daardoor slecht te verstaan. Jammer, en dat blijkt zelfs dubbel jammer als we hem solo horen zingen, want hij heeft een mooi warm stemgeluid. Hoewel de liefde voor Dorinda in het samenspel niet helemaal overtuigend overkomt, weet hij de schijnbaar onverschillige stoere bink alsmede de afgunstige Joe wel weer heel goed neer te zetten.
Wie “Joe” zegt, zegt Inspiratie. Het is het nummer uit de voorstelling Joe dat uit de vergetelheid houdt en wordt gezongen door de verbindingsofficier. De vrouw tussen hemel en aarde die Joe de te volbrengen taak geeft. Monica Millar zingt het prachtig.
De derde sterke vrouwenstem in het stuk is die van Katie (Renate Sonneveld). Alleen in het duet met Dorinda wordt ze wat overstemd. Ze speelt haar rol erg goed, en weet de bitterheid, de irritaties over de opdringerige en tactloze Al en haar gevoeligheid goed over te brengen.
Ted is de persoon die “engel” Joe onder zijn hoede moet nemen, en waarvoor Dorinda gevoelens krijgt. Sander Bosman weet deze vreemde kruising tussen een sul en een bink heerlijk onbevangen neer te zetten. Je gunt hem echt een gelukkig einde (van het stuk).
Dit amateurgezelschap heeft dus zeker een aantal toppers in de gelederen, maar de kracht van deze voorstelling zit ook in het enthousiaste ensemble-werk. Of het nu gaat om de dans-scenes voor de vlucht, het overdonderende oliedrumnummer in de tweede acte, of het bizarre Happy end, het ziet er fantastisch uit en klinkt nog lekker ook.
De voorstelling telt een 24-koppig orkest en is voorzien van een flinke blazerssectie. Het zorgt voor een lekker vol geluid. Met zo veel koper klinken zeker de uptempo nummer lekker authentiek oud. Al kost het de vocalisten soms wel wat moeite er overheen te komen.
De enscenering, de kleding en de belichting is over het algemeen goed. Soms mis je wel een gelaatsuitdrukking omdat deze in de schaduw valt, en af en toe is de dosering rook misschien niet helemaal juist, maar het globale plaatje klopt verder aan alle kanten. Vooral als Joe continu in fel wit licht staat, terwijl de rest in warmere kleuren vertoeft, geeft dit een prachtig beeld. Al zijn er ook keuzes minder gelukkig uitgevallen. Het smiley-plaatje op het uniform van Ted (eerst sip, dan vrolijk, daarna gelukkig weg) was een idee dat beter in de prullenmand had kunnen landen. En als we op het einde Dorinda wel horen zingen maar niet zien, gebeurt er wel heel weinig op het podium (of was hier ook nog beeldmateriaal bij?).
Maar daar staan weer de leuke dansscenes en mooie marcheerscenes tegenover. En ook de training waarbij Ted de pineut is is erg geestig. En juist het visueel meest extreme moment, de witte pakken en witte pruiken met zilveren hoeden dans, pakt heel erg goed uit.
De muziek van de musical heeft zijn sterke en zwakke momenten. Is de grote lijn van componisten Ad en Koen van Dijk prachtig, toch kent deze ook zijn saaie momenten. Deze cast is sterk genoeg om de show door de minder enerverende stukken heen te slepen, en weet de juiste accenten aan te brengen in het verhaal. Op deze Joe mogen alle betrokkenen apetrots zijn. Het is een prachtige voorstelling geworden en het is jammer te weten dat het na morgen alweer is gedaan met deze show.
