De voorstelling Kiss me Kate wordt gespeeld door de derdejaars studenten Musical Artist (theater-stroom) aan de Dutch Academy of Performing Arts. Deze eindvoorstelling wordt deze avond gespeeld na Bad Girls, wat betekent dat de voorstelling na tienen begint. Geen gemakkelijke opgave voor deze spelers, die een publiek hebben dat al een volledige voorstelling achter de rug heeft. En het kan dan natuurlijk allemaal nog erger. De voorstelling krijgt een tien minuten durende show-stop omdat twee van de microfoons niet meer werken. Een domper als je net lekker in je rol zit.
Het stuk wordt overigens na deze onderbreking weer uitstekend opgepakt.
Kiss me Kate is voor deze gelegenheid ingekort tot 5 kwartier, wat het stuk zeker ten goede komt. I
Kiss me, Kate” gaat over een theatergroep die een musical van The Taming of the Shrew aan het maken is. Al snel raken de verwikkelingen in het echte leven, en die in het stuk met elkaar verweven. Als het publiek de zaal betreedt zie je al iemand slapen op een stoel, met het Shakespeare-script op schoot. Regisseur en hoofdrolspeler, je zou kunnen zeggen in beide stukken, is Fred Graham(Carlos de Vries), die een oogje heeft op Lois Lane (May-Lynn Tsiang). Hij heeft een boeket voor haar gekocht, maar deze wordt bezorgd bij zijn ex-vrouw Lilly (Kyra van Wereld). Deze was net boos omdat Fred hun éénjarig uit elkaar zijn niet had onthouden, maar is nu in de veronderstelling dat hij dit dus wel wist. Als Fred net op tijd het kaartje bij het boeken onderschept en “quasi-voorleest” ten faveure van Lilly lijkt hij gered, maar Lilly girst het kaartje weg en bewaart het op haar boezem.
Bill Cahoun (Leroy Vlug) is de verloofde van van Lois maar tijdens het gokken in het hotel heeft hij zijn financiele hand overspeeld. Hij heeft een schuldbekentenis ondertekend met Fred’s naam en handtekening. Twee ‘casinomedewerkers’ van het louche soort ( Laura Jansen en Dominique van Son), die we natuurlijk ook gewoon gangsters kunnen noemen, komen bij Fred de schuld halen. Het verweer van Fred heeft geen zin. Dan bedenkt hij dat hij een slaatje kan slaan uit de situatie.
Lilly heeft inmiddels het briefje gelezen en dreigt te vertrekken. Fred vertelt de gangsters dat hij afhankelijk is van de inkomsten van de musical, en dat als Lilly vertrekt er dus geen geld zal zijn. Het tweetal zorgt vervolgens voor de ‘bewaking’ van Lilly. De gebeurtenissen in het echte leven hebben grote paralellen met het Shakespeare-verhaal. Petruccio (Fred) is bereid de feeks Katharina (Lilly) te temmen, op verzoek van de vrijers van haar zusje Bianca (Lois). Hieronder ook Lucientio (Bill).
Kiss me Kate is een musicalklassieker en heeft die klassieke sound in de muziek ook gehouden. Toch blijkt de Cole Porter muziek ook in deze tijd nog te staan als een huis. De jonge cast kan uitstekend met het stuk uit de voeten, en weet het publiek meermaals aan het lachen te maken, bijvoorbeeld als er iemand onachtzaam met een lange koker op de schouder de halve cast probeert te onthoofden of tijdens het repeteren van de buiging bij het slotapplaus, wat een koddig idee is (al zal het ook in het echt vast wel gebeuren). Vooral Laura Jansen en Dominique Van Son weten hun rol van gangster zeer grappig neer te zetten. Al werken vele andere vrouwen in mannenkostuums ook regelmatig op de lachspieren. Kyra van Wereld maakt van Ik wil geen man (I hate men) een heel sterk solonummer. Het is wel even schrikken als Carlos de Vries met een enorme zweep opkomt en deze ook daadwerkelijk weet te laten klappen, zonder mede castleden of het publiek te beschadigen.
De cast die naast de eerdergenoemde spelers ook bestaat uit Eva van Zaalen, Floor Pardaan, Desiree Wagenaar, Miriam van Stapele en Yvonne Senden, die de kleinere rollen op zich nemen, maakt er een leuke voorstelling van.
De dansnummers worden uitstekend uitgevoerd, de zang is uitstekend en er wordt goed gespeeld. Het applaus, ver na half 12, is dan ook meer dan verdiend.
