De Grote Avonturen van Kleine Mol is de nieuwste voorstelling van Theater Terra bedoeld voor de kleinste theaterbezoekers. Na de derde voorstelling rond Kikker is er nu een weer een nieuw verhaal met nieuwe karakters opgepakt, maar de basisingrediënten van Theater Terra blijven. Een heerlijke dosis humor, wat ontroering en buitengewoon knap poppenwerk.
De voorstelling begint met twee geboortes, die van een klein molletje, en vervolgens die van Arie, een roofvogel. Kleine mol is zeer nieuwsgierig naar de buitenwereld, vooral ook omdat het beneden zo donker is. Als zijn ouders slapen klimt hij naar buiten, en wordt prompt gevangen en naar het nest van Arie gebracht. De eerste pogingen om het molletje te doden om hem vervolgens op te eten mislukken, en met zijn slimheid weet Kleine Mol de maaltijd te overleven. Er ontstaat een band tussen de twee jongelingen, en beiden gaan ze op zoek naar de ouders van mol. Onderweg komen ze een aantal vreemde snuiters tegen, zoals een tor met een restaurant en een humorloze pad.
We schreven het vaker bij Theater Terra maar het blijft je elke keer weer verbazen. Binnen de kortste keren accepteer je de poppen als de acteurs van de voorstelling. Ze bewegen levensecht, inclusief de bijbehorende body language. Je moet je best doen om naar de acteurs te kijken en te zien hoe knap ze ook elkaars poppen deels overnemen.
In Kleine Mol zitten twee Theater Terra veteranen: Theo Terra en Dick Feld, maar mocht je verwachten dat zij de voorstelling op hun ervaring spelen, niet is minder waar. Ook van hen straalt een jeugdig enthousiasme en speelplezier af. Koen Iking en Marieke van der Sluis, die de twee hoofdrollen vertolken, doen dit eveneens met verve en veel energie.
De twee versies die ze per pop hebben, een kleine en een grote, stelt ze in staat zowel grootse scènes te spelen, als intieme. Het decor heeft de gebruikelijke speelsheid. Hoewel er dit keer niet echt een spectaculaire verrassing bij komt kijken, is ze nog steeds functioneel en creatief.
De poppen (Karin Beens) zien er prachtig uit en zijn zeer expressief. De prenten zijn echt tot leven gekomen.
Hoewel gemaakt voor kinderen is De Grote Avonturen van Kleine Mol ook voor volwassenen volop genieten. Zeker het bombardement aan flauwe woordgrappen bij de ontmoeting met de pad, vaak bewust maar ook terloops, is bijzonder komisch. Alleen de opening van de voorstelling, nog voor de bevalling van mol, is wat vaag. Met alleen verlichting van boven is niet goed te zien wat er nu wordt uitgebeeld. Met de donkere figuren in het verder donker valt er vermoed ik te veel weg vanuit de hoek waarvandaan we keken. Het uur erna is weer een feestje. De verleiding om cd en boek te kopen is groot; een verleiding die uiteraard wordt gestimuleerd door de verkoopstand in het theater.
