Twee jaar geleden bracht Theatergroep POP “Knofje en het circus” voor het eerst op de planken. Deze theatershow rond Knofje, het meisje uit de boeken van Burny Bos (Ko de Boswachter) krijgt nu een vervolg met Knofje waar zit je?. Behalve voorleesboeken werd er ook een televisieserie van Knofje gemaakt. Naast haar pop Flut spelen vader en moeder een belangrijke rol in de verhalen, evenals oma Gooi, die een ster is in het in elkaar knutselen van allerlei zaken.
Als de voorstelling begint zien we Knofje op de stoep voor de deur zitten. De bakker op zijn fiets en de postbode zien haar niet, ook niet als ze hen groet. De ouders vragen zich ook af waar ze uithangt. Moeder is hoogzwanger (wanneer eet je anders boterhammen met appelstroop en hagelslag en flink wat slagroom), en iedereen is bezig met de aankomende baby. Oma Gooi maakt een automatische babykleertjeswaslijn en een bijzondere wieg en de kamer moet nog geschilderd maar moet dat in roze of blauw. Ze zijn zo druk dat Knofje naar de bakker mag om brood te kopen. Een lastige klus, het onthouden van boodschappen, en ondanks dat ze niet helemaal met de juiste dingen terugkomt (wat niet zo gek is als in de bakkerszaak ook nog een lied in Spaanse stijl wordt gezongen) zijn tevreden.
Als Knofje hoort dat ze tijdelijk naar tante Toos moet zodat moeder rustig thuis kan bevallen is ze daar niet blij mee. Ze gaat in haar fantasie op een wereldreis. Een reis langs China, met een prachtig draak zoals die bij Chinees Nieuwjaar te zien is, langs Frankrijk, langs tropische oorden en Russische koude. Leuk gedaan, en goed ondersteund door muziek die bij deze plekken hoort. Mariska Simon is hier verantwoordelijk voor, en tevens voor de prima teksten, die erg geestig uit de hoek kunnen komen. Als vader een liedje zingt waarin hij overtuigd is dat het een jongen gaat worden en allerlei mannelijke dingen opnoemt: “het schieten van een ree. Oh nee, dat is zielig.” Of een reactie als “Wat moet jij met de verwarmingsmonteur”.
De cast bestaat uit vier personen. Knofje wordt fraai gespeeld door Jennifer Ravenstein. Nergens overdreven aangezet is ze het jonge meisje, dat haar best doet de boodschappenlijst te onthouden, fantaseert of ongegeneerd zegt dat haar kamer toch echt mooier is . Oma Gooi is een leuk karakter, gespeeld door Irene van der Aart. Naast een aardige oudere vrouw is ze ook een echte knutselaarster, die een bizarre kinderwagen/wieg in elkaar heeft geknutseld, iets wat je niet direct verwacht. Vader (Maurice van Straten) en moeder (Katiuscia Principato) zijn normale mensen; moeder is wat rustiger dan pa, die zowel wat stoer als zenuwachtig uit de hoek kan komen.
Alle bijrollen worden dus ook door de drie vertolkt. En ander kostuum, een ander karakter. Het werkt prima, ook al is soms aan bijvoorbeeld een kledingstuk heel duidelijk door de rol wordt gespeeld.
Bij de liedjes blijkt wel duidelijk welke twee van de vier spelers een muzikale opleiding deden. Vocaal steken Jennifer Ravenstein en Katuiscia Principato ver boven hun twee collega’s uit. Dat Maurice van Straten en Irene van der Aart wat minder zingen stoort echter niet. Daarvoor loopt de show gewoon te lekker.
Deze tweede Knofje is een voorstelling bedoeld voor 3 jaar en ouder. Net als bij een voorleesverhaal zullen de jongste kinderen in deze voorstelling niet alles begrijpen, zeker als er in andere talen wordt gesproken. Deels zal dit zijn gedaan om de voorstelling ook voor volwassenen leuk te maken. Het tempo van de voorstelling ligt laag, zodat iedereen het bij kan houden.
“Knofje, waar zit je?” is weer een charmante musical die niets meer pretendeert dan het inhoudt. Een uur goed geacteerd vermaak voor de kinderen, duidelijk geregisseerd door Dick Hauser.Een lieve, charmante onschuldige kindermusical. Achteraf is er bij reguliere voorstellingen ook nog eens de mogelijkheid om met de karakters op de foto te gaan, een mooie afsluiting van een theaterbezoek.
