Het jonge I&L Entertainment heeft de afgelopen jaren vooral entertainment voor jeugd gemaakt, met onder andere de voor een Musicalworld Award genomineerde Arthur en Robin Hood-voorstellingen. Voor het eerst hebben ze nu zelf een stuk geschreven voor volwassenen: de muzikale komedie Liften.
Liften speelt zich af in een lift van een beautysalon, waar alle mogelijke correcties van het lichaam mogelijk zijn. In deze lift raken 3 vrouwen gevangen. Een bekende volkszangeres, Veronique Défort (Mariska van Kolck), die net een optreden heeft gegeven krijgt gezelschap van verpleegster Saskia (Joke de Kruijf) en een klant van het instituut: stewardess Karlijn (Marleen van der Loo). Bij aanvang van het stuk vliegen de reportages ons om de oren. Er is een misdaad gepleegd, en er zouden arrestaties zijn, waaronder de bekende artieste. Vervolgens is er een sprong, 12 uur terug in de tijd, en zien we de drie vrouwen instappen in de lift, en er in vast komen te zitten. Dan hebben we net al één van de nummers van Défort mogen aanschouwen, en zijn we aangespoord om met de handjes mee te doen. De noodknop van de lift biedt wel een irritant pauzedeuntje, maar geen uitkomst, en zit er dus niets anders op dan te wachten. En zo leren we de drie vrouwen dus beter kennen. De arrogante ster, de zweverige verpleegster en de gewone stewardess. Dat er achter deze faà§ades van alles schuil gaat, blijkt als we terugblikken krijgen: de stewardess die de energie van haar veel jongere vriend niet kan bijhouden, de verpleegster die te maken heeft met huiselijk geweld, en de ster die een dubbelleven lijdt met een vriendin en alles doet om dat buiten de schijnwerpers te houden. De tijd wordt onder andere gedood met spelletjes “Ik heb nog nooit..”, waarbij de dames zich tegoed doen aan de flessen wijn die de zangeres bij haar optreden heeft gekregen. Natuurlijk moet een van de dames op een gegeven moment plassen, wat tot de nodige problemen leidt, en als later het licht uitvalt, is een voorspelbare verwarring inderdaad aan de orde. Ook winderigheid krijgt een momentje. En uiteraard komt gewicht aan de orde, juist nu fat-shaming dankzij een nieuw televisieprogramma weer even in het nieuws staat. Al is het niet helemaal in die sociaal gewenste context.
Zo kabbelt het stuk aangenaam door, maar wordt het nooit echt spannend of opwindend. Ook na het eerste contact met de liftcentrale. Ondanks dat deze meldt dat het nog wel een tijd kan duren, verwacht je toch een versnelling in het stuk, die er niet komt. Een ontboezeming die vervolgens komt, laat je overigens wel flink twijfelen over de kwaliteit van deze centrale.
Het stuk wordt aangekondigd als een muzikale komedie. Deze songs bestaan deels uit het repertoire van de zangeres: het optreden, het nummer waarmee Saskia haar huwelijksbal opende, of het Engelstalige nummer waar ze als ‘featuring’ de tweede stem vertolkt bij een opkomende zangeres (Joke). Het mooiste staat los hiervan wordt door Marleen van der Loo begonnen.
Liften is een onderhoudende voorstelling, maar kan zeker geen oersterke komedie genoemd worden. Daarvoor zijn de karakters te vlak, leunt het wat te veel op glimlachen om gevoelens van herkenning en mist het stuk de bulderlach van de echte verrassingen. De cliffhanger uit het begin van de voorstelling voelt ook nooit als een aanstaande dreiging, en ondanks dat het einde daar prima op aansluit, voelt deze toch een beetje als een anticlimax aan.
