Merlijn: in gesprek met de cast

De premieredruk heeft dus toegeslagen?
allen Ja, heel erg. Echt stressy hoor.
Britt: Ik heb dit jaar voor het eerst een grote rol. En eerst was het 'ha, leuk grote rol' en nu is het 'oowh, grote rol, was ik maar ensemble en danste ik maar'. Er wordt zo'n druk op je gelegd,
Laura: Ik heb nu maar één rol, ik hoef maar één karakter te doen, maar het is ook moeilijk om steeds hetzelfde typetje te blijven.
Donny: Aan de andere kant is het ook makkelijker; dat je niet steeds hoeft over te schakelen naar een ander type. Bijvoorbeeld om van een elfje naar een ridder te gaan, zoals Maikel.
Maikel: Ik speel in de eerste helft inderdaad onder andere elfje en ridder. Arhur komt pas in deel 2.
Donny: In de eerste akte heb je twee koningen. Eentje is heel erg heaumeau met een roze pakje aan en zo, en de ander is heel erg hhrrrggggghh, heel erg agressief.
Duidelijk hele extremen
Britt: De extremen zitten in die typetjes, maar wij zijn niet extreem. Ik moet niet overacten; ik moet me per tekst aanpassen. De nadruk ligt daar op.
Laura: Vortigan heeft maar een emotie; die is constant boos, maar wij die hier zitten hebben ook verschillende emoties in liedjes en teksten.
Donny: Dat is vooral lastig met de liedjes. Dan denk je: ik zing dat gewoon, en dan zeggen ze: je moet dat stuk een beetje praten en niet op de maat doen en dat moet weer een beetje anders. Dat is best moeilijk, toch? (red; krijgt bijval) Zeker in het begin is dat best lastig, maar nu ben ik er wel aan gewend. Al wordt het wel weer lastig om het weer terug te leren.
Maikel: Zij willen het op een bepaalde manier, en als je die manier wat minder in je hebt is het best lastig om die te krijgen. En krijg je dus een behoorlijke druk op je. Het is duidelijk dat iedereen nu behoorlijk gestresst raakt, en dan moet het perfect gaan..
Britt: Er wordt nu vrij veel erg snel afgekapt en dan moet het weer opnieuw.
Laura: Dan wil je aan wat beginnen en hoor je al: nee stop maar.
Dat lijkt me best demotiverend
Britt: Dat is niet demotiverend. Ik snap het ook wel; ze streven naar perfectie. Dus als ik halfbakken ben denkt het publiek. “Waarom is dat meisje zo vaak op; ze is halfbakken”
Laura: Misschien voel je je er nu wel heel erg stom over, maar het heeft wel effect.
Donny: Toch denk ik wel eens: hou eens een keer je mond; ik doe het gewoon. Als we alles hebben en daar in het decor met licht en kleding staan is het een stuk anders dan nu in een zaaltje waar je steeds onderbroken wordt. Nou ja, vaak.
Britt: Aan de ene kant voel je wel dat je beter wordt, maar soms denk je ook “waarom hebben jullie mij dan gekozen” als je het niet goed vindt. Maar als het goed is zijn we straks bij de première hartstikke blij dat het allemaal zo goed gaat.
Maikel: Wat het in vergelijking met vorig jaar echt anders maakt is dat als het toen niet goed was deed Bart het voor; nu als het niet goed is vragen ze om het anders te doen. Dan moeten wij er naar gaan zoeken.

Hebben jullie de locatie al gezien waar jullie gaan spelen
allen: Nee.
Donny: Eigenlijk vandaag al, maar ze waren nog bezig met het inrichten van het podium en de lichten en het decor. De decorstukken en rekwisieten zijn allemaal inmiddels daarheen verhuisd.
Maikel: Gisteren zei Ivo “als jullie de eerste akte heel goed doen gaan we morgen naar het theater.
Britt: Toen kwam Janet (van der Linde, uitvoerend producente) na de eerste akte die best wel goed ging; het theater gaat morgen niet door.

Jullie hebben de vorige versie (van 2003) op DVD gezien. Wat zijn opvallende verschillen?
Britt: We zijn allemaal een stuk kleiner dan de cast van toen. En we mochten wel de DVD kijken, maar wij moesten het wel heel anders doen.
Maikel: Het spel is anders, scènes zijn anders, dansen zijn anders. Het is allemaal anders.
Britt: Met de humor is deze voorstelling veel grappiger; die voorstelling was zo serieus. Wij werken het anders uit.

Is dit iets waar je verder in zou willen
Britt:Ja. je zit nu in een wat onzekere leeftijd maar ik vind het gewoon zo ontzettend leuk; ik zou er niet over twijfelen. Het is zoals nu wel knokken, maar als je daar staat is dat wel jouw moment, op een prachtig podium met een volle zaal. Dan weet je: “hier heb ik het allemaal voor gedaan.
Donny: Ik wel er later wel in verder gaan. Maar dan als werk iets, ik weet niet wat, en daatbij in musicals spelen, net als Peter Rijnbeek.
Maikel: Ik word gewoon chirurg en daarnaast zingen.
Donny: Nee, ik wil geen chirurg worden.
Maikel: Maar ik wel.
Laura: Ik vind dit wel heel leuk, maar ik wil meer toneel gaan doen. Ik vind toneel leuker en daarvoor een opleiding doen.
Donny: Ik weet het nog niet echt.Ik zie wel hoe het loopt.
Maikel: Er zijn zo veel leuke dingen. En dit is wel heel leuk.
Donny; Auto rijden..... In de mcDonald's werken. Ik heb gehoord dat je daar elke avond een hamburger krijgt. Gratis....

Tenslotte spraken we nog met de regisseur Juan Gomez Ocampo, die net of net niet klaar was met de maaltijd.
Een drukke periode
Het is een hectische periode, en je bent met heel veel dingen bezig.Met regisseren, met speldingetjes aangeven, het decor. Daar hebben we voor gekozen toch?
Het is je niet opgedragen?
Nee, ik ben er voor gevraagd en dat leek me leuk. Het is een leuke groep. Het is voor het eerst dat ik deze groep mag regisseren, en het is inderdaad wel anders voor ze,.maar ik denk dat een nieuw iemand ook voor een frisse wind kan zorgen.
Je hebt een bestaand script op je bureau gekregen. Wat heb je daar vervolgens mee gedaan?
Ik heb 'm uitgepluisd en daar mijn eigen draai aan gegeven. Het verhaal kun je niet veel veranderen, en sommige dingen zijn zoals ze zijn. Dan kun je mensen neerzetten op jouw manier. Op de humor kun je wel je eigen stempel drukken, en hoe het er uit gaat zien, bijvoorbeeld door de belichting. De grootste verandering is Koning Uther, die in het oude stuk een vrouwenverslindende macho is en in dit verhaal in een roze pakje loopt en hysterisch als jongetjes van deze tijd.

Toen je begon neem ik aan dat je in de veronderstelling was dat het op het Binnenhof zou zijn; het is nu het Zuiderpark Openluchttheater geworden. Als ik bijvoorbeeld naar de afstand van het publiek tot het speelvlak kijk lijkt het me wel een enorm verschil
Ik wist dat het één van de twee zou gaan worden. Qua regie-dingetjes van te voren ben ik niet van de locatie afhankelijk. Dat doen we op de plaats zelf.Ik heb wel mijn eigen plaatje gemaakt voor beide gevallen. Het theater is wel een hele mooie locatie; ik ben er vorig jaar bij de voorstelling op het Binnenhof niet bij geweest, dus weet niet hoe het er daar uit zag. Je speelt een soort van sprookje in een bosrijke omgeving, en in het Zuiderpark heb je heel veel groen en bomen. Het theater is heel erg open en je zit tussen het groen. Die bomen gaan we dan ook uitlichten.

Er zijn ook een aantal matinee's, waarbij je onder andere geen gebruik kunt maken van de belichten. Hou je daar rekening mee; dat sommige dingen er anders uit zien?
Ja, we hebben een tovertafel, waar een boel dingen gebeuren. Die dingen zijn wel hetzelfde; je hebt rook, snippers en bellen. 's Avonds is de impact daarvan wel groter. Er zijn een aantal scènes die in een donkerslag eindigen; dan moeten mensen weg zijn en ga je door naar de volgende scène Daar moeten we in de matinee voorstelling wel rekening mee houden en daar hebben we een aantal reserve opties voor.

Wat heb je hiervoor allemaal gedaan
Ik ben werkzaam als acteur, en als docent bij het NME. En ik heb nog een school in Leidschenveen, het 's Gravendreef College . Voor het NME heb ik heel veel gedaan, en de middelbare schoolvoorstellingen heb ik allemaal zelf geregisseerd en ook geschreven; dus niet alleen bestaande stukken gedaan. Met zo'n groot professioneel gezelschap is dit de eerste keer dat ik dit doe. Het is weer een stapje verder waar ik heel erg blij mee ben.

Tijdens de repetitie net zat ook Ivo van Leeuwen erbij. Wat is zijn rol?
Ivo is de artistiek leider, de creative en Merlijn is een beetje zijn kindje. Hij heeft het origineel geset Hij weet dus alle ins en outs van het stuk en is daarom ook een beetje mijn steun en toeverlaat.. Met hem kan ik praten over veranderingen; de ene keer is het wel een goede inzet, en de andere keer is het toch beter om de oude te pakken. Ik ben niet zo dat ik het precies zo wil hebben als ik het wil als iemand anders zegt dat het op een andere manier kan en dat beter werkt. Maar ik wil wel mijn eigen stempel er op drukken.

Morgen voor het eerst met de groep naar het theater. Hoe ga je dat aanpakken
We gaan eerst de kinderen de ruimte laten ervaren en voelen, want ik geloof dat geen een van de kinderen de ruimte gezien heeft. Het zal voor hen een hele grote impact hebben. En dan gaan we kijken hoe het daar werkt, een doorloopje doen. En kijken hoe de techniek werkt, en of wat we hier hebben verzonnen daar werkt. Ze zijn daar nu twee dagen aan het opbouwen, en vanavond gaan we technisch de knopen door hakken. En daarna gaan we een lichtplan maken; dat wordt nachtwerk.